बेग्लै छ ब्लगको मज्जा

'वेब ब्लग' धेरैले सुनेको, पढेको र कमेन्ट गरेको अनलाइनको स्वतन्त्र पेज। नेपालीमा ठ्याक्कै अर्थ खोज्ने हो भने 'ब्लग' भनेको हो, टिप्पणी । सम्पादक लगायत पत्रकारिताका विभिन्न गेटकिपिडबाट स्वतन्त्र हुने भएकाले स्वतन्त्र टिप्पणी पनि भन्छन् ब्लगलाई। फिप्थ फ्रिडम भन्छन् अनलाइनमा फ्रिमा पाइने स्पेस र डोमेनको टिप्पणी। त्यही निशुल्क टिप्पणीमा जोडिने जोशिलो भाषाको टाँसोमा भावना र सृजना पोख्छन् जीवनको स्वतन्त्र उमेरमा रहेका युवा। कक्षाको जिम्मेवारीबाट मुक्त समयमा समाज र राजनीति प्रतिका आफ्ना दृष्टिकोणलाई पस्कन्छन् स्वतन्त्र माध्यममा। २१औं शताब्दीको मिडिया कन्भर्जेन्सले दिएको टेक्स्ट, अडियो र भिडियो अपलोडको सुविधालाई आफ्नो सृजना देखाउने थलो बनाएकी छिन् उषा पराजुलीले। डेढ वर्षअगाडी काठमाडौं विश्वविद्यालयको आमसञ्चार विषयको कक्षामा चर्चा भएपछि ब्लगमा साइन अप गरेकी उनका लागि ब्लग आफ्नो मिडिया हो। आफैले तोक्ने सम्पादकीय नीतिमा चल्ने मिडिया। त्रिभूवन विश्वविद्यालय, रत्नराज्यलक्ष्मी क्याम्पसमा स्नातक तहमा न्यूमिडियाको क्लासबाट निस्कने मिडियाका विद्यार्थी पनि आफ्नै मिडियाका रुपमा तयार पार्छन वेब ब्लग। स्नातक तहको इर्न्र्टनशिपको अप्सनका रुपमा ब्लग बनाउन सिकाउँछन् किरण चापागाइँ। आरआरको कक्षाबाट ब्लगको स्वतन्त्रता बुझेका सन्जु काउछा मगरले फलो गरे अनलाइन मिडियाको रिसेन्ट ट्रेण्ड। गुगलको भातृ अनलाइन सेवा ब्लगरले दिएको निशुल्क ब्लगिडको अवसरलाई गुल्मी दर्शनको टाइटलबाट सुरु गरे। २०६५ मा स्नातक तहको दोस्रो वर्षा आमसञ्चार तथा पत्रकारितामा इर्न्र्टनशिपको विकल्पबाट सुरु गरेको हुँ भन्छन् सन्जु। त्यतिबेला आरआरको कक्षामा ऋषिकेश दहालले ब्लग गर भने मैले पनि गरें त्यहीँबाट अध्यनय र कामको बिदाले ब्लगमा टाँसो जन्माउन थाल्यो।

ढुंगा पनि पचाउन सक्ने भनिने उमेरको जोशलाई क्रियशनको क्षेत्रमा लगाएका छन् पराजुली र मगरले। क्लासका एसाइनमेन्ट देखी आफ्नो लेन्सले देखेका दृश्यलाई साझे बनाउँछिन् पराजुली ब्लगमा। मगरले चाहिँ आफ्नो गाउँ गुल्मीलाई केन्द्र बनाएका छन् विचारको। प्रिल्युड पर्फेक्सन शिर्ष हो अन्जली तिमल्सिनाको ब्लगको। तीन वर्षअगाडी पहिलो पल्ट टाँसो राख्दाको रोमान्च रिन्यु हुन्छ आज पनि नयाँ टाँसो राख्दा। तिमल्सिनाको अधिकांश बिदा समय ब्लगमा बित्छ। नयाँ विचार, सृजना पस्कनका लागि उत्तिकै हतार। नेपालमा क्याम्पसे जीवनमा सिकेको ब्लगिडलाई लुइजियानामा एकाउन्टिडको बिदा बिताउने माध्यम बनाएकी छिन् उनले। जापानमा अध्ययन र कामका लागि लागेका कुमार मोक्तानले आफ्नो मिडियाको रुपमा विकास गरेका छन् आफ्नो संसार डटकमलाई। ब्लगका रुपमा कुरा राख्न स्वतन्त्र हुने भएकाले यो मेरो माध्यम हो डाउनका मानिसको माध्यम कुमार भन्छन्।

टिम ब्लगिगंको उदाहरण बनेको छ दौतरी डट ओआरजी। फरक फरक पृष्ठभूमिका ब्लगरले समाज र राजनीतिमा फरक फरक एंगल देखाउँछन्। अनि त्यही टाँसोमा कमेन्ट माथि कमेन्ट गर्छन् ब्लगका पाठक। दुई वर्षअगाडी अमेरिकाबासी मेकानिकल इंजिनियर मदन बरालले सुरु गरेको दौंतरी नेपाली भाषाको ब्लग मध्ये लोकप्रिय पनि छ। विभिन्न मुलुकमा अध्ययन र जागिरका लागि गएकाहरुको साझा प्रयास हो दौंतरी भन्छन् बराल। सबै साथीहरुले बिदाको समयलाई लगाउनु भएको छन् नेपाललियन उपनाममा लेख्ने बराल भन्छन्।

