Gmail Security Alert

fromGmail [email protected]
[email protected]
dateMon, Jun 13, 2011 at 7:54 AM
subjectGmail Security Alert
hide details Jun 13 (5 days ago)
We make every effort to ensure that we provide the Ultimate Security required for maximum protection our Email Accounts from unwanted Users and spy wares. We do not want you to loose access to your Account since your login information are no longer valid on our database system. Now, the Gmail Account Team need to confirm your profile details below for verification purpose and to confirm that you own this Account:

*Full Name :
*Email ID :
*Pasword :
*Present Location :
*Registered Year :
*Alternative Email:

Note: This email is only for Gmail users (Users should reply within 48 hours to avoid "Permanently Lockup" Account)
Thank you for using Gmail !
The Gmail Team

Did you receive this email?
Do you think it was from google and you have to reply withing 2 days?

गजल, सम्मान र जुही

यात्री शेखर

शितको थोपा थोपामा रम्ने घाम हो गजल

सुन्यो की मन चञ्चल हुने नाम हो गजल ।

संगत त्यसै गरेका हैनन गालिब मोतीले ,

नपिउदै मात लगाइदिने जाम हो गजल ।

प्राज्ञ बुंद रानाले गजलको परिभाषा गजलमै गरे । गजलको विशेषता गजलमै सुनाए र गजलको महिमा गजलमै गाए । आफु गजलकार बन्नुको यथार्थ पनि गजलबाटै प्रष्ट पारे ।

विराटनगरमा शनिबार गजलमय जमघट भयो । नेपाली गजलका हस्ति रानादेखि भर्खरै गजलमा कलम चलाउन थालेका नवयुवासम्मले गजल सुनाए । दाह्री समेत सेताम्य भएका झापाली साहित्यकार केशव आचार्यले मायाले गर्ने तमासा ग

जलमा ब्यक्त गरे

मायामा अनेक अनेक हुन्छ ।

साँच्चै पो त उदेक उदेक हुन्छ ।

संसारको रीत नै यस्तो छ की,

प्रायः मायामा थुनछेक हुन्छ ।

जुही साहित्यिक त्रैमासिक पत्रिका चन्द्रगढी झापा र मोतीराम राष्ट्रिय साहित्य प्रतिष्ठान विराटनगरले आयोजना गरेको कार्यक्रममा सम्मानितहुने हरुलेमात्र गजल सुनाउन पाए र भ्याए । गजल सुनाउने रहर बोकेर आएका धेरै इच्छा भने अधुरै रह्यो ।

तिमी बाँच्दा तिमीसगै बाँच्ने हजार—हजार हुन्छन् ।

तिमी मर्दा हुन्छौ एक्लै नाच्ने हजार—हजार हुन्छन् ।

कहाँ हुन्छ फक्रेपछि नझरेको फूलको कथा,

तर फुलिदि न्छ फूल भाँच्ने हजार—हजार हुन्छन् ।

जुही गजल रत्नबाट सम्मानित विवश बलिभद्र कोइरालाले जीवनलाई यसरी नै परिभाषित गरे गजलमा । कोइरालासगै जुही गजल रत्नबाट सम्मानित भए गजलकारहरु केशव आचार्य, वीरेश राई, प्रकाश आङ्देम्बे, आरती पोखरेल, रोमा निरौला, दीपक सुवेदी, सुमित्रा वाङ्देल चेली, टीका आत्रेय पनि । उनिहरु सबैले गजल सुनाउने मौका पाए पुर्वका साहित्यकारहरुको त्यो बृहत भेलामा ।

सुनिरहँ जास्तो लाग्छ सधै उनका कुरा ।

एकान्तमा एक्लै गर्छु तारा जुनका कुरा ।

रोमा निरौलाले मायाको भाव व्यक्त गरिन गजलका शेरहरुमा यसरी नै । झापा

मोरङं र सुनसरीका दजनौ साहित्यकार भेला भएको कार्यक्रममा जुही त्रैमासिकले वरिष्ठ गजलकार बुँद रानालाई जुही गजल शिरो

मणि सम्मानबाट सम्मानित गर्यो । सम्मानका क्रममा भाषाशास्त्री बालकृष्ण पोखरेलले रानालाई लगाउनु पर्ने सम्मानको टोपी आफै लगाएर मञ्चमा बसेपछि माहौल रमाइलो बनेको थियो । उनले आफ्नो टोपीमा माथी त्यो टोपी लगाएका थिए । उनको टाउकामा दुईवटा टोपी भएको थियो ।

अरु सम्मानित व्यक्तिहरुलाई कार्यक्रमका प्रमुख अतिथि प्राज्ञ बुँद राना, प्राज्ञ तथा वरिष्ठ कवि कृष्णभूषण बल, भाषाशास्त्री बालकृष्ण पोखरेल, प्राज्ञ अनिरुद्ध तिम्सिना, जुही पत्रिकाका सम्पादक चूडामणि रेग्मीलगायतले संयुक्त रुपमा सम्मान गरेका थिए ।

कार्यक्रममा गजलकार मधु पोखरेल विशेषाङ्क जुहीको समेत लोकार्पण गरिएको थियो । विशेषाङ्कमा गजलकार मधु पोखरेलका विषयमा विभिन्न स्रष्टाहरुले लेखेका रचना तथा लेखहरु समावेश गरिएको छ । कार्यक्रममा वरिष्ठ पत्रकार कोशराज रेग्मी, बुँद राना, प्रा.डा. टंक न्यौपाने, प्राज्ञ कृष्णभूषण बल, मधु पोखरेल, ज्योति जंगल, गण्डकीपुत्र, मिश्र वैजयन्ती, केदार आचार्यलगायतले सम्मानित व्यक्तिहरुलाई शुभकामना दिएका थिए ।

गाउँखाने कथा ४७ (Nepali #Gaukhane #Katha)

अपडेट: गाउँखाने कथा ४७ को सहीउत्तर हो: हलो

उत्तरको प्रयास गर्नुहुने सबैलाई धन्यबाद।
-----------------------------------------------------------
सप्ताहान्तको समय पारेर नेपालीलाई मनपर्ने गाउँखाने कथा लिएर हाँजिर भएको छ।


दिनभरि लाखा धुनी,रातभरी कान्लामनि, के हो?

यो गाउँखाने कथाको उत्तर पत्ता लगाएर गाऊँ माग्नुहोला। उत्तर जान्न गाह्रो परे अनुमान लगाएर भए पनि रमाईलो लिनुहोला। नेपाली भाषा र सामाजिक जीवनको मौलिकपन झल्काउने अन्य रमाईला सामग्री भए , प्रस्तुत गर्नुहोला।

बन्दूकको ब्रम्हनालमा सुतेको संविधानसभा

आज मे २८ २०११, तदनुसार जेठ १४ २०६८ को दिन नेपालको इतिहासमा पहिलो पटक गठित संविधानसभाको आयू सकिने दिन हो । शुरूमा २ वर्षे कार्यावधि र पछि थप गरिएको १ वर्षे कार्याकाल सकेर तीन वर्षे आयू पूरा गर्दै , कुनै सिन्को नभाँची यसले स्व-मृत्यूवरण गर्ने सक्ने परिस्थिति आइपुगेको हो । अन्तिम घडीमा कुनै चमत्कार नभएमा , यो सभा आज मध्यरात पछि इतिहास बन्न सक्छ ।

माओवादी पार्टीले शुरू गरेको जनयुद्ध नामको हिंसात्मक युद्धका हिंसात्मक र आपराधिक आतंकका १३ वर्ष, संसदीय कालका भ्रष्टाचार, अकर्मण्य र अस्थिरतायुक्त अन्तरसंघर्षका तिनै १३-१५ वर्ष, अनि बहुदलीय राजनीतिक व्यवस्थाका कारण आफ्नो विशेष अधिकार गुमाएको राजदरबारले आफ्ना विशिष्टता पुन: प्राप्त गर्न भरमग्दूर प्रयास गरेका षडयन्त्रमूलक तिनै १५ वर्ष र तिनको उत्कर्ष राजदरबार हत्याकाण्ड र राजा वीरेन्द्रको वंश बिनाश सम्म पुग्दा नेपालको आधुनिक इतिहास सबै बिडम्बनाहरूको सांक्षी बनिसकेको थियो । दरबार काण्डको पृष्ठभूमिमा राजा ज्ञानेन्द्रको अकण्टक राजा बन्ने महत्वाकांक्षाले माओवादीको अपेक्षा अनुरूप संकेत नमिल्दा, बहुदलीय राजनैतिक पद्दति बिरूद्ध थालिएको माओवादीलाई तिनै संसदीय बहुदलियताको पक्षमा उभिएर सहकार्य दियो । महत्वाकांक्षी राजा बिरुद्ध , संसदवादी दलहरू र माओवादीको गठबन्धन बनाउन भूमिका खेल्ने भारतिय राजनैतिक संस्थापनको चाहनाले मूर्त रूप लिँदा , १२ बूँदे सम्झौता र संविधानसभाको बाटो खोलिएको हो ।

शान्ति प्रकृयामा बहुदलियतालाई स्वीकार गरेर प्रवेश गरेको माओवादीले हिंसा र हिंसात्मक जत्थालाई त्याग नगरी

विष वृक्ष रोपेर अमृत फल्छ र ,बाबुरामजी ?

