म रित्तो बोट्टल रक्सि बिनाको संग्लिएछु मेह्फीलमा
थामे होला कती हातहरुले रक्सि हाल्दा मेहफीलमा
म हेरिरहेछु पहिलो चोटि पिउनेलाई यो भट्टिमा
उस्को प्यासी आँखा तर चोटको निशानी छ हेराइमा
समात्दै छ कमाउदै हात मुटु जलेको निभाउन
मायालु डोली उठदा आफुलाई जिउदो लाश बनाउन
म हेरिरहेछु बिर्को खोल्दा गिलासमा पोखीइ नजरमा
चिट चिट पसिना पसिना हारको रेखा निधारमा
- अशोक "खलानको मान्छे"
ड्राम्स्टाड जर्मनी
July 7, 2008
ढिलो भयपनी उनी एक दिन आउंछन
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAqZynCit_FNBgHJ9wpccet7x6oozvDtyWuFhPWCpKGvrRREpw_9uI_b6SX4HIkswZjhwoGAnyqy1ociaSsX3G3Jy-4lbotiHfZo_tQyg7OExflC7fzDqrGq7OWMfLmTbFa4ljIZzZd7Tz/s200/lit_show.jpg)
पुरुशोत्तम सुबेदी
-बेल्जियम
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest
Subscribe to:
Posts (Atom)