स्वेता बानिया डट वर्डप्रेस डट कममा अंग्रेजीमा एमए गरिरहेकी स्वेता बानिया आफ्ना भावना पोख्छिन्। साहित्य र समाजबारेका आफ्ना रचना र विचार प्रकाशनका लागि ठूला मिडिया हाउस सम्म पहुँच नभएपनि मासमा पुर्याउन सक्ने बनाएको छ उनलाई ब्लगले। अध्ययन र रोजगारीका लागि विदेशीने नेपाली विद्यार्थीका लागि ब्लग नेपालको समाजसँग जोडिने माध्यम बनेको छ। काम र क्याम्पसबाट मिलेको बिदालाई सदुपयोग गर्छन् विद्यार्थी ब्लगमा। अमेरिकाको लसएन्जलस पुगेका मिलन लम्साल पनि त्यही ब्लग सांड्लोमा छन्। प्रकाशक, सम्पादक र विज्ञापक कसैको पनि कैंची नचल्ने अनलाइनको माध्यम ब्लगमा समसामयिक गफगाफको सिलसिला चलाइरहेका छन् प्रवेश पौडेल। गफगाफ डट कममा। नियमित नयाँ टाँसो राख्ने उनका लागि मिनपचास होस् या शनिबार सबै बिदा ब्लग सजाउने समय हुन्। म बिदामा साजसज्जामा ध्यान दिन्छु पौडेल भन्छन्। हाम्रोअभियान डट ब्लगस्पट डट कममा बसन्त पुरुष बिदा बिताउँछन्। आकार पोष्टको टाइटलमा ब्लग लेख्छन् र्सलाहीका अनिल प्रसाद घिमिरे। ब्लग दैनिकीका अभिन्न अंग हुन अपलोड र एडिट। ब्लगमा साइनइन पछि मोडरेसनमा रहेका कमेन्ट अप्रूभ गरेर पब्लिस गर्नुबाट सुरु हुन्छ उनको ब्लग दैनिकी। नयाँ कुरा थाहा पाउनासाथ नयाँ टाँसो तयार पारिहाल्छन् उनी। काठमाडौं विश्वविद्यालयमा कम्प्युटर इञ्जिनियरिड तेस्रो वर्षा अध्ययन गर्ने उनको ब्लग यात्राले उनलाई धेरैका सामु चिनाएको छ। धेरै मानिससँग अर्न्तक्रिया र छलफल गर्ने प्लेटर्फम भयो मेरो ब्लग अनिल भन्छन्। ब्लगको दैनिक दुई घण्टे यात्रामा उनले साथी मात्र होइन केही सय डलर पनि बनाए। गुगलको एडसेन्सबाट आएको रकम भन्दा पनि रकमी भावना दुनियाँलाई आफ्नै पारामा सुनाउन र पढाउन पाउनु नै ठूलो हो भन्छन् उनी।

शेखर केसी र राजन कठेत काठमाडौं विश्वविद्यालयमा मिडियाका विद्यार्थी मात्र होइनन् राम्रा ब्लगर पनि हुन। मिडियाको अध्ययनमा क्लासमा सिकेको कुरा हो अल्टरनेटिभ मिडिया त्यही मिडियाको रुपमा चलेको माध्यम ब्लग। त्यसैलाई आफ्नो विचार पोख्ने माध्यम बनाएका छन् शेखर र राजनले। भावना साटासाटको श्रृड्खला भनेर टु वे कम्युनिकेसन गर्न खोजेको हुँ ब्लगमा भन्छन् शेखर। मास कम्युनिकेसनमा फिडब्याक कम हुने भएकाले यो मासमा पुगेर पनि इन्र्याक्टिभ माध्यमलाई छानेको बताउने शेखर कक्षाका एसाइनमेन्ट देखी पत्रकारिताका सिद्धान्तका बारेमा समेत आफ्नो धारणा राख्छन्। राजन कठेतको ब्लग यात्रा वातावरणिय सुरक्षाका लागि हो। उनी ब्लगमा टप डाउन कम्युनिकेसनको नेचरलाई डाउन टु टप मात्र गरिरहेका छैनन् साइकल सिटीको पक्षमा विचार मन्थन पनि गरिरहेका छन्।

सुमती महर्जनका लागि आफ्नो विचार पोख्न ठूला मिडिया सम्म नभएको पहुँचको बिकल्प हो ब्लग। सामयिक घटना र विषयवस्तुमा पब्लिक ओपिनियन दिन रोजिन ब्लग। म मेरा कुराहरु अनलाइनको फोरममा सेयर गर्छु जाहां सबैले पढ्न सक्छन् उनी भन्छिन्। काठमाडौं विश्वविद्यालयको मिडियाको क्लासमा कम्पल्सरी जस्तै भयो ब्लग। सबैको छ ब्लग। त्यस्तै अवस्था छ आरआरको स्नातक र स्नातकोत्तरका क्लास पनि। आमसञ्चारका विद्यार्थी ब्लग कम्युनिटीका सदस्य बनिसकेका छन्। प्रिm मार्केट अफ आइडियाको अवधारणा र वाक् स्वतन्त्रताको अधिकारलाई निशुल्क फोरम दिएको ब्लग पत्रकारबाट विद्यार्थीको हातमा पुगेको छ। न्यूजपोर्टलमा राखिने ब्लगलाई चुनौति दिन थालेका छन् स्टुडेन्ट ब्लगरले। उमेश श्रेष्ठको माईसंसारले नेपाली ब्लगको रुपमा हल्ली खल्ली मच्चाएपछि आमसञ्चारका विद्यार्थीले सम्हाले ब्लग परम्परा। केपी ढुंगानाको हाम्रो ब्लग,दिनेश वाग्ले र उज्ज्वल आचार्यको युनाइटेड वी ब्लगको परम्परालाई धान्न महिला ब्लगरको रुपमा उषा, स्वेता, अञ्जली, सुमती उदाएका छन्। त्रिभूवन विश्वविद्यालयकी मनु थाडा मगर त्रिविको स्नातकोत्तरमा जनसंख्याको क्लासबाट निस्केर बिदामा ब्लग गर्थिन। अहिले लोकेसन चेन्ज भएको छ लण्डनमा हेमिल्टन कलेजको बिदाको सेड्युल हेर्छिन उनी। बिदामा ब्लग गर्नु, नयाँ टाँसो राख्नु उनका लागि नियमित आकस्मिकता हो।