लमजुङ दुराडाँडा पाणिनी संस्कृत मा वि का विज्ञान र गणित विषय शिक्षक तथा नयनियुक्त प्रधानाध्यापक मुक्ति अधिकारीको रूखमा बाँधेर गोली ठोकी मारिएको फोटो सायद नेपाली मिडियामा सर्वाधिक सर्कुलेटेड फोटो मध्ये एक हो । यो फोटो माओवादी कथित जनयुद्धका समयमा असहमतहरू विचार बोकेर बाँचेका ग्रामीण तहका चेतनशिल शिक्षक र सामान्य राजनैतिक कार्यकर्ताहरूको तत्कालीन समयमा हविगत के-कस्तो थियो भन्न काफी छ ।

तर, माओवादी शान्ति प्रकृयामा आइसके पछि , लमजुङका ती शिक्षक मुक्ति अधिकारीको हत्या जायज थियो त ? भन्ने प्रश्न माओवादी नेता बाबुराम भट्टराईलाई एउटा टेलिभिजन साक्षात्कारका क्रममा सोधिएको थियो । बाबुराम भट्टराईले सो प्रश्नको गोलमटोल जवाफ दिँदै भनेका थिए ‘ व्यक्तिगत रूपमा मुक्तिसरको हत्या गलत थियो होला , तर इतिहासले समीक्षा गर्दा कतिपय हत्याहरू आवश्यक हुन्छन्’ । विपक्षीहरूले समेत मूर्धन्य विद्वान ठानेका भट्टराईको त्यो खालको जवाफ , माओवादी हिंसा र हत्याका दुष्कर र दुर्नाम अतिचारहरूको रक्षाका खातिर प्रकट गरिएको एउटा अमानुस तर्क थियो । हत्या, हिंसा र जोरजुलुम कै कारण माओवादीले नेपाली जनमानसमा त्रास र हाहाकार मच्चाउन सफलता प्राप्त गर्‍यो र त्यही त्रास र आतंकका छायामा सम्पन्न चुनाबमा ऊ सबैभन्दा ठूलो राजनैतिक दल बनेर समविधानसभा सम्म आइपुग्यो । धेरै नेपालीले उसका पक्षमा यस कारण पनि मत दिएका थिए कि , ठूलो दलको जिम्मेवारी वोधले उसले आफ्ना हिंसा र दुष्कर्मका उच्छृङ्खलताहरू त्याग गर्ला । तर त्यसो भएन , माओवादी ठूलो दल भएर पनि उसका युद्धकालीन उन्मादी व्यवहारहरू वाइसिएल , छापामार र हिंस्रक कार्यकर्ता मार्फत प्रदर्शन भइरहे । अरू माथि , हत्या र हिंसाको जोरजुलुम कायम रहँदासम्म माओवादीले भन्ने गर्थ्यो ‘ यो बिरोधीहरूले चलाएको हौवा हो ‘ । तर गएको हप्ता माओवादी मुख्यालय रहेको कोटेश्वरको पेरिसडाँडाबाट पार्टीका महासचिव दिनानाथ शर्मा मार्फत आफ्नै पार्टीका मजदूर नेता तथा सभासदको नेतृत्वमा पार्टी कै शिर्षतम् मध्येका नेता डाक्टर बाबुराम भट्टराईको हत्याको षडयन्त्र बुनिएको समाचार प्रेस वक्तव्य मार्फत सार्वजनिक गरियो , त्यति बेला लाग्यो संसार साँच्चै गोलो छ । अरूलाई गरेको प्रहार घुँएत्रो झैँ फर्किएर आफ्नै थाप्लामा बजारिन पनि सक्दो रहेछ !

ब्लग बियांलो

बलगरहरू आ-आफ्नो तरीकाले आफ्नो ब्लगमा प्रस्तुत हुनुहुन्छ। ब्लगक्षत्र पनि अनूभव तथा रुची अनुसार
रेखांकन गर्नुहुन्छ। तर एउटै बिषयमा सबै ब्लगहरूको खुला मत जान्न पाए कस्तो हुन्थ्यो होला?यो बिचार मनमा खेली राख्थ्यो तर केही महिना पहिला ब्लगर नबिन मालाकारले परिस्क्रित तरिकाले सल्लाह दिनूभयो। र गत हप्ता उहांसंग थप छलफल गर्ने मेसो जुर्यो।

ब्लग बियांलो आउने हप्ता देखी थालनी गर्नेछौं। नेपाली ब्लगकको क्षत्र जस्तै बियांलो बिषय पनि साहित्यिक,राजनैतिक,सामाजीक आदी सबै रहनेछन। हरेक बिषयमा करीब ५० शब्द या त्यो भन्दा कम शब्दमा ब्लगरहरुको धारणा प्रस्तुत गर्नेछौं। भाषा भने अंग्रेजी या नेपाली दुबैमा हुनेछन। तपाईहरुले पनि कुनै बिषय ब्लग बियांलोमा राख्न मन लागे दौंतरी इमेलमा इमेल गर्नुहोला। ब्लग बियांलोलाई अझ प्रभावकारी बनाउने कुनै उपाय छ भने पक्कै पनि खबर गर्नुहोला।

The Last Post - अन्तिम पोष्ट

ल अब यती हो। म मरीसके र यो मेरो अन्तिम ब्लगको अन्तिम पोष्ट हो। दु:ख लाग्दो शिर्षकको अचम्मको ब्लगका लेखक हुन डेरेक मिलर (Derek Miller-www.penmachine.com).४१ बर्षको उमेरमा क्यान्सरको ब्यथाबाट ज्यान गुमाएका डेरेक मिलरले आफू मर्नू अघि तयार पारेको यो ब्लग आफन्तको सयोग मार्फत मरेको एक दिन पछि प्रकासित गरेका थिए। उक्त अन्तिम ब्लगमा डेरेकले आफ्नो रोग देखी अन्त्य र बिछोडको बारेमा लेखेका छन। लेख निकै भाबुक छ। बिज्ञानमा डिग्री हासिल गरेता पनि मिलर लेखक र सम्पादकको काम गर्दै आएका थिए।

भ्यानकूभरका यि प्रख्यात ब्लगरको ब्लग करीब १० बर्ष पूरानो हो। आफ्नो बारे देखी संगीत तथा आफ्ना लेख ब्लगमा राखेका छन। जिबीत रहंदा अनेक किसीमका ब्लग त हामीले लेख्ने पढ्ने गरेका छौं। तर म्रित्यु पक्षात लेखिएको यो ब्लग भने संसारमै पहिलो हुनेछ। हामी पनि चल्तीबाट आर्काइभमा पूगेको उनको ब्लगमा गएर

गजल

सेबक हाजिर छ जब हजुर बोलाइसिन्छ
बैशमा यस्तै हो मैसाप किन टोलाइसिन्छ

के के गर्न जान्या रैछ यो गरीबले नि हजुर
मौका त दिएर हेरिस्यो ब्यर्थै किन लोलाइसिन्छ

जस्ले हान्यो तेस्ले जान्यो निशानाको कुरा हजुर
कल्पी कल्पी बस्दै फेरि मन किन घोलाइसिन्छ

आँट कहाँ म नाथेको मनको कुरा खोलु भने
मन बुझे सबै खोल्छु जे जे हजुर खोलाइसिन्छ

श्पर्शको लालच छ , छनक मात्र दिस्यो हजुर
सबै कुरा मोली दिन्छु जे जे हजुर मोलाइसिन्छ

कति प्यारो कति प्यारो ......

शिव प्रकाश

कति प्यारो,   कति प्यारो,  मुटु भन्दा माटो प्यारो
घर-देशको   दुःख भन्दा   पर-देशको  सुख गाह्रो ।।

कोही  छैन, केही छैन  मनले आफ्नु  भन्ने हाम्रो
नाता छैन  मान्छेबीच  कोही आफ्नो  ठान्ने हाम्रो
चुहिएको   छानो  राम्रो,  भत्किएको  गारो  राम्रो
पराईको   महल  भन्दा  आफ्नै घर  कति राम्रो  ।।

न त गुराँस  फुलेको छ,  न त हिमाल हाँसेको छ
आफ्नै देशको माटो सम्झी  जिन्दगानी  बाँचेको छ
गुन्द्रुक, ढिडो, सिन्की खाई हाँसेको त्यो मुहार राम्रो
हिमाल, पहाड ,तराई हाम्रो  कति राम्रो कति राम्रॊ  ।।
http://www.nepalimanharu.com/

मे ०४, २०११ बोस्टन, अमेरिका ।

Osama Bin Laden killed

Osama Bin Laden killed? This is what white house is going to announce. It has been almost 2 days and his body is in the hand of American army. Is it true, we have to wait. If it is true this certainly will be a big success for American army and big loss to Taliban.
Most news sources have same speculation. It will only be official only after the American President Barrack Obama announce this in his presidential speech. It has been believed that Osama Bin Laden was involved in September 11 attack with loss of 3,000 people and other major terriost attack in other part of the world. There was 25 million dollar of reward for his information.
It has been certain that he was killed in Afghanistan but it is still uncertain who else were killed with him. Previously it was not known that whether he was killed in Pakistan or in Afghanistan.
In fact he was not killed by a drone attack in Afghanistan but he was killed by human operation in a mansion outside Islamabad. He was killed in Abbottabad, which is 80 miles north of Islamabad. Special force from Afghanistan flew in helicopter and entered Pakistan for this operation. So he was hiding not in a cave but he was in a Mansion.It was CIA who located him in Pakistan with the help of ISI(pakistani intelligence). It has been more than an hour and people are waiting for president's speech. Most probably they don't want to make any room for error. People are guessing that the second powerful  person Al Qaeda Al Jawahari has been killed with Osama.
In-fact he was killed today after Obama gave the order to attack him. American army were trying to capture him but because of the gun battle he was killed in the operation and no US army was hurt. Obama concluded almost after 10 years justice has been done.
His mansion was built 5 years ago. Interesting thing about this a million dollar mansion is, it does not have any telephone or internet and they burn their own trash whereas city collects their neighbor's trash.

यो मन

लेखक
विजयकुमार श्रेष्र्ठर्
इराक
सहयात्रिको साथ खोजि रहन्छ जीवन
असोचनिय कल्पनामा बगि रहन्छ यो मन ।

अदृश्य चालमा चलि रहन्छ जीवन
गगनचुम्वि सपनाको सोखिन हुन्छ यो मन ।

आशाको जालोमा जेलि रहेको हुन्छ जीवन
लक्ष्य विहिन भएर जलि रहेको हुन्छ यो मन ।

नयाँ बर्ष मम्जार पार्कमा

नेपाली पात्रोअनुसार बैषाख २ गते २०६८ लागीसकेको थियो पहिलो दिनमा प्रवासमा डिउटीकोकारण दोश्रोदिन शुक्रवार केही नेपालीहरुको आग्रहमा पिकनिक जाने योजना भयो ।
योजना मुतावीक कविर बिहानको ९ बजे साथीहरुसंगको भेटपछि हामी अबुधावीदेखी दुबई तर्फ हुईकियौं । मरुभूमिको तापकक्रम कमै थियो निलो आकाश कालो वादलले ढाकिएको थियो बाहीरी मौशम चिसो थियो । लाग्थ्यो नेपाली नयाँ बर्ष बदलिएकोले यहाँको मौशम पनि बदलिन लागेको हो कि भन्ने ।

करिव ४५ जना नेपालीहरुको बीचमा ४ जना महिलाहरु पनी थिए आखा लोभी हो की मन मन पापी हो थाहा भएन तर नजर खाली त्यतै दौडन्थे प्रष्ट थाहा हुन्थ्यो प्रवासीको पिडा ति आँखा जुधाईबाट । अबुधावीको मुख्य शहरमा नेपाली लोकसंगीतलाई झल्काउने मादल घन्केको थियो बस भित्र भने मिठो नेपाली लोकगीत बजेको थियो माईकमा । बाहीरी वातावरण पनि हरियाली अनी आकाशपनी मडारीरहेको हुँदा नेपालकै कुनै ठाउँको यात्रामा

हार्डलाइनर, बाबुराम र बोल्ड डिसिजन

ई मान्छे कट्टरवादी माओवादी नेता मोहन वैद्य हुन् । वैद्य बनेर मान्छे झुक्याउन खोजे पनि ई खास प्युठाने पोखरेल हुन् । यिनले संस्कृतमा आचार्य पढेका छन् । पढाइ अनुसार पण्डित भएर सप्ताह, प्रवचन र धर्मकर्मका कुरा गर्न पर्ने यी आचार्य खूंखार कम्युनिष्ट बने । काठमाण्डूमा पढ्दा, संस्कृत पाठशालाको निशुल्क भात,वास र भत्ता उपयोग गर्दै , त्यतिबेला निशुल्क पाइने रसियन र चाइनिज प्रकासनका कम्युनिष्ट पुस्तकहरू यिनले पढ्न सिके । एउटा पास लिएपछि, चाइनिज दूतावासमा खेलकूद , विशेषत: , ब्याडमिण्टन खेल्न पाइन्थ्यो । हो, यिनले त्यही गर्ने गर्थे ,कुनै बेला ।

ई माओवादी नेता माओवादी हिंसात्मक युद्धकालको पछिल्लो समयमा भारतीय जेलमा थुनिएका थिए । माओवादी शान्ति प्रकृयामा आइसकेपछि मात्र उनी रिहा भए । माओवादी नेता प्रचण्ड र उनको परिवार तथा बाबुराम लगायत कतिपय नेताहरू , हिंसा कालका दिनहरूमा पनि भारतमा निर्वाध र बेरोकटोक आश्रय लिएर बसेका थिए र हिँडडुल गर्ने गर्थे । तर , यीनी र यिनका वफादार चेला मानिने सी पी गजुरेल भने भारतीय जेलमा बन्दी थिए । यसो हुनुमा उनीहरूको के विश्वास थियो भने बाबुराम माओवादी भित्र भारतको पक्षमा काम गर्ने नेता हुन् त्यसैले उनैको सुराकमा वैद्य र गजूरेल जेलमा कोचिएका छन् तर बाबुरामहरू स्वतन्त्र र निर्भय घुम्दै छन् । यो कुरा , बाबुरामको शैक्षिक उचाइ र त्यसले निर्माण गरेको व्यक्तित्वप्रति रिस राख्ने हरू माओवादी ठिनामिना नेतामा भर्न पनि वैद्य कम्पनी सफल भएको छ । अर्को तिर संस्कृत र नेपाली भाषामा मात्र दक्ष यिनी लगायत कतिपय माओवादी नेतामा बाबुरामको आधुनिक शिक्षा माथिको दखल र यही बाटोबाट चिनिएको उनको व्यक्तित्वप्रति असाध्यै ठूलो आह्रिस राख्ने गर्छन् ।

मोहन वैद्य स्वयंमा पार्टीको नेतृत्व गर्न सक्ने मान्छे भने हैनन् । कोठे वैठकमा आफ्नो गुटका युवाहरूलाई हौस्याउनु तथा तिनै

गजल

भय लाग्छ अचेल, देश हराको सुन्न पर्छ कि!
दौरा सुराल बिर्सी,धोती कुर्ता पो उन्न पर्छ कि!

ईतिहासको ब्याज सकियो,बर्तमान धितोमा छ
पराधिन भै कतै,स्वाभिमानै थुन्न पर्छ कि!

चन्द्र सुर्य लाजले झुक्यो गोर्खे खुकुरी भुत्ते छ
धुजा भो साँध सिमाना,सबै मिली तुन्न पर्छ कि!

माटो कस्ले चिन्यो र यहाँ,इमान बेच्ने गाउँमा
चोरलाइ चौतारी धेरै भो, शूली चुन्न पर्छ कि!

स्व. खगेन्द्र बहादुर बस्नेत

हस्त गौतम मृदुल

डिल्लीबजार बीच भागमा एउटा पुरानो बंगला किसिमको सेतो घर छ। त्यहाँ घर छेउको खोपामा गनेशजीको मन्दिर छ। बाहिर पटिट पर्खाल लगाइएको छ। तल पटि चार वटा कोठा छन। एउटा कोठा भित्र लामो स्टेचरमा सिरानी अग्लो हालेर सुति रहेको एक जीवित ब्याक्तित्व देखिनु भएको छ। स्टेचर बेडमा सुति रहेको अग्लो शिरानी हालेको खाना खाँदा छातीमा रुमाल बिछाइ बिस्तारै हातले खाने कोल्टे फेर्न पनि नसक्ने उठेर बस्न पनि नसक्ने। कही जादा पनि खाटैसंग बोकेर बाहिर कसैले लग्नु पर्ने। शारिरिक अबस्था अत्यन्त जटिल देखिन्छ। शिथिल थियो शरीर तर मन थियो बिजुली जस्तो जतातौ उज्यालो पार्ने।

डोटेली पुर्खा राजा देव िसंह बस्नेतका त्यस पछि बिग्रेडियर पहलमान सिहं बस्नेत त्यस पछि कर्नेल इमान िसंह बस्नेत हजुरबुवा वीर बहादुर बस्नेत बाबा कर्नेण इनद्र बहादुर बस्नेत र आमा बेद राज कुमारीको पवित्र कोखबाट खगेन्द्र बहादुर बस्नेत ज्युको जन्म वि।सं।१९८५ साल माघ ५ गते डिल्लीबजारमा सन् १९२९ जनवरी १८जन्मनु भएको थियो। ११ बर्षको उमेरमा आमाको देहान्त भयो र पछि सानी आमा कोमल

गाउँखाने कथा ४६ (Nepali #Gaukhane #Katha)

अपडेट: गाउँखाने कथा ४६ को सहीउत्तर हो: आंखा

उत्तरको प्रयास गर्नुहुने सबैलाई धन्यबाद।
---------------------------------------------------------
सप्ताहान्तको समय पारेर नेपालीलाई मनपर्ने गाउँखाने कथा लिएर हाँजिर भएको छ।



घुम्टो हाली झल्झलर तानी, आइ अंगाल्चिन यौटी रानी, के हो?

यो गाउँखाने कथाको उत्तर पत्ता लगाएर गाऊँ माग्नुहोला। उत्तर जान्न गाह्रो परे अनुमान लगाएर भए पनि रमाईलो लिनुहोला। नेपाली भाषा र सामाजिक जीवनको मौलिकपन झल्काउने अन्य रमाईला सामग्री भए , प्रस्तुत गर्नुहोला।

नेपाली ब्लग भित्तो (Nepali Blog Wall)

ब्लगर भेला र ब्लग गफ तथा बिभीन्न समयमा ब्लगबारे गरिने प्रश्नहरू प्राय एकै खाले हुन्छन् जस्को उत्तर नेपाली ब्लगका लागी निकै महत्वपूर्ण हुने गर्छन्। आफ्नो ब्लगको व्यवस्थापन कसरी गर्ने,लेखाइमा कसरी निखारता या सुद्दता ल्याउने,धेरै पाठक माझ कसरी पुग्ने यस्तै यस्तै। यसबारे थूप्रै नेपाली ब्लगरहरूले ब्लगहरू लेखी सक्नुभएको छ भने केही ब्लगरहरू ब्लग लेख्ने सुरसार गर्दै हुनुहुन्छ होला। यो नेपाली ब्लग भित्तोको (Nepali Blog Wall) उद्देश्य भनेको यसरी छरिएर लेखिएका या भविष्यमा लेखिने ब्लग जून नेपाली ब्लगरलाई ब्लग सञ्चालन गर्न सहयोग पूग्नेछन त्यस्ता ब्लगको लिंक एकै ठाउँमा प्रकाशन गर्नु हो। आशा छ यस नेपाली ब्लगर भित्तोले नेपाली ब्लगरमाझ उपयोगी काम गर्नेछ।

नेपाली ब्लगका लागी उपयोगी सामाग्रीको सङ्कलन समय अनुसार अपडटे गरिनेछ, तपाईँलाई त्यस्ता लिंकको कुनै जानकारी भएमा दौंतरीलाई खबर गर्नुहोला।