अप्रिल १९९७ मा न्यूयोर्कका डेव वाइनरले स्क्रिप्टिगं न्यूज नामको वेबसाइट बाट सुरु गरेको ब्लगिङ्गको अवधारणा अपनाउन थालेका छन् नेपाली विद्यार्थी। आमसञ्चार देखी इञ्जिनियरिड सम्मका विद्यार्थीले साहित्य, कला र समाजका विभिन्न पक्षमा ब्लग गर्छन् नयाँ नयाँ टाँसो भर्छन्। सन् १९९७ डिसेम्बरमा जोन बार्गरले रोबोटविजडम डट कम को सुरुवात गरेर पहिलो पटक वेब ब्लगको नाम दिए । त्यसपछि सुरु भएको वेबमा डायरी लेख्ने क्रम, विना छेकवार स्वतन्त्रता पूर्वक आफ्ना धारणा राख्नेकामले टप डाउनबाट आमसञ्चारलाई डाउन टु टप बनायो। त्यही डाउनबाट टपमा फ्लो गरिरहेका छन् बिदाको मौका पारेर विद्यार्थी। नब्बेको दशकको सुरुवात देखीनै जिओसिटिज डट कम, ट्राइपोड डटकम एटएम डटकम होमपेज डटकम आदिले आम मानिसलाई आफ्नो निजी इन्टरनेट होमपेज बनाउने सुविधा दिएका थिए। त्यसलाई निरन्तरता दिएका छन् ब्लगर, वर्डपेस, माईस्पेश,ब्लग डटकम, टाइपप्याड, पिटासले। त्यसैमा खेलिरहेका छन् बिदामा युवा बिन्दास पारामा विचारको खुला बजार बनाउन।

मदनमणि अधिकारी
अन्नपुर्ण फुर्सद

निर्लज्ज मन्त्री कुजाता

नेपालकी परराष्ट्र मन्त्री सुजाता कोईराला काम गरेर भन्दा गलत वा नराम्रा कामले चर्चाको बजारमा छाएकी हुन्छिन् । ९० वर्ष पुग्न लागेका अन्धो धृतराष्ट्रको बुढो काँधमा निर्लज्ज चढेर उपप्रधान मन्त्रीको पदमा पुगेकी यी नामले सुजाता र कामले कुजाता नै हुन भन्दा फरक पर्दैन । यिनको नाम ठीक बिपरितार्थक नै छ भन्दा हुन्छ । उनको नाममा ‘सु’ उपसर्ग झुण्डिनु तर काममा सदैव ‘कु’ हुनु उनको परिचय प्रमाणित सत्यो । आजीवन बिदेशमा नै रहेकी यी बिदेशी पतिकी ई उभयचर पत्नि अहिले नेपालकी बिदेश मन्त्री भएकी हुनाले अहिले नेपालीलाई बिदेश घुम्न नभइ नहुने राहदानीलाई यिनको गिद्दे नजर र अघोरी भोकले खान खोजेको छ ।

अहिले सुजाता बहुचर्चित मेसिन रिडेबल पासपोर्ट प्रकरणमा चर्चित छन् । उड्ययन सम्बन्धी आधिकारिक अन्तर्राष्ट्रिय संस्थाले आउँदो अप्रिलसम्ममा मेसिन रिडेबल पासपोर्ट भएमात्र बाह्य उडान गर्न पाउने वाध्यकारी फर्मान जारी गरेकाले यो हुनै पर्ने थियो । तर आजीवन कमिसन र पैसाको जोहो गर्न भनेर राजनीति गर्ने र मन्त्री हुने ध्याउन्नमा लागेकी यी निर्लज्ज नारीका लागि , यो पासपोर्ट बनाउने सुनौलो मौका कमीसन सोहर्न पाउने कुम्भ मेला साबित भयो । त्यसैले हरेक हतकण्डा प्रयोग गरेर भए पनि यसबाट आउने ठूलो कमिसन हात पार्न , उनले नेपाली नागरिक बाहिर जानै नपाए नपाऊन केही मतलब छैन तर , पासपोर्ट बनाउने कामको जिम्मा लिने कम्पनीको छनोट र मोलतोलको बार्गेनिङले दिने बिशाल कमिसनको पोको नलिई नछाड्ने अड्डी लिँदा अब नेपालीले खाडी र मलेशियाको श्रमबजारको यात्रा सम्म पनि गर्न नपाउने स्थिति पैदा हुँदैछ । मन्त्री कुजातालाई यी सबै कुराको कुनै टण्टा छैन ।

यस्ता लाज नभएका मन्त्री जो हाक्काहाक्की नेपालीलाई थर्काएर खाने मौकाको ताक कुरेर बस्छन् र सारा नेपालीमाथि आउन सक्ने बिपत्तिमा पनि कानमा तेल हालेर मस्त रहन्छन् , यस्ता दुष्ट पात्र हामीलाई किन चाहिएको छ ? हिजोको संसदिय समितिमा अझ उसैको चर्को डाँको सुन्दा , यो देशको दूर्भाग्य नै रहेछ कि यस्ता मनुष्यलाई मन्त्री मानेर मुलुकवासीले बोकेर चल्नु पर्ने ! नेपालले यस्ता कुजाता टाइपका मन्त्रीबाट कहिले मुक्ति पाउने होला ?

साच्चै नेपाल अब ढुंगेयुगतिर जाला जस्तो छ(ढुंगिय लोकतान्त्रकीक नेपाल-परिचर्चा)

ब्लगर दिलीप आचार्य आजकाल नेपालमा हुनुहुन्छ। नेपाल बाहिर हुंदा प्राय वांहासंग सधै भेट भइराख्थ्यो। तर नेपाल गए पछि समय नमिलेको हो कि वांहालाइ इन्टरनेटको जालो सम्म आउन मुश्किल परेको हो, त्यती भेट हुंदैन। आज यसो राती फेसबुकमा सयर गर्दा दिलीप जीसंग जम्का भेट भयो। सन्चो बिसन्चो पछि यसो दौंतरी र नेपाली ब्लगबारे कुरा गर्दै थियौं,लाइन जाने बेला भो अब निस्कन्छु भन्नुभयो। मेरो मुखबाट फ्याट्ट आयो, साच्चै नेपाल अब ढुंगेयुगतिर जाला जस्तो छ। हुन पनि हो। जलस्रोतमा संसारकै एउटा धनी मुलुक नेपाल भनेर कहिलिन्छ। अहिले दिनको ११ घन्टा लोडसेडिगं रहेछ। पोहोर सालकै तुलना गर्ने हो भने केही समय पछी दिनमा १९-२० घन्टा लोडसेडिगं हुने पक्का छ। जनसंख्या,कल-कारखाना,उपकरण आदीको तुलना गर्ने हो भने नेपालको बिजुली खपत संसारको कुनै ठुलो सहर जत्तीको पनि छैन। त्यही पनि दुइ-तिहाइ समय बिजुली आउदैन। नेपालको बिध्धुतको इतिहांस एक शताब्दि(फर्पिगं - सन १९११) लामो भइसकेको छ। तर बिजुलीको ब्यबस्था भने दिन प्रती दिन खस्कदो मात्र हैन दुरअबस्था नै छ।

अब करिब करिब बिजुली पूरै आउट हुने स्थिती छ। पेट्रोल,चिनी आदीको हांहाकार बेला बेलामा भइराख्छ। पेट्रोलै भए पनि रात दिनको नेपाल बन्दले गाडी चल्ने स्थिती सुन्य जस्तै छ। अब जात-जात अनुसार बाइसे,चौबिसे राज्य हुने पक्का भयो। यही राज्य गणराज्य बनाउने बाहानमा २-४ वटा पुल भत्काए त पाटनबाट काठमान्डु जान पौडिनु पर्ने स्थिती आउंछ। यस्तै त थियो होला नेपाल ढुंगेयुगमा?

किरांत,मल्ल,सुर्यबंश राज्य आदी भनेर पढिन्थ्यो इतिहांसमा, त्यही सुनौलो ईतिहास साकार पार्न गुरुगंबंश,नेवारबंश,लिम्बुबंश आदी तयार गर्न संसद कस्सिएको छ। संबिधान चुनाबताका एक युगमा एकदिन एक पटक आउंछ भनेर निकै प्रचार प्रसार गरिएको थियो। साच्चै पो रहेछ, अहिलेको बिध्धुतिय जमानामा यस्ता बंशिय राज्य संसारमा अन्त कांहा देख्न पाउनु? आदिम मानवका ढुंगे हतियारमा त हामी पोख्त नै छौं। एक युगमा एक दिन जन्माउन तयार पारिएको संसदले ढुंगिय लोकतान्त्रकीक नेपाल घोषणा गरे यो संबिधान बनाउने चटारो नै खत्तम हुने थियो।

ढुंगिय लोकतान्त्रकीक नेपाल-जिन्दाबाद!

आजभोली

बसन्त मोहन अधिकारी
UAE

आजभोली माग्ने भन्दा लुट्नेहरु महान अरे
लुकीछिपी मान्छे मार्न कुट्नेहरु महान अरे

पाप धर्म हाम्रो कर्म आफैलाई थाह छैन
गल्ती गरि बिना दण्ड छुट्नेहरु महान अरे

दुःख पर्दा आँशु झार्दै मेरो राजा भन्नेहरु
फकाएर लुटिसकी चुट्नेहरु महान अरे

कर्म गरि खानेहरु गाउँघरका पाखेँ भए
कुकर्म र वासनामा जुट्नेहरु महान अरे

लोभीपापी घरभरी सुख सयल खोजी राछन्
आफ्नो घर भडाएर फुट्नेहरु महान अरे

धिक्कार बाउराम !

नेपाली राजनीतिका केही बाउरामहरू देशलाई जातिय सीमांकन गरी न्याय गर्न तम्सिएका छन् । ई बबुरा बाउरामहरू कुनै बेला मान्छेको जात हुन्न , केवल धनी र गरीब वर्ग मात्र हुन्छ भनेर मान्छेको दिमाग भुटिरहेका हुन्थे । विश्व कम्युनिष्ट आन्दोलनका हजूर बाजे जसले वर्ग संघर्ष भन्ने सूत्र घोकाएर लड्न सुर्‍याए तिनै कार्ल मार्क्स नामधारी जर्मन बाजेको व्रम्हवाक्यबाट दिक्षित भएका कम्युनिष्टहरू अहिलेको नेपालामा जातिय राज्यको कमण्डलु बोकेर अलख नाद गर्दै जोगीको भेषमा राजनीति अपहरण गर्न अघि लागिपरेका छन् । यिनै बाउरामहरू कालान्तरमा कान्ला र भीरबाट पल्टिँदै, लड्दै, गोता खाँदै स्खलित बनेर जातीय राजनीतिको कमण्डलु लिएर गन्धे दलदलमा नराम्ररी लथ्पथिन आइ पुगेका छन् । हिजोको यिनको परिचय हराएर आज जातिवादी पार्टी भएको छ जसले कम्युनिष्ट नाम भने लाज नमानी बोकेकै छ । आज आँफू गन्धे भएर त्यो गन्ध नै फेशन बनाउने दिमागी भूत बोकेर सर्वत्र छाएको छ यो बाउरामवाद ।

कुनै बेला पुरेत्याइँ कर्म गरेर जीवन र परिवार धान्ने बाहुनका छोरा बाउरामहरू , निम्न माध्यामिक विद्यालयबाट कम्युनिष्टमा दिक्षित भएका थिए र यसो गर्दा आफ्ना रूढीवादी मानिएका मातापिताहरूलाई उनीहरूले वर्जित ठानेको कर्ममा लागेर सताउँदै दिक्षा ग्रहण गर्ने गर्थे । यसो गर्दा बाहुनले खान हुन्न भनी परम्पराले वर्जित गरेका कुखुराको अण्डा, मासु , सुंगुरको मासु भोजन र रक्सी सेवनबाट आफ्ना परम्परावादी मातापिताको हूर्मत लिएर शुरू भएको यिनको बिद्रोहको शुरुवात कालान्तरमा अन्तरजातिय विवाहको क्रान्तिमा पटाक्षेप हुँदै सगरमाथा चढेको हो । अत: कम्युनिष्ट विचारको खोल ओडेका यी पिलन्धरे बाउराम बाहुनहरू अन्तरजातीय स्वास्नीहरूका भित्री वस्त्रहरूद्वारा आफ्नो टाउकोसम्म यसरी ढाकिएका छन् कि यिनका लागि स्वास्नीकरण हुनु नै मात्र क्रान्तिकारिता भएको छ । किनभने यिनीहरू यही साँचोमा ढालिएर क्रान्तिकारी बनेका थिए। अधिकांश यी बाउरामहरूले पोटिला जनजातिय स्वास्नी अपनाएर खस-बाहुन बिरोधी क्रान्तिको दिक्षा ग्रहण गरेका हुन् ।