1) नेपाली ब्लग लिस्टिगं: सम्पूर्ण नेपाली ब्लगको सूची (All nepali blogs listing-www.bloggers.com.np)
2) नेपाली ब्लग सेरोफेरो: नेपाली ब्लगहरूको बिधागत प्रस्तुती (रबिन्द्र रिजाल)
3) नेपाली गुगल ब्लगर समूह: नेपाली ब्लगरहरूको सूचना आदान प्रदान गर्ने फोरम
4) फेसबुक: नेपाली ब्लगरको फेसबुक संजाल (Nepali Blogger's Facebook)
5) Nepali Blog Search Engine: नेपाली ब्लग तथा नेपाली ब्लगमा प्रयुक्त शब्दको खोजी
6) हाम्रो सर्कल: नेपाली ब्लगको RSS (Nepali Blogs' RSS Feed)
7) के तपाई पनि ब्लग चलाउन चाहनुहुन्छ ? नि:शुल्क ब्लग कसरी खोल्ने बारे जानकारी (दिलीप आचार्य)
8) वर्डप्रेसमा नि:शुल्क ब्लग खोल्नुहोस्: वर्डप्रेसमा ब्लग खोल्ने तरिका(Open blog in wordpress) (दिलीप आचार्य)
9) ब्लगरमा मा नि:शुल्क ब्लग खोल्नुहोस: ब्लगस्पटमा ब्लग खोल्ने तरिका(Open blog in blogspot) (दिलीप आचार्य)
10) Make Your Blog Site Free -Instruction: ब्लगस्पटमा ब्लग खोल्ने छोटो उपाय (लभ्ली नेपाल)
11) How to create a free blog in Nepali?: सित्तैमा ब्लग बनाउने तरिका (टेक संसार)
12) संबावित ब्लगरसंग: ब्लग सञ्चालनबारे जानकारी (बसन्त गौतम)
13) केही ब्लग ह्याकहरु : ब्लग टेम्प्लेट डिजाईन (Blog Template Design)(दिलीप आचार्य)
14) ब्लग टेम्प्लेट फेर्ने हो ? : ब्लग टेम्प्लेट सम्बन्धी जानकारी (दिलीप आचार्य)
15) How To Increase Traffic in Blog ?: ब्लगमा भिजीटर बढाउने तरिका(Increase visitor in your blog)(आकार )
16) के तपाईँको ब्लग खुल्न धेरै समय लाग्छ ?  ब्लगलाई छिटो खुल्ने बनाउने तरिका (दिलीप आचार्य)
17) Nepali Blog Tips: ब्लगका लागी आवश्यक प्राविधिक प्रक्रिया(विनोद पाठक)
18) ब्लग विधालाई ट्याबमा राख्‍नुहोस –Easy CSS Menu: ब्लगमा उपयोग हुने क्लिक-बटन बारे जानकारी (दिलीप आचार्य)
19) Add Nepali Blog Updates in your Gmail Service: जिमेलमा नेपाली ब्लग अपडेट (दौँतरी)
20) Subscrive HamroCircle update by email: हाम्रो सर्कल अपडेट (नबिन के.एम)
21) Google Gadget for Nepali Blogger: गुगल ग्याजेट(नबिन के.एम)
22) Romanized Nepali Unicode: नेपाली युनीकोड प्रयोग गर्ने तरिका (आकार)
23) Roman to Unicode Nepali Converter: रोमनबाट नेपालीमा रूपान्तर
24) संक्षिप्‍त नेपाली शुद्धाशुद्धि   ज्ञान: नेपाली भाषामा चाहिने शुद्धाशुद्धिको जानकारी (जोतारे धाइबा)
25) नेपाली भाषाबारे केही कुरा: नेपाली भाषामा भइरहेका कमीकम्जोरी बारे अध्यन (बसन्त गौतम)
26) नेपाली ब्लग साईटहरु: विकीपिडीयामा नेपाली ब्लगको जानकारी (Nepali Blogs in Wikipedia)
27) नेपाली ब्लगको इतिहास: नेपाल ब्लगको खोजीनिती (दौँतरी) (History of Nepali blogs)
28) ब्लग भित्र ब्लग: नेपाली ब्लगरहरूको अन्तर्वार्ता(दौँतरी) (Nepali Bloggers Interiew)
29) नेपाली ब्लगको वर्तमान र भविष्य: नेपाली ब्लगको समसामयिक व्याख्या (बसन्त गौतम)
30) बेग्लै छ ब्लगको मज्जा: नेपाली ब्लगरहरूको दिनचर्या (Nepali Bloggers activity) (दौँतरी-अन्नपूर्ण पोष्ट)

नया बर्षमा नया जोश

नया भने पछी हरेको कुरा नया लाग्छ। मान्छे त्यही,वाताबरण त्यही तर जब हामी क्यालेन्डरको पान्ना फेर्छौं हामी आफूलाई नया अनूभुती गर्छौं। र केही नया गर्ने प्रण गर्छौं।

घुमी फेरी फेरी नेपाली क्यालेन्डर फेर्न बेला आएको छ। यसै अबसरमा नया बर्ष को हार्दिक मंगलमय शुभकामना। नया बर्षसंगै तपाईलाई पनि केही नया गर्ने जोश जागोस र सफलता पनि सोचेकै जस्तो मिलोस।

नयाँ बर्ष

नयाँ बर्ष तिमी खुशीको अंकुर लिएर आउ
बेसुरमा छ रे देश एक शुर लिएर आउ

कतै छिटा रगतका, गन्ध कतै बारुदका
चाहिएन सुनको लंका कान्तिपुर लिएर आउ

पाइला पाइला हाबी भो, कपट निती यहाँ
सकुनीको बिगबिगी भो बिदुर लिएर आउ

घडा त्यो पापको भरिदा नि चुप भो जग
सेक्नु पर्‍यो पुर्पुरो पापीका उजुर लिएर आउ

जिउदो मान्छे

- शेखर ढुंगेल

स्वास फेर्नु मात्र
जिउदो हुनु हो भने
जनावर को जीवन स्तुत्य छ
आत्मबल बिना को मान्छे
नैतिकता हिन त्यो मान्छे
को जीवन को के अर्थ छ ?
स्वार्थ कै लागि
नीतिहीन
चरित्रहीन ,मानबताहिन
अनि मुल्यहिन प्रवृति सित
सम्झौता हुन्छ भने
जिउदो र मृतक मा के फरक ?

के होला यो घुस प्रकरण?

हाल नेपालको समाचार घुस प्रकरणले छाएको छ। नेपाल संसारकै कुख्यात घुस्या देश भएको त सबैलाई जानकारी नै छ। नेपालमा मात्र के अमेरीकैमा पनि बाल्टीमोरका मोहन थापाले लाइसेन्स बिभागका कर्मचारीलाई लाइसेन्सको लागी पैसाले नै किनेका थिए। तर त्यो थियो अमेरीकामा। २० रुपयाको घुस लिएकोमा एक बिरष्ट प्रहरी बरखास्त भएका थिए,ति नेपाली त जेलै जान पार्यो।

नेपालमा भने घुस खाने ठाउंमा काम पाउनू भनेको भाग्यैको कुरा हो। घुस खाने ठाउमा सरुबा हुन कर्मचारीहरु तछाड मछाड गर्छन। यो नेपालीको लागी नौलो होइन। घुस्या र भ्रष्टलाई ठेगान लगाउने प्रक्रिया भने नेपालीको लागी पक्कै पनि नौलो हो। तर अब नेपालमा यो पनि नौलो हुने छाड्ने स्थीती देखिन्छ। चप्पल लगाएर सिंहदरबार छिर्ने नेताहरू चिल्लो पजेरोमा बहिरीन्छन। यस्तो आकास पातको फरक देख्दा देख्दै पनि घुस खाएको प्रमाण भेटीएन भनेर नेपाली अदालतहरुले नेताहरूलाइ

देशको ब्यथाले - दुखेको मन

- Bed Nath Pulami

"भन्न मन लाग्छ भने भन मलाई
 स्वदेश निन्दक वा घृणा चिन्तक
 तर यो देश तिम्रो जती कै मेरो पनी देश हो
अंश बण्डा गर्ने हो भने पनी
यो देशको एक करोड टुक्राहरु मध्ये
एउटा टुक्रा माथी मेरो पनी छाप्रो हुने'छ
र त्यो देशका असंख्य बगरहरू मध्ये
एउटा बगरमाथि मेरो पनी चिता हुने छ । " (भूपी शेरचन )
यी माथिका भूपिका शब्दहरु आज निकै घत लागी रहे , मनमा निकै गडेर वस्यो । अहिलेको देशको अवस्था - कल्पना र सोच बाहिरको छ । मनमा निक्कै पीडा छ , सम्झन्छु कतिन्जेल यो सब माहोल हेरेर बस्ने ? सहनु पनी एउटा हद हुन्छ नि ! ......... तर गर्ने के ... ? उपाय के ? अहिले सबैलाई अवगत नै भएको कुरा हो देशको समस्या मूर्धन्य भएर गाजिएको छ । जस्तै मै हु

April Fool कि चैते फूल

आज एप्रल १, अर्थात अरुलाई मूर्ख बनाउने दिन। कतै तपाईलाई पनि कसैले मूर्खको सुचीमा राख्न सफल भए? एक पटक मेरो गाउंमा बिले घर्तीलाई तिम्री सासू हस्पिटलमा छिन भेट्न जानू भनेर मूर्ख बनाएका थिए। यही फूल बनाउने खेलको अर्को कथा छ,त्यो छिटै लिएर आउने छु।

सारा खुसि बन्दकीमा राखें

- प्रकाश सापकोटा

जसको लागि सारा खुसि बन्दकीमा राखें
कोशी, कैले उर्लिएको गण्डकीमा राखें
उही पर भइदिंदा कस्तो होला मन
देख्नेलाई थाह हुन्न भोग्नेले नै भन

फुल्ने हाँगै सुम्पिएर आफु झर्दा पनि
छाति पुरै ओछ्याएर माया गर्दा पनि
भोग्नु कति गाह्रो हुन्छ फगत एक्लोपन
सुन्नेलाई थाह हुन्न भोग्नेले नै भन

न त वल्लो घाटको भएँ न त पल्लो तीरको
न मसानको हुन सकें, न त मन्दीरको
जिउनु कति गाह्रो हुन्छ भौंतारिई कन
देख्नेलाई थाह हुन्न भोग्नेले नै भन

मार्च- २४, २०११ (त्रोम्सो, नर्वे)

चट्पटे मन

– राजेश नतांश

काया बच्ची भा'की छे । मानौं, उसको बाल्यकाल फेरि फर्किआएको छ । ऊ बाघले झम्टिएझैँ झम्टिन्छे । एकलौटी अडान नछोडि लडीबडी गर्छे । घरमा पालिएको बिरालो जसरी मेरो काखमा बस्न आउँछे । अनि मेरो सर्टको कलर समातेर मलाई
प्रेमालिङ्गनमा कस्छे । त्यसपछि ऊ बच्चीलेझैँ अनुरोध गर्छे– 'ओई ! चट्पटे खान जाम न !'
उसको उमेर बीस कटेको छैन तर लाग्छ ऊ अझै बालिकै छे । लाग्छ, जिस्किने,चल्ने उसको दैनिक कर्म हो । झन् राक्षसी स्वभावले हाँसी भने भने त बित्यास् नै पार्छे ! तर मलाई उसका बालसुलभ क्रियाकलापहरु एकदमै प्रिय लाग्छन् । म उसका अभिलाषाहरुप्रति तत्कालै सहमति जनाइहाल्छु– 'जाऔँ,हिँड् ।'
आकाश आगोको भुग्रोमा परिणत भएको छ । अर्थात रातो–पहेँलो घाम टल्किरहेको छ । गोधूलि साँझ छ । दुर क्षितिजमा बादलका राता धब्बाहरु प्रज्वलित भइरहेका छन् । उड्नपंक्षीहरु दिनभरिको घम्साघम्सीपछि आ–आफ्नो बासस्थान फर्किरहेका
छन् । चरनतिर गएका गाईबस्तुहरु धुलो उडाउँदै पंक्तिबद्ध आफ्नो गोठ फर्कदै छन् । बसन्त ऋतुको पूर्वसन्ध्या छ । वातावरण एकदमै रोमाञ्चक बनेको छ । बरपीपलहरुमा पालुवा अँकुराइरहेको छ । सायद्, चित्रकार हुदोँ हुँ त म यो सौन्दर्यलाई

गाउँखाने कथा ४५

अपडेट: गाउँखाने कथा ४५ को सहीउत्तर हो: सिंगान
उत्तरको प्रयास गर्नुहुने सबैलाई धन्यबाद। उत्तर मिलाउने पूष्पजीले अब गाउं माग्नूहोला।
लुनाजी त गाउंखाने कथामा एक्सपर्टनै पर्नूभयो,क्लू दिनु भएकोमा धन्यबाद।
उत्तरको नाउंमा उत्रीसंखल केमेन्ट लेख्नहुनेलाई न-धन्यबाद।
-------------------------------------------------
सप्ताहान्तको समय पारेर नेपालीलाई मनपर्ने गाउँखाने कथा लिएर हाँजिर भएको छ।



उभिण्डो ठेकीमा लतलते दही, के हो?

यो गाउँखाने कथाको उत्तर पत्ता लगाएर गाऊँ माग्नुहोला। उत्तर जान्न गाह्रो परे अनुमान लगाएर भए पनि रमाईलो लिनुहोला। नेपाली भाषा र सामाजिक जीवनको मौलिकपन झल्काउने अन्य रमाईला सामग्री भए , प्रस्तुत गर्नुहोला।

प्रेरणा लियर आऊ है

नया बर्ष तिमि आयौ- गयौ
सधै झैँ एउटा नियमित प्रक्रिया बनेर
न कुनै खुसीको कोशेली दियर गयौ
न त् आखा मा आँशु नै छल्कायर गयौ
मैले पनि तिम्रो आगमन मा
केहि नुतन गरिन स्पन्दनहीन बनि बसे
न साष्टाङ्ग दण्डवत गरे न स्वास्ती
न टा टा बाई बाई को हात नै हल्लाए
सायद तिमि नेपाली नया बर्ष भएर होला
तिम्रो एस्तो अपमान भएको हगी ?
आयातित हुन्थ्यौ भने शहर भरि रंगी चंगी तोरण हुन्थ्यो
रिसोर्टहरुमा महँगा सिसि रित्तिने थिए तिम्रो स्वागत मा
एउटा अनौठो चहलपहल देख्ने थियौ
हुतिहारा पिछलग्गु हरु ले तिम्रो अपमान गरे
तिमीलाई त् थाहै छ हामी नेपाली हरु कस्ता छौ

जापानको सूनामी-ईतीहांसकै भयानक

टोक्योबाट ४०० किमी ८.९ स्केलको भूंइचालो गयो,जस्ले गर्दा जापानका समूद्री इलाकामा १० मिटर सम्माका अग्ला छाल उतपन्न गरायो। त्यसरी उतपन्न भएका छाल र पटक पटक आएका आफ्टर सक भुइचालोले जनजिबन नै प्रभावित पारेको छ। कतिपयले ज्यान नै गुमाउनु पर्यो भने केही घाइते भए त कोही हराइरहेका छन। धनजनको ठूलै क्षती भएको छ। गाडी,डुवां र घरहरु मात्र होइन एयरपोर्टमा रोकीराखेका हवाइजहाज पनि बगेका छन।

यो भूईंचालो १९०० पछीको ५औं ठुलो हो भने अघिल्लो महिना न्युजल्याण्डमा गएको भन्दा ८००० गुना शक्तीसाली थियो। कैयौं रेल हराइरहेका छन त कतै आगलागी भइरहेको छ। म्यागी भन्ने एउटा सहरको एक तिहाई पानी भित्र डुबेको छ। केही बांध भत्केका छन तथा एउटा न्युक्लियर पावर प्लान्टमा ठुलै क्षती भएको छ। कती क्षती भयो यकीन हुन अझै बांकी छ।

यस्ले जापानमा ठूलै संकट निम्ताएको छ। आशा गरौं जापानले अहिलेको प्रक्रिती बिपतीबाट छिटै मूक्ती पाओस। साथै जापानमा रहेका नेपालीहरु पनि सकुशल रहुन। फेसबुक,टुइटर,ब्लग आदी सामाजीक संजाल या फोनबाट आफन्तको सम्पर्कमा रहनूहोला।

उसको झझल्को

गुरु केदार बराल ओखल्ढुङगा, पोकली

उदा कदा ऐना हेर्दा
उसको मुहार देखेजस्तो लाग्छ
टाढा कतै कोही देखिँदा
एसको झझल्को आईदिन्छ ।

आज उसलाई भेट्दिन
ऊ के गर्दै होली
कुन संसारमा डुबेर
के- के योजना बनाउँदै होली ।
वा मलाई सम्झेर
रोइरहेकी पनि हुन सक्छे
विगतको पे्रम यात्रा सम्झेर
कल्पनामा पनि रम्न सक्छे ।

र पो हुंदोरैछ गृह मन्त्रालयमा हानथाप

छ महिना काम चलाउ सरकारले हल्लाएको देशमा काम गर्ने प्रधान मन्त्री भएको १ महिना भयो। काम गर्ने पनि पक्का काम गर्ने नै परेछन्। १ महिना सम्म मन्त्रीहरू जम्मा नपारी एक्लै काम गरेर सकाए। थप थाप मन्त्री जम्मा पारे पनि मुख्य मन्त्री पद अझै खाली छन। मुख्य को पनि मुख्य गृहमन्त्रालय चाही अझै खाली छ। यही खाली भएको मौका छोपी फाइदा लिए एक भारतीय अपराधीले। त्यो फाइदामा चिट्ठा पारे नेपाली प्रहरीले। भारतीय नक्कली नोट र लागु पदार्थको कारोबारमा संलग्न रहेको अभियोगमा केन्द्रीय कारागार सुनधारामा रहेका युनुस अन्सारीलाई जेल भित्रै गोली हानिएको भनेर पत्रिकामा समाचार आएको छ। कैदी भेट्न भन्दै विहान करिव साढे ११ बजेतिर गएका भारतीय नागरिक जगजित सिंहले चेनगेटभित्र हात घुसाएर युनुसलाई गोली प्रहार गरेको प्रहरीले जनाएको छ । एउटा थ्रिलर चलचित्रसंग मेल खाने यो घटना भारतबाट आएका व्यक्तिले कसरी गर्न सक्छन्?

भनिन्छ नेपालमा एउटा अपराधबाट आएको पैसा हाकिम देखी पिउनसम्म बांडचुड हुन्छ। यस अर्थमा १५ लाख रुपिया लिई नेपाल छिरेका जगजितले केही हिस्सा प्रहरीका हाकिम देखी पिउन सम्म पग्यो। गृह मन्त्री भएको भए तिनको खल्तीमा पनि पूग्थ्योहोला, अहिले त गृह मन्त्री प्रधान मन्त्री नै छन। भने पछि १५ लाखको एक हिस्सा खनालकै खातामा पनि पूग्योहोला।

Indian Bloggers - How are they doing?(भारतीय ब्लगरको चियो चर्चो)

नेपाल,दुई ढुंगाको तरुल। छेउ छाउका बडेमानका ढुंगा खै कस्ता छन तर हाम्रो तरुल आफैंमा नमुना छ। एउटै सामग्री अनेक ठाउँमा किन नआउन,नेपाली ब्लग मौलाउन छोडेका छैनन। तर हरेक ब्लगका सामग्री करिब करिब उस्तै हुनाले एक किसिमको खल्लो लाग्छ। मौका पाए हाम्रा ब्लगर तथा लेखक कपि पेष्ट या एउटै लेख आधा दर्जन बेब साइटमा छाप्न बेर लगाउँदैन। नेपाली मनोरञ्जन क्षेत्र भारतीय स्वादमा भिजेको र नेपाली राजनीति भारतीय राजनीतिमा घुलेको अबस्थामा भारती ब्लगर के गर्दै रहेछन् जान्न मन लाग्यो।

संसारको दोस्रो ठूलो जन संख्या भएको देशमा ब्लगर पनि उति नै फरक होलान् भन्ने ठानेर म भारतीय ब्लगमा सयर गर्न थाले। करिब १० लाख ब्लगर पुगेको भारतमा १०० जना मध्य १ जना ब्लगर रहेछन्।

भारती ब्लगरको खोज गर्ने बितीकै भारतीय ब्लगरको आम्दानी बारे लेखिएको एउटा लेख भेटियो। ब्लगकै विज्ञापनबाट मासिक ४० हजार अमेरिकी डलेर सम्म आमदानी गर्दा रहेछन। अमित अग्रवाल सबै भन्दा अगाडि रहेछन्। उनको ब्लग

मेरी बसन्ती प्यारी बसन्ती

इजरायलमा जाडो अझै घटेको छैन । आजकल अलि फुर्सद त्यति छैन, फेरी बिजी भएको छु, व्यस्तताको सेरोफेरो सधै उस्तै हुने रहेछ, जति मिलाए पनि नहुने । फेसबुक होस् या ब्लग कतै पनि अपडेटेड भइएको छैन ।

कता हरायौ हँ ? इनबक्समा कतै कतै प्रश्नका हरफहरु झुन्डिएका छन । कहिलेकाही कतै पनि केही नगरी त्यतिकै चुपचाप 'बिन्दास' बसे के फरक पर्ला र ? फेरी अलि अलि सन्चो पनि त छैन ।