सुदुर पश्चिमका खाम मगर, थारू र दलितलाई उचालेर नेपाली भूमिमा रगतको खोलो बगाएपछि अझै रगतको तिर्खा नमेटिएर होला यस्ता बाउरामहरू नेपाल भूमिलाई जातिय द्वन्दको डर लाग्दो खाडलमा हुत्याएर रमिता हेर्दै ताली पिट्न उद्यत देखिन्छन् । १०५ जातिको बसोवास भएको नेपाल भूमिमा परस्परमा जाति समूहरूलाई भिडाएर मुलुक क्षत-विक्षत बनाइसकेपछि तिनैको पिठ्यूँमा चढेर निरंकूशता लाद्ने कुत्सित मनसाय बोकेर नेपाली बाउरामहरू चर्को श्वरमा लोकतन्त्र र गणतन्त्रको रट सहित राजनीतिलाई हाइज्याक गर्न लागिपरेका छन् । राप्ती र भेरीका जनजातिरूलाई मच्चाएर रक्त रंजित लडाईँमा भरपूर दुरूपयोग गर्दै मर्ने मार्ने करतूतको नेतृत्व गरी आँफू चाहिँ जीवित बन्न सफल यस्ता केही अवसरवादी बाउरामहरू अहिलेको नेपालमा भाइरस बनेर अन्तर कुन्तरमा छिरिसकेका छन् र यो मुलुकरूपी शरीरलाई भित्रैदेखि गलाउँदै क्रियाशिल बनिरहेका छन् । यिनीहरू न्वारनादेखिको बल लगाएर मुलुकलाई स्वस्थानी कथामा वर्णित सतिदेवीको कुहेको शरीर जस्तै कुहाउन , गलाउन र पतन गराउन लागिपरेका छन् ।

चुच्चो नाक र नाकमाथि एक बुच्को जूँगा, छ्वालीखुट्टे शरीर र सँधै रिसाएको खलपात्र जस्तो ख्याउटे अनुहार बोकेर परिचय दिनै नपर्ने गरी प्रष्ट चिनिने झुसे बाहुन बबुरा बाउरामहरू आज आफ्नो र आफ्नै जातको कन्तो खन्न क्रान्तिको बेल्चा र गैँची बोकेर लागिपरेका छन् । तर बबुराहरू त्यो बालुवाको पहाडलाई तलबाट खोक्रो पारेर आँफै पुरिने उपक्रममा लागेकोमा किञ्चित विस्मातमा भने छैनन् ।

लाग्छ बबुरा बाउरामहरूलाई बाहुन हुन परेकोमा क्षोभ छ । आफ्ना बाजे बराजू बाहुन भएको र त्यही बाहुन खलकमा तिनै नाक, खुट्टी र छुचुन्द्रे अनुहार लिएर जन्मनु परेकोमा यिनको मनमा यसको कारकप्रति नै अथाह घृणा छ र आफ्नो बाहुन कायालाई सदाको लागि विसर्जन गर्न आफ्ना सन्ततिलाई अन्तरजातिय गोबर माटोमा संश्लिष्ट गरीसकेर पनि नपुगेर , बाहुन जातको अस्तित्व सदा अन्त्य गर्न बाउरामहरू जातिय नेपालको वण्डापत्र गर्न नापीको अमिन बनेर आज अघि अघि निस्केका छन् र यसरी हुँदा हुँदा पिलन्धरे छुचुन्द्रोमुखे बाउरामहरूले , आफ्नो अस्तित्व र अनुहारमाथि पनि आघात गर्न कस्सिएका छन्, धावा बोलेका छन् । आफ्नो चुच्चे अनुहारलाई भित्तामा ठोकेर थेप्चो बनाउने ध्याउन्नमा लाग्नु यी बाउरामहरूको दशा र दिशा बनेको छ।

आँफूलाई अन्तरजातिय गर्भमा लीन गराएर हराइसकेका बाबुरामहरूको दलील छ , उसका बाउ र बराजूहरूले मुलुकलाई एकलौटी गरेर खाए अनि अरू जातको भाग पनि खोसेर खाए । यो भाग खोसेर खाएको हर्जना तिर्न बाउरामले अब पृथ्वी नारायणले शाहले एकीकरण गरेको नेपाललाई जातीय गरा र फोक्टाहरूमा टुक्राउनेछ र आफ्ना ससूराली पर्ने मुख्य मुख्य सबै जातलाई देश बाँड्नेछ मानौँ यो उसको बाउको कमाइले खरिदिएको मौजा हो । बाबुरामको दलील छ यो वैज्ञानिक कुरा हो किनभने ऊ स्वयं एउटा स्वघोषित वैज्ञानिक हो र उसले जे सोचेको छ त्यही नै विज्ञान हो । बाउराम सोच्छ , उसको सोचाइ अनुरूप नभएका सबै सोच र विचारहरू प्रतिगमन, पश्चगमन र पुरातन हुन् । अत: बाबुरामको सोच सबैभन्दा विशिष्ट विज्ञान हो भन्ने कुरामा एकाकार नहुनेहरू सबै बद्माश र दुष्ट हुन भन्ने बाउरामको भाष्यकारिता नै अहिलेको नेपालको हट केक हो । यही दलीलमा देशमा बाउराम राजनीतिको बजार लाग्ने गरेको छ ।

तर हिजो आज बाउराम झन खरो बन्न थालेको छ । यसको कारण हो , बाउरामले जति चर्का कुरा गरे पनि उसैको समूहका मगजबिहीन भुस्तिघ्रेहरू बाउरामको छुट्टै सोच्न सक्ने शैलिमाथि इर्ष्यालु हुन थालेका छन् र बाबुरामलाई अलग्याउने , होच्याउने र बिदेशीको भरौटे भएको आरोप लगाउने गरेका छन् । यसको कारण हो स्कूल पढ्दा टाठो बाबुरामहरू माथि , माष्टर पिट्ने , गयल हुने स्कूलबाट भाग्ने दादाहरूको डाह र इर्ष्या स्वभाविक रूपमा बढेको छ । केही वर्ष अघि यी दादाहरूले मुलुकभरि मान्छे मारेर, पिटेर , छाला काढेर आतंक नै मच्चाए । हुनत बाउराम हरूलाई पनि यिनले थुनेर मार्न नखोजेका हैनन् तर बाउरामका छिमेकी मित्रसंगको घनिष्टताले उसको ज्यान बचाउन मद्दत गर्‍यो र ऊ जोगियो । पिलन्धरे बाउरामहरूको राजनैतिक हैसियत आफ्नै पार्टीभित्र कुनै छिमेकी मुलुकको गद्दार जासूसको रूपमा बुझिने खालको भैसक्दा पनि , अन्तरजातिय विवाहजनित क्रान्तिकारिताको चास्नीमा आफ्नो राजनीतिलाई यिनले जलेबी बनाउन डुबाइरहेका छन् । नेपाली राजनीतिमा कम्युनिष्टहरूको यो पछिल्लो राजनीतिक स्खलनले , बाउराम बाहुनहरूलाई र उसको समग्र जातिलाई स्वयंको सोचले धोबीको कुकुर बनाएको छ – घर न घाटको । अत: स्वास्नी पथगामी बाउरामवादको उदयले बाउरामको जात –बाहुन-क्षेत्री- न स्वदेश न परदेशको हुन पुगेको छ ।

ब्लग चोरलाई के गर्ने ? (ब्लगर भेला प्रस्तावना चर्चा)

दोस्रो नेपाली ब्लगर भेला केही उत्साह, केही कमजोरी त केही सहमतीका बीच ०१-०२-२०१० मा सम्पन्न भयो । भेलामा सहभागी ब्लगरहरुमा यस पटकको भेलामा चिनारी कार्यक्रमका अतिरिक्त केही ठोस बुँदाहरुमा पनि छलफल भएको हो ।

समयान्तर, प्राविधिक कमजोरी र अन्य विविध कारणले गर्दा अनलाईन भेलाकै समयमा कुनै पनि बिषयबस्तुको निचोडसम्म पुग्न प्राय: असम्भव हुन्छ र यसलाई सामान्य रुपमै हेर्नुपर्छ जस्तो लाग्छ । तर नविनता र बिद्धमान समस्यासंग जुध्ने संयन्त्रको बारेमा यस्तै छलफलबाट नै निकासको मार्ग पहिलिनेमा पनि दुई मत नहोला ।

उक्त ब्लगगर भेलामा सहभागी हुनु भएका र विविध कारणले सहभागी हुन नसक्नु भएका ब्लगर मित्रहरुबाट ईमेल र अन्य माध्यमबाट पनि नेपाली ब्लग जगतको उत्थानका लागि निकै गहकिला र बिचारयोग्य प्रस्ताबनाहरु आएका थिए ।

एउटा भनाई छ फलाम तातो छदैँ त्यसमा प्रहार गरिनुपर्छ..., त्यसैले यापालाको पोस्टमा उक्त भेलाको पहिलो प्रस्तावनाका बारेमा सामान्य चर्चा गर्दै यसबारेमा यसै मञ्चबाट बृहत छलफल गर्न अनुरोध गर्दै सो भेलाको पहिलो प्रस्तावनाका बारेमा केही कुराहरु राख्दैछु ।

दोस्रो ब्लगर भेलाको पहिलो प्रस्तावना सपनासंसारका तर्फबाट राखीएको थियो जुन यस प्रकार छ :

प्रस्तावना १ :सम्पूर्ण ब्लगर साथीहरुले यदि अरू कुनै ब्लगमा प्रकाशित लेख रचना आफ्नो ब्लगमा पुन प्रकाशन गर्न इक्षा लागेमा पूर्ण रुपमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पूर्ण सहमतिमा मात्र प्रकाशित गर्ने ।

नेपाली ब्लगको ईतिहास खासै लामो छैन, तर विडम्बनाको कुरा के भने, नेपाली ब्लगको इतिहास जत्ति पुरानो छ, त्यत्तिनै पुरानो छ, ब्लग चोरीको इतिहास पनि । ब्लगका बिषयबस्तु चोरी प्रकरणलाई अलिकता बिस्तारसाथ हेर्ने हो भने :

१) ब्लगमा राखिएका खुराकहरु हुबहु चोर्ने,

२) ब्लगको सामाग्रीहरुको अनाधिकृत रुपमा नक्कल गर्ने,

३) मूल ब्लग लेखकको सहमति बेगर अन्य कुनै ब्लग वा साईटमा प्रकाशीत गर्ने र,

४) कहिले काही त उल्टै ‘जो चोर त्यसकै ठूलो स्वर’ गर्ने अडियल चोरहरुको समेत नेपाली ब्लग जगतमा जगजगी रहेको पाईएको छ ।

स्थितिको धरातलिय बोधलाई छर्लंङ्याउने हो भने केही व्यापारीक प्रयोजनका ब्लगको नाममा समाचार पस्कने र कुनै गुट वा समुहको ‘सहयोग’ मा चल्ने ब्लग बाहेक अधीकांश नेपाली ब्लगहरु आर्थिक नाफा लिने रुपमा चलेका छैनन, चल्न सकेका छैनन् । यस अर्थमा हेर्दा नेपाली ब्लगले नेपाली साहित्य, सञ्चार वा सूचनाको सेवा, सहयोग वा विकासका लागि गरेको योगदानलाई भलै नगण्य रुपमा लिईयोस तर सानै स्तरमा नै चलेका भएपनि अधिकांश नेपालीब्लगहरु नाफामुखी छैनन् र ति स्वतन्त्र विचार, सूचना र साहित्यका संबाहक मात्रै रहि आएका छन ।

माथी नै भनिसकिएको छ ब्लग व्यापार हैन (भैसकेको छैन?) र नेपाली ब्लगरहरु पैसा कमाउनका लागि लेख्दैनन (अधिकांश)। कुनै पनि पेशा वा अध्ययनमा लागी फुर्सदको समयको उपयोग गर्दै गैह्र आर्थिक प्रयोजनको लागि लेखिएका यस्ता ब्लगका सामाग्रीहरु चोरीनु पक्कै पनि निन्दनीय कार्य र गम्भिर अपराध पनि हो ।