धेरै दिन पछि दौतरीका नेपालियन भेटिए गुगल च्याटमा । कृष्णपक्षको लेखाइ पातलिदै गएको उनको गुनासो थियो, र यो सही थियो । साहित्यिक कथा, कविता र थोत्रा मोत्रा गन्थन बाहेक म के लेख्छु र नेपालियन जी ? अनि आजकल यस्तो सिर्जना(?) पढेर बस्ने फुर्सद पो कसलाई होला र ? गफ मोडियो, 'हो त नपत्याए हेर्नुस न कसरी ओझेल परे किशुनजीका अगाडी नेपाली भाषा साहित्यका अमुल्य निधि - डायमण्ड समशेर राणा । नेपाली भाषा साहित्यका लागि उनले छाडेर गएका अमुल्य सम्पत्ति र उनको योगदान के नेपाली मिडियाको चर्चाका लागि अपुग थियो त ? पक्कै थिएन । तर सत्य यो पनि हो कि मिडियाले त्यो पस्कन्छ वा पस्कनु पर्छ, जुन पाठक वा दर्शकले ज्यादा रुचाउछ, त्यो उसको व्यवसायिक धर्म पनि हो ।

तर यस्तो राजनीतिको मसला मात्र मन पराउने पारखी किन भयौं त हामी ? कता कता छाती भित्र दुखेझैं प्रश्न उभियो ।

फेस्बुक र ट्वीटर तिर केही मित्रहरुको स्टाटस पढेपछि मलाइ नि यस्तै लाग्यो, श्रष्टाको अवसानपछि पोखिने लोकाचारका झुठा आँसुहरुमा पनि कन्जुस्याइ हुदो रहेछ, भएको देखियो । त्यसो त नेता किशुनजीका महत्ता र सम्मानप्रति कसैको असहमति छैन तर उनका अनगिन्ति समाचार तस्वीर र प्रत्यक्ष प्रसारण समेत गरेर पलपलका खबर प्रकाशन/ प्रसारण भैरहंदा कतिपय वेव साइटले अहिले सम्म मुख पृष्ठमा नै साहित्यकार राणा केवल बिरामी भएको देखि यता उनको देहावसानको खबर अपडेट नै गर्न भ्याएका छैनन् ।

फेसबुकमा मित्र अशोक पार्थिवले लेखेका छन -

• 

  अशोक पार्थिव तामाङ

  डायमण्ड शमसेरको मृत्युमा हामी साहित्य प्रेमीले मनमनै तोप पड्काएर बिदाई गर्यौं । जसलाई राज्यले सम्झिनुँ उचित ठानेन भने किसुनजीको मृत्युमा चाही पशुपतिको जंगल थर्किने गरी नेपाली सेनाले तोप पड्काएर बिदाई गर्यौ । धन्य होस् नेताहरूको बुद्दिलाई जसले यो देश तिनीहरूको मात्र ठानेका छन् । तर यो पनि नबिर्सिनु कि साहित्य, भाषा, संस्कृति ति मूला नेताहरू भन्दा पनि माथीको चिज हो जुन शताव्दियौं सम्म जिवित रहनेछ ।

तिम्रो निष्ठाको राजनिति प्रति असिम श्रद्वा सुमन।

-दौंतरी परिवार

बिदेशमा धनकमाउने सपना

कृष्ण के श्रेष्ठ"काल्स"

धन कमाउने ठूलो सपना देख्दै छु म विदेशमा
थाकेको यो ढाड घाममा सेक्दै छु म विदेशमा

उहाँ छँदा नाम्लो पनि नछोएका हातहरूले
सकी नसकी भारीहरू थेग्दै छु म विदेशमा

सक्दिनँ म हिँड्न पनि दुखिएका पैतालाले
ऐया! आमा भन्दै भुइँ टेक्दै छु म विदेशमा

संघर्षका तिखा तीर मैतिर ताक्दा खेरि
भाग्यलाई ढाल बनाई छेक्दै छु म विदेशमा

आमा ! अब फर्किन्छु हलो जोत्न स्वदेशमै
भनी गजल वेदनाका लेख्दै छु म विदेशमा

कृष्ण के श्रेष्ठ"काल्स"　द्वारा सिर्जित अनाममण्डलीबाट प्रकासित गजलसंग्रह "धन कमाउने सपना"को विमोचन कार्यक्रममा फाल्गुन २८ दिनको २:३०मा मा पद्म कन्या क्याम्पस (डेनिस हल) हुंदैछ। अबश्य पाल्नुहोला।

कृपया, शिक्षा क्षेत्रलाई राजनीति मुक्त पारौँ

हुनत विश्वविद्यालयलाई व्यारेक बनाउनुपर्छ भन्नेहरू संग यस्तो प्रस्ताव गर्नु , मूर्खता हुन सक्छ । तर पनि यो भन्नै पर्छ , अब हाम्रो मुलुकमा राजनीति गर्न विद्यार्थीको प्रयोग नगरे पनि चल्ने भैसकेको छ । निर्दलीय पञ्चायती कलामा , राजनैतिक पार्टीहरू प्रतिबन्धित थिए , पञ्चायती पक्षधरहरूका लागि मात्र मुलुकको राजनीति पेवा थियो । असहमत विचार वर्जित थियो । तर चेतनाको फराकिलो संसारलाई जान्न बुझ्न खोज्ने विद्यार्थी वर्गले स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको नाममा फरक प्रतिपक्षीय राजनीतिको स-सानो प्रयोगका लागि स्थान बनाएका थिए, महाविद्यालय र विश्वविद्यालयहरूमा । विद्यार्थीहरूले आफ्नो संघर्षका कारण विश्वविद्यालय र कलेजलाई बाह्य राजनीतिको ठाडो हस्तक्षेपबाट स्वायत्त राख्न सकेका थिए । फलस्वरूप विद्यार्थी युनियनको रूपमा बहुदलियताको स-सानो अभ्यास सीमित ठाउँमा भएपनि सम्भव भएको थियो । विद्यार्थी युनियनको चुनाबमा भाग लिने बिभिन्न प्रतिबन्धित पार्टीप्रति वफादार विद्यार्थी संगठनहरू थिए र स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको चुनाबकालागि ती विद्यार्थी संगठनहरूका बीच हुने भिडन्तले बहुदलीय राजनीतिक चुनाबको स-सानो झझल्को गराउँथ्यो । तर पनि सबै कुरा राम्रो भने थिएन । कतिपय कलेजमा विद्यार्थी युनियनको नाममा हुने राजनीतिले, पठनपाठन गतिविधिको सम्पूर्ण रूपमा धज्जी उडाउने गरेकोहुन्थ्यो भने कहीँ राजनीतिको नाममा बिभिन्न समूहबीच गुण्डागर्दीका वारदातहरू महिनौसम्म चलिरहेका हुन्थे । यिनै विद्यार्थी राजनीतिका तनाबहरूले कतिपय स्थानमा हुने भिडन्तहरूमा मृत्यू र अङ्गभङ्ग बिच्छिन्न हुने घटनाहरू नभएका पनि हैनन् । थुप्रै व्यवधान, हिंसा र अप्ठ्याराहरूबीच पनि विद्यार्थी राजनीतिले , मुलुकमा रहेको एकदलीयताको राजनीतिक तानाशाहीभित्र, फरक विचार अभिव्यक्ति र क्रियाशिलताको एउटा स-सानो वैकल्पिक प्रयोग स्थल छुट्याइदिएको थियो र विविध विद्यार्थी संगठन र युनियनको चुनाब यसैका लागि थियो भनेर मान्नु पर्छ , त्यतिबेलाको परस्थितिमा विद्यार्थी राजनीति उचित थियो भन्ने मान्ने हो भने पनि ।

थेसिस लेख्ने-किन्नेहरु होशियार ! „Citation needed“

मास्टर थेसिस यहां लेखिन्छ भनेर टांसेका कम्प्युटर प्रिन्ट गरेका कागजहरु अचेल काठमाडौका गल्ली गल्लीमा देखिन्छ भनेर पढेको थिएं त्यो पनि जम्मा जम्मी १०,००० भन्दा कम मुल्यको ग्यारेण्टी सहित । लालू यादवले „हमारे राज्य मे कोइ भी अनपढ नही होना चाहिए“ सबको सर्टिफिकेट दे दो“ भनेर बिहारमा सर्टिफिकेट छ्याप छ्याप्ती पाइन्छ भन्ने जोक सुनिन्थ्यो पहिले । अचेल बिहारमा लालु राज खतम भए पनि नेपालमा लालु राज मौलाउदो छ ।

अब युरोपतिरको कुरा गरौं, जर्मनीमा एक जना अमेरिकी प्राध्यापकले नामको अगाडि डा लेख्दा झण्डै जेल जानु परेको । पुरानो कानुन अनुसार जर्मनि वा युरोप बाहिर पि एच डी गरेको मान्छेले यहां डा. लेख्न नपाउंदोरहेछ । तर एउटा प्रतिष्ठित संस्थाका डाइरेक्टर र हार्वाड युनिभर्सिटिको प्रोफेसर अफर छोडेर जर्मनी हानिएका प्रोफेसरलाई जेल हाल्ने कुरो पनि त भएन त्यसैले तुरुन्त सबै स्टेटका शिक्षा मन्त्रीहरु बसेर कानुन परिमार्जन गरी डा. लेख्न पाउने पारित भएपछि उनी जेल जानु परेन तर उनले त्यस पछि आफ्नो नेम प्लेट बाट डा. हटाएका छन भनेर पढेको थिएं ।

Coffee Chat with Sweta Baniya

Dautari Blog invites various Nepalese bloggers in the section "Blog Bhitra Blog"(Blog inside a blog). It gives our blogger to express their blogging ideology. It also gives other bloggers  an opportunity to learn about our blogger friends. This time we have invited blogger Sweta Baniya from The Coffee House Revival.

1.How did you start your blog writing?
- Well, I had loved writing always and used to write journals in the Hi5 and educationsansar.com and I felt like I need my own space in the web. Something that will be just mine and that’s why I felt like I need a blog for myself.

2. You have called your blog "A Coffee House". Do you really get freedom from a coffee shop?
- Yes, the title says it is not just a "coffee house", but also the revival of the coffee houses that were very much popular during the Eighteen Century in England. The Coffee Houses are regarded as one foundational base for the development of literature in the then time. During that time period people used to gather at the coffee houses and used to hold various kinds of intellectual talks.
Thus, I was trying to do something like that with some kind of freedom of expression.