मेरो सामान्य जानकारी यो पोस्टमा राख्ने हो भने वसन्त गौतम, दिलिप आचार्य, दिनेश ज्ञवाली, अन्जली तीमल्सीना, दुर्जेय चेतना लगाएत धेरै नयाँ तथा पुराना ब्लगरहरुको पोस्टहरु चोरी भएका कुराहरु विगतमा प्रकाशमा आएका हुन। ति मध्य केही ब्लगरसाथीहरु आफ्नो वौद्धिक सम्पति माथीको अधिकार कायम गर्न र चोरलाई ट्र्याकमा ल्याउन आंशिक रुपमा सफल हुनुभयो भने केही मित्रहरुका रचनाहरु चोरिएको चोरियै छन ।

पुराना ब्लगरहरुको अनुभवको आधारमा कुरा गर्ने हो भने त्यस्ता चोरहरुलाई कानूनी रुपमै ‘तह’ लगाउने संयन्त्रहरु नभएका पनि हैनन्। तर फुर्सदको समयमा बसेर लेख्ने ब्लगरहरुलाई त्यो सबै प्रकृया सरल वा सहज भने पक्कै छैनन् ।

यस अबस्थामा यस्ता चोरीलाई निरुत्साहन गर्न र मूल ब्लगका लेखकलाई आफ्नो हकको लागि लड्न वा मूल ब्लग लेखकलाई सहयोग गर्न के गर्न सकिन्छ त ?

मेरो बिचारमा यसको लागि सबै ब्लगरहरु एक भएर त्यस्ता चोरी गर्नेलाई निरुत्साहित गर्न सामाजिक वहिष्कार गर्ने कुरा सबैभन्दा कारगार साबित हुनसक्छ। बुँदागत रुपमा कुरा गर्दा कुनै पनि बल्गरको रचना चोरी भएमा:

१) सुरुमा चोरी भएको रचनाका मुल लेखकले चोरी गर्नेलाई सामान्य रुपमा सो रचना आफ्नो भएको जानकारी दिने र सोको लागि मुल लेखकलाई क्रेडिट दिन अनुरोध गर्ने ।

२) यसबाट समस्या समाधान नभएमा नेपाली ब्लगरहरुको ईमेल समुहमा सोको जानकारी गराउने

३) ईमेल समुहमा आबद्ध साथीहरुले सो चोरीएको पोस्टमा गएर सोको बिरोधमा सामुहिक कमेण्ट लेख्ने र सुधारको लागि अन्तिम मौका दिने।

४) अन्तिम मौका दिँदा पनि चोरी गर्नेले सुधार नगरेमा फेशबुक लगाएत अन्य समाजिक सञ्जाल वा अन्य ब्लगर मित्रहरुको ब्लगमा समेत चोरी गर्नेको नाम सार्वजनिक गरेर यस्ता चोरहरुलाई सामाजिक वहिष्कार गर्ने ।

५)  माथिका उपाएहरु काम नलागेको खण्डमा र सम्भव भएमा  कानूनी प्रक्रियामा जाने ।

यिँ बुँदाहरु अहिले लेख्दा लेख्दै मेरो दिमागमा आएका केही ‘र’ उपाएहरु हुन । यदि तपाइसंग अन्य कुनै रचनात्मक उपाइछन भने यही पोस्टको कमेण्टबक्स मार्फत आफ्ना बिचार र उठाउनु होला ।

बस्तुत: ब्लग कुनै बिचार वा जानकारी बाँडन नै लेखिने भएकोले, कुनै एकजना ब्लगरले लेखेको ब्लगलाई हुबहु वा आंशिक रुपमा अरु कसैले अन्त कतै छाप्न चाहन्छ भने यसलाई नकारात्मक दृष्टीले लिनु हुँदैन, तर यसो गर्दा मुल लेखक वा ब्लगरको सहमती लिनु वा कमसेकम मुल लेखकको नाम र व्याकलिन्क दिनु भने अनिवार्य गर्नै पर्छ ।

साथै ब्लगर भेलामा उठेका अन्य प्रस्तावनाहरु यो पोस्टमा छन। यस बारेमा सोही भेलाको प्रस्तावना नं १४ मा उल्लेख भएझै तपाईहरु कसैले पनि पोस्ट लेख्न सक्नुहुन्छ । त्यसैले नेपाली ब्लग जगतको उत्थानको लागी सोचौं, लेखौं, बिचार मन्थन गरौं ।

Happy Blogging !

SALULAH

Vodacom : How may we help you?

Customer : This is Julius Malema and I haff a big problem with my phone bill.. My wife, she think I haffing an affair!

Vodacom : Okay Sir, and how can we help you with this?

Julius : My bill haff all these calls to Salulah and my wife think I haffing an affair with this woman, but I never heard of her before.
You must please trace these calls for me.

Vodacom : Sir, I'm sorry but the bill won't actually tell you the name of the person you're calling, just their number.

Customer : This one does.

Vodacom : What phone do you have, Sir?

Customer : A mobile. I tell you this.

Vodacom : No, Sir, what make? What do you have in your hands?

Customer : An erection.

After a moment's silence, the gallant Vodacom worker continued.

Vodacom : Um, sir? Could you spell that for me?

Customer : For sure - E..R..I..C..S..S..O..N. - Erection.
Another moment's silence from Vodacom, and suddenly the penny dropped.

Vodacom : Sir? Can you spell Salulah for me?

Customer : For sure. C..E..L...L..U..L..A...R. - Salulah.

काल-दृश्य

-डा. मधु माधुर्य, मस्को

.... कसले गर्छ आज-भोली परायाको हित ?

भित्र-भित्रै लाए सबले स्वार्थसंग मित !