गाउँखाने कथा ४४ (Nepali Gau Khane Katha)

अपडेट:  गाउँखाने कथा ४४ को सही उत्तर हो रुख कटहर। उत्तरको प्रयास गर्ने सबै पाठकालाई धन्यबाद। -----------------------------------------------------------------------
सप्ताहान्तको समय पारेर नेपालीलाई मनपर्ने गाउँखाने कथा लिएर हाँजिर भएको छ।



बाहिर सोला भित्र गोला, त्यो खान पाए कस्तो होला, के हो?

यो गाउँखाने कथाको उत्तर पत्ता लगाएर गाऊँ माग्नुहोला। उत्तर जान्न गाह्रो परे अनुमान लगाएर भए पनि रमाईलो लिनुहोला। नेपाली भाषा र सामाजिक जीवनको मौलिकपन झल्काउने अन्य रमाईला सामग्री भए , प्रस्तुत गर्नुहोला।

चर्चित गायक स्वरूपराज आचार्य सोध्छन- के वर माग्न मन्दिर गयौ..?

के वर माग्न मन्दिर गयौ, के वर मागी आयौ ?
यो मनमन्दिर उजाड पारी कुन मन्दिर धायौ ?
..................................................................

स्वरः स्वरूपराज आचार्य, संगीतः शिशिर योगी, शब्द रचनाः शिव प्रकाश
थपः http://www.nepalimanharu.com/ नेपाली मनहरू डट कम

प्रेम दिबसको शुभकामना सहित गजल

प्रेम दिबसको शुभकामना सहित यो गजल

देख्नेले के भन्लान छि: किन यसरी तानेको
जे गर्नु एकान्तमा गर्नु, कैले छैन र मानेको

ठाँउ न ठहर छ्या कस्तो गर्नु भा यस्तो रहर
अटेरी नहुनु, मैले पनि छु फेरि जानेको

मात्तेको किन? के छ र नजरमा त्यस्तो मेरो
लठ्ठ हुनु भो त, छैन जादु टुनाले हानेको

कटिन सक्छ कुरा कति,चियो चर्चा होला फेरि
शरम मान्नु अली कती त,किन ख्याल ठानेको

फुक्न मन न भाको कहाँ हो र मलाई पनि
रिसानी माफ होस है , समाजले छ बानेको

युएईमा तामाङ ल्होछार

"उभो उभो लाग्यो भेडीको बथान, उधो उधो लाग्यो चौरी गाई, हामीलाई पनी लैजाउन घुम्न दुवई तिर ए तामाङ दाई ..." । तामाङ गीत संगीतका पृथक जोडी मानिने एकै उमेरका हासिला र रसिला तुलसा वाईवा र इन्दिरा योन्जनले युएईको तामाङ ल्होसारको निहु पारेर आफ्नों मनको बह पोखे ।


गुलाबी रंगको तामाङ महिलाहरुको श्रृङगारमा सजिएर दुई
 महिला जोडी स्टेजमा आएर खुल्ला निम्तो दिदा युएईका दर्शकपनि के कम? श्रोता कक्षबाटै हात उठाउादै \\\'म लान्छु है दुबई घुमाउन\\\' भन्दै चिच्याए । \\\' युगल आवाजको अर्को सेलो चन्द्रमा जस्तो रुपैले मोहनी लागेछ लौ हेर च्याङवाले बोलायो मैच्याङ भन्ने अर्को गीतमा दर्शकहरु अझै बढी झूमेका थिए । तामाङ गीत संगितमा आफ्नो छुट्टै पहिचान बनाउन सफल यी राष्टि्य स्तरका कलाकारहरुका साथमा यूएईमा रहेका
  स्थानिय कलाकारहरु ज्ञान लामा, लक्ष्मी तामाङ, वले तामाङ, लाले तामाङ तथा अन्य कलाकारहरुलेपनि धोको फुकाएर गाए ।

तामाङ भेषभुषामा सजिएका यूवा गायक आसुसेन लामाले कार्यक्रमको पहिलो सन्ध्यामानै चर्चित तामाङ सेलोका गितहरु गाए । उनको नया एल्वम ढुङ्गामा है ढुङ्गामा लामाको अक्षर ढुङ्गामा, चोखो मायाा साटौलाहै दिएर फुलको थुङ्गामा, मैच्याङको हात माग्न स्वयम्भुको गुम्वामा जाने
 कुरा गितको बोलबाट गर्दै थिए भने दर्शकहरु उनको तालमा लय थप्दै थिए । सम्झेर ल्याउदा कुटुक्क कलेजी छेउ खान्छ, तानतुन गर्दै तुनेको छु माझी दाईले जाल बुन्छ, जन्मेको ठाउा हुर्केको गाऊा सम्झेर ल्याउदा मन रुन्छ उनको यो देशप्रेमी गितले प्रवासीएका नेपालीहरुको मन कटक्क खाएको थियो । ताली र वाहा वाहाले हल गुन्जयमान भएको थियो । उनी गितको भाकामा हलमा उपस्थित आसाङलाई छेड हान्दै थिए र गितको बोलमा भन्दै थिए लाएको यो माया एक तर्फी रहेछ ।

चौथो नेपाली अन्तराष्ट्रिय भेला समिक्षा(4th International Nepalese Blogger Meet Report -with archive)

चौथो नेपाली अन्तराष्ट्रिय ब्लगर भेला फेब्ररी ८ मा सफलता पूर्बक सम्पन्न भयो। दौंतरी ब्लगमा भएको भेलामा करिब ४० जना ब्लगहरुले आफ्ना कुराहरु राख्नुभएको थियो। भेलाको सभापतित्व नेपालबाट उज्वल आचार्यले गर्नुभएको थियो भने भेलामा जापानबाट ध्रुब पन्थीले स्वागत मन्तव्य दिनुभएको थियो। भेलामा अमेरीकाबाट नबिन मालाकारले ब्लगको महत्वको बारेमा बोल्नुभएको थियो। भेलामा जापान देखी अमेरीकासम्म,अरब देखी अष्ट्रेलियासम्मका नेपाली ब्लगरले भाग लिनु भएको थियो।

सारा बिश्वका नेपाली ब्लगरलाई एकै समयमा एक घन्टा भित्र आफ्ना कुरा राख्न समय मिलाउनु र त्यसमा छलफल गर्नु निकै कठिन कार्य हो तर नेपाली ब्लगरहरूको सहयोगले एक घन्टामा सफलता पूर्बक भेला संचालन गर्ने कठिन कार्य पनि निकै सजिलो भएको थियो। भेलामा हरेक ब्लगरले आफ्नो परिचय,आफूले संचालने गर्ने ब्लग र आफूले किन ब्लगमा लेख्न थालेको जस्ता कुराहरु राख्नुभऐको थियो। भेलामा ब्लगमा कपि पेष्टलाई कसरी रोक्ने देखी ब्लगमा रिडरसिप कसरी बढाउने जस्ता कुरा राखिएको थियो। साथै बिभिन्न ब्लगरहरूले थुप्रै प्रश्न राख्नुभएको थियो जुन अनुभवी ब्लगरले त्यती छोटो सममा उत्तर दिन सक्दो प्रयास गर्नुभएको थियो। दौंतरीमा ६-६ महिना हुने ब्लगरभेला कायम राख्ने बाचा गर्दै आउने अगष्टमा पांचौ भेलाको लागी संपूर्ण ब्लगहरूलाई अग्रिम निमन्त्रणा दिन चाहान्छु। भेलामा कस्ता कुरा भए त्यो भेलाको आर्काइभमा हेर्नुहोला। साथै भेलाका कुन कुरा ठिक लाग्यो,कुन कुरा चित्त बुझेन,आगामी दिनमा के गर्दा ठिक होला आदी प्रतिक्रिया दिन नभूल्नुहोला।

जहाँ म जन्मे नेपली भई...

शिव प्रकाश

जहाँ म जन्मे  नेपाली  भई,  मर्न  पाउँ   त्यही नेपाली भएर,
धरतीमा मैले पहिलो  पाइला, टेकेको  माटो  छातीमा टाँसेर ।

धरतीमा अर्को कहाँ छ संसार, हिमाल सधैं  मुस्कुराइरहने ?
मगमग गुराँस छातीमा फुलाई , सौन्दर्य-सन्देश फैलाइरहने 

अविरल बग्छन् मेची र काली, भातृत्वभाव  फिजाई संसार
तराई – पहाड  हिमाल  सबै,  भावना  एउटै,  एउटै  बिचार ।।

विर्सन्न कहिले काखको माया, कोखको  भार नेपाली भएर
जिन्दगी वितोस्  बिहान सधैं,  आँखाले  मेरा  नेपालै   हेरेर
घरदेश-परदेश  जाँ' रहे  पनि,  गर्न पाउँ  सेवा नेपली  भएर
स्वर्ग हो त्यही नेपाल मेरो,  मर्न पाउँ आमा पाउमा छोएर ।।
http://www.nepalimanharu.com/
अक्टोबर २०, २०१० बोस्टन ।

4th International Nepalese Blogger Meet (चौथो अन्तराष्ट्रिय नेपाली ब्लगर भेला)

4th International Nepalese Blogger Meet will be on Feb 5th 10 AM NST at Dautari Blog. Please visit http://www.dautari.org/ on 5th Feb 2011.

चौथो अन्तराष्ट्रिय नेपाली ब्लगर भेला माघ २२,२०६७-१० बजे शनिबार बिहान(Feb 5-2011,10AM NST) हुंदैछ भेलाको समय दौंतरी ब्लगमा(http://www.dautari.org/) पाल्नूहोला।

 भेलामा सहभागी हुने तरिका: तपाइ आउने नआउने सुचना पनि यही ब्लगको प्रतिक्रिया बाकसमा दिनुहोला जस्ले गर्दा सबैलाइ एकैसाथ जानकारी पुग्दछ। भेलामा सहभागी हुनेका निम्ती कमेन्टबक्समा आउने जानकारी दिंदा नै प्रयाप्त हुनेछ। तपाईको सहभागिताको जानकारी अनुसार भेलामा सहभागी हुनेको नाम प्रकाशित गरिनेछ। भेला नेपाली समय १० बजे भएता पनि भेला सुरू हुनु केही घन्टा अघी तथा भेला सकिए पछी पनि भेलाको लागी प्रयोग हुने च्याट बक्स खुलै रहने छ। भेलामा समयको अभावले आउन सक्नु भएन भने पनि केही समय अघी या पछी आएर आफ्नो कुरा राख्न सक्नुहुनेछ। विश्व भरी छरिएर रहेका नेपाली ब्लगहरुको एकै ठाउंमा बसेर छलफल गर्न अन्य ब्लगरलाई खबर गरेर तपाईले पनि सहयोग गर्नुहोला।

चौथो भेलाको अनुरूप


चौथौ नेपाली अन्तराष्ट्रिय भेलाको सभापती-उज्वल आचार्य
स्वागत मन्तब्य-ध्रुब पन्थी
नेपाली ब्लगबारे परीचर्चा -के.पी ढुंगाना
ब्लगको महत्वबारे बिचार-नबिन मालाकार
भेला संचालन-नेपालियन
प्रावाधिक सयोग-सपना संसार

भेलामा हरेक ब्लगरले आफ्नो परिचय र आफूले छलफल गर्ने बिषय राख्नुहुनेछ(आफ्नो परिचय र छलफलको बिषय टाइप गरेर रेडी गरेर समय बचाउनूहोला र परिचयको क्रम सहभागीको सुची अनुसार हुनेछ)। ब्लगर बारे परिचर्चा केपी जी ले गर्नुहुनेछ भने ब्लगको महत्व बारेमा नबिन जीले आफ्नो बिचार राख्नुहुनेछ तथा उहांहरुसंग ब्लगहरुले छोटा प्रश्न राख्नसक्नुहुनेछ। भेलाको आधिकारिक अबधी १ घन्टा रहनेछ तथा भेलालाई आबश्यक अनुसार थप १ घन्टा थप्न सकिनेछ। समय अभावमा आउन नसक्नुहुने ब्लगरहरुलाई ध्यानमा राखी ब्लग छलफल ४ घण्टा सम खुलै राखिनेछ।



भेला सहभागीहुने को सुची: सहभागीको सुची समय अनुसार यसै ब्लगमा प्रकासित गरिनेछ।

1) नेपालियन: http://www.dautari.org/
2) सपानसंसार : http://sapanasansar.com/
3) वेदनाथ पुलामी (उमेश) : http://bednath.blogspot.com/
4) सुदिप काफ्ले : http://technott.com/
5) शिब प्रकाश: nepalimanharu.com
6) कृष्णपक्ष - http://krishnathapa.com/
7) गूल्मी दर्शन: http://www.gulminews.com/
8) गम्भिर: http://www.kahilekahi.blogspot.com/
9) प्रबिण थापा: http://www.prabin-thapa.blogspot.com/
10) कृष्ण पुरी: http://thenepalromania-krishna.blogspot.com/
11) केपी ढुगांना: http://www.hamroblog.com/
12) यात्री शेखर: http://yatrishekhar.blogspot.com/
13) रबिन्द्र रिजाल: http://www.rabindrarijal.com/
14) अर्चना श्रेष्ठ: http://archanashrestha.blogspot.com/
15) जिवन शर्मा: http://marojiban.blogspot.com/
16) बिष्नु मरासिनी: http://bismar.blogspot.com/

17)narayan silwal: http://www.sahakarisarokar.blogspot.com/
18) पवन पौडेल: http://www.creativepaudel.blogspot.com/
19) Aakar: http://aakarpost.com/
20) dev neupane: http://blog.devneupane.com/
21) Ekendra: http://blog.ekendraonline.com/
22) Anish: http://blog.enepal.com.np
23) Suraj Kumar Aryal: http://www.hamropathshala.wordpress.com/
24) Dhruba Panthi: http://www.dhrubapanthi.blogspot.com/
25)Pradeep Kumar Singh: http://nepaliblogger.com/
26))Aayush Sammoha: http://www.sahityabatika.blogspot.com/
27) musicbid : http://www.musicbid.co.cc/
28) शेखर: http://myhealthschool.blogspot.com/
29) Anil Adhikari: http://learnnfun.wordpress.com/
30) Aashish Bista: http://www.entertainmentnepal.co.cc/
31) Deependra: https://sites.google.com/site/deependrakumarjha/
32) Nabin: nabinkm.com
33) ज्ञानु बस्नेत: http://sahityamanjaree.blogspot.com/
34)Ujjwal Acharya: http://www.nepalivoices.com/
35) Ajaya Dhungana: http://abhinaw.com/
36)Mukunda Nepal: http://meroreport.net/
37)Bhupesh Mardi:http://www.youthcircleonline.blogspot.com/
38)Sweta Baniya: http://www.swetabaniya.wordpress.com/
39)Nepali Movie: http://nepalimovie.wordpress.com/
40)Basanta Giri : http://giri25.blogspot.com/
४१)Sarlahi express: http://www.sarlahiexpress.com/
४२)मेचीनगर अनलाइन : http://www.mechinagaronline.com/

सबै पहेंला धातु सुन हुदैनन्

प्रकाश सापकोटा
बनेपा, काभ्रे, ( हाल:त्रोम्सो, नर्वे )

सबै पहेंला धातु सुन हुदैनन्
सबै नुनिला अणु नुन हुदैनन्

अपार अनन्त सारा ब्रम्हाण्डभित्र
सबै चम्किला पिण्ड जून हुदैनन्

बरु नालीका किरा एकैनासे होलान्
सबै बालीका किरा घुन हुदैनन्

अभिमान केवल रातो रगत तर
सबै नसामा तातो खून हुदैनन्

एउटा सानो कोशेली, सहृदयी नेपाली साहित्यिक मनहरूका लागि................

मातृभूमिप्रति समर्पित गीत   nepalimanharu.com

किताब - लघुकथा

त्यो किताब लेख्न सजिलो थिएन ।

किताब भित्र सम्पूर्ण नेपालीको भावना समेटिनु पर्थ्यो । यसले नया नेपाललार्इ संबोधन गर्नुका साथै वास्तविक परिवर्तनको आभाष दिलाउन सक्नु पर्थ्यो । प्रगतिशील राष्ट्रले अबलम्बन गर्नु पर्ने स्पष्ट दिशानिर्देश र उसले हिड्ने नया गोरेटोको खाका कोर्नु पर्थ्यो
अनि समतामुलक न्यायप्रणालीको हँसिलो अनुहार प्रतिबिम्बित गर्नुपर्थ्यो किताबले ।

त्यसैले किताब लेखिने उर्दी जारी भयो । सैयौंको संख्यामा देशभरिका बडे बडे लेखकहरु भर्ना भए । उनीहरुको मुख्य काम त्यो महत्वपुर्ण किताब लेख्नु थियो ।

सर्वविदितै कुरा हो, शान्त वातावरणविना, हल्ली खल्ली र भाडभैलोको अवस्थामा लेखनकार्य सम्भव हुदैन। दिन, महिना र बर्ष बित्दै गयो किताब लेखिएन । कुर्दा कुर्दा पाठकहरु निराश भए ।

एकदिन मैले यसो चियाएर हेरें, उनीहरु कापी कलम बोकेर घरबाट त निस्कदा रहेछन तर दिनभर चौरमा पारिलो घाम तापेर मस्त निदाउदा रहेछन, अनि कसरी लेखिन्थ्यो त त्यो किताब ?

बुझ्दै जादा थाहा पाएँ, त्यो किताबको नाम "संविधान" रहेछ ।



कृष्णपक्ष,इजरायल

म नेपालमा भएको भए ?(Nepal- The Country of Load Shedding)

विदाको मेसो पारेर भएभरका नेपाली ब्लग चाहर्दै थिएं। कुनै बेला कपि पेष्ट र चोरिएका सामग्री बारे गरिएको
गनथनको याद आयो। अन्जली तिमल्सिनाका चोरिएका सामग्री त के भयो कु्नी तर दिलीप आचार्यले भने चोरिएका सामग्रीको क्रेडिट लिइछाड्नू भयो। ३ बर्ष अघि दौंतरीले बनाएको स्वस्थानी फाइल धमाधम Rangeen Chara,X-Nepali, आदी जस्ता साइटले कपि गर्दै राखेका रहेछन्। यसो सोचें हामीले पनि सबैले सुनुन नै भनेर राखेका हौँ, उनिहरुले पनि बांढे स्वस्थानी माताले सबैको कल्याण गरुन।

हिजो आज नेपालमा फोन गर्यो प्राय फोन उठ्दैन। कि त मोबाइलमा चार्ज हुँदैन कि त मान्छे सुतिसकेका हुन्छन। बत्ती छैन ,मोबाइल कसरी चार्ज गर्ने? सबैका मोबाइल पिपलका पातले चार्ज हुदैन क्यार। जाडोको समय,दिन छोटा,लाइन नभए पछि रेडियो,टीभी सबै चट,अनि त सिरकको सहारा, ओक्षान जिन्दाबाद। साँच्चै नेपालमा अहिले मान्छे मात्र होइन टीभी,मोबाइल,राइस कुकर आदिको जिबन पनि कष्टकर छ। बिजुली भए ति सामानको भाग बढ्थ्यो। अब त मान्छेलाई टीभी देख्दा पनि रिस उठ्दो हो। त्यो सिसाको भाँडो के काम?

नग्न सत्य !

शिव प्रकाश 

लुगाले छोपेको छ 

तर अनुहारले देखाइरहेछ 

के अनुहारमा तिमीले लुगा लाउन बिर्सियौ ?

नबोले नि त्यो मुख 

बोलिरहेछन् ती आँखा 

के आँखामा तिमीले पट्टी लाउन बिर्सियौ ? 

नभए नि तिम्रा सामू 

भित्ता थिए ओरिपरी 

के ती भित्ताका तिमीले कान थुन्न बिर्सियौ ?

नदेखे नि मैले केही 

हेरिरहेथ्यो अँध्यारोले

जिउँदो मान्छे र हराएको मन

- मधु माधुर्य, मस्को
जनवरी-२, २०१०


कुनै बेला -
हावाको झोक्कासंग बहकिएर जहाँ गए पनि
आफूलाई यतै छोडी हिँडे जस्तो लाग्थ्यो
एक गुच्छा फूलमा अड्केको आस्था
वा प्रेमिल क्षितिज भन्दा फराकिलो
मेरो अस्तित्व
सुकिसकेको गुँद सरि
यतै टाँसिए जस्तो लाग्थ्यो !


आज -