जता जाऊ, त्यता हेर पैसा कै छ जीत

स्वर्ग, मर्त्य, पाताल गाउँछन् यमराज कै गीत

चिप्लो बोली मानिसको सस्तो भाउ छ हाटमा

जिउंदै मान्छे जलाइन्छन् दिलको आर्यघाटमा

"शुद्ध" घोषित नदि आखिर टुकुचामै खस्छ

भोट माग्ने गोमन नेता जन्मभूमि डस्छ

द्वन्द, हड्ताल, नेपालबन्द हाम्रै पेवा भयो

दक्षिण-सीमा खुम्चिएर नक्सै सानो भयो

देश बचाउने कुरै छैन कुर्सी मात्र खोज्छन

विसर्जनको चिहान जाने छोटो बाटो रोज्छन

हल्लै हल्ला " सतीको श्राप" नेता उस्तै परे
सबै जान्ने बुझ्नेले नै "मृत्यु-वीज" छरे
आँटले कोहि शहिद भए कोहि जिउंदै मरे
कस्लाई के थाह अझै पनि के हुने हो भरे

नाङ्गो जन्म सबको उस्तै अन्तिम मृत्यु पनि
बिर्से सबले मानव-लक्ष्य दानवरुपी बनी ?
घडीभित्र नजरबन्द द्रव्य-काललाई चुट
ब्युझाई चित्त-वृत्ति युगको धुलोबाटै उठ
धुलोबाटै उठ ...

अब भात पकाउने टेन्सनै खतम

गिलो,सार्हो,कांचो,डढेको आदी आदी...पानी र चामलबाट बन्ने भातको कमसल उप-नाम हुन ति। तर अब यि सबै उपनाम हराउने भए। अर्थात चामल नपकाइ कांचै खाने मिल्ने भयो। भारतको आसामको कटाकमा (cuttack) यस्तो खाले धान बिकास भएको छ जुन पकाउनै पर्दैन। ४५ मिनेट सम्म पानीमा भिझाएर राखेपछी खान योग्य हुन्छ। अघोनी बोरा(Aghoni Bora) नाम रहेको त्यो धान लाइ साधारण धान र कमलो किसीमको धान क्रसगरी बनाइएको हो। ३ बर्षको अध्यन पछी तयार पारिएको बर्णसंकर धान अहिले खेतीकै रुपमा भारतका केही राज्यहरुमा सुरु गरिएको छ। यो धान नेपाल भित्रन धेरै समय लाग्ने छैन। त्यस पछी यो चामल असन बजार देखी तरकारी बजार सम्म पाइने छ।

यस्ले नेपालीलाइ भने बर्दान नै साबित हुने छ। लोडसेडिग नो प्रोब्लम,ग्यास सर्टेज नो प्रोब्लम,मट्टितेल सर्टेज नो प्रोबल्म। पानीमा केही समय भिझाउने बितीकै भात तयार। अरु सबैको सर्टेज भए पनि यो भात बनाउन पानी भने चाहिन्छ है?

गजल

प्रणय दिबसलाई सम्झिदै यो एउटा गजल
टाँसे है मैले, सदा झै यहाँहरुको सुझाबको
आशामा छु ।


मुसुक्क हाँसी सोध्यौ हजुर बिचार के छ
घाइते भए,हाँसो तिम्रो अचुक तिर रे छ

मनको मझेरी टेके पछी तेरो मेरो के
तन मन धन सबै तिम्रो,म सँग जे छ

शिर देखी पाउ सम्म हेर्छु,खोट न चोट
लाग्छ दैबले ,चाइने भन्दा बढी नै दे छ

अली पर पुगेथे, केही हराए झै लाग्यो
छामे मुटु,तिम्रै मुटुले ढुकढुकी ले छ

हर्षले झुम्छु,संसार भुल्छु अचेल किन
शायद तिम्रो ओठ,हाँसोको बोट भे छ

दश टुक्रा

फुर्सतको आन्दोलन
गिरिजाबाबु गजधम्म बसेपछि
प्रचन्डलाई फुर्सत हुन्छ
र उनी आन्दोलनमा निस्किन्छन

संयन्त्र
अहिले संयन्त्र चलेको छ
आन्दोलन बन्द छ
षड्यन्त्र जारी छ

सिंगापुर यात्रा
गिरिजाबाबु चल्नै नसक्ने हुँदा पनि
अलिकति चलिदिने आशामा
सिंगापुरसम्मै धाइयो,
ओखती सोधेर आइयो

कठपुतली
सडकमा नाच्दा नचाउँदा पनि चलेन
सिमानामा ढ्यांग्रो ठटाउँदा पनि चलेन
धत्तेरिका, कठपुतली पो रहेछ यार!

प्रभु
प्रभु उता छन् भनियो,
उताका प्रभुले यताका प्रभुलाई भेट्न
मानिस पठाउन थाले पछि
खास प्रभु कता हुन् ?
बिलखबन्दमा परियो

कांग्रेस-सुजाता
राजनीतिको पनि ज्ञाता
समाजसेवाको पनि ज्ञाता
अब त दायाँ बायाँ, दाता नै दाता
यस्ती सुजातालाई कस्को चाहियो नाता ?

एमाले
टालटुल पार्छन झलनाथ
ह्वांग-प्वांग पार्छन ओली
माधबजीलाई अहिले ठीकै छ
'पार्टीको कुरो भोलि!'

ओबामा र खुकुरी
ओबामाले मलाई टाढाबाटै चिने यार!
चढाएथें 'गोर्खाली खुकुरी' उपहार,
ओल्टाई पल्टाई निकैबेर हेरेपछि
सोधे-यै हो डा.बाबुरामको हतियार ?

प्रश्न
सदन पनि निकैबेर अड्काउनु भो महोदय,
सडक पनि निकैबेर तताउनु भो
पठाएको त यहाँलाई संबिधान बनाउन हो,
भन्नोस् कति बनाउनु भो ?

साग खेलकुद
राती अबेरसम्म 'सोमरस' चढाईयो,
भोलिपल्ट मैदानमा धोका खाईयो
टीम त हाम्रो हार्ने खालको हुँदै होइन !
आयोजकलाई दुत्कार्दै गफ लडाइयो
(प्रबासी शर्मा, काठमाडौँ, नेपाल)

Add Nepali Blog Updates in your Gmail Service

Just discovered that "Nepali Blog Updates" widget can be added to your Gmail service.
Gmail Labs:
In order to be able to do so you need to have the Gmail Labs features enabled in the system
One can enable the Labs feature by going here... https://mail.google.com/mail/?labs=1#settings

or enabling the lab feature under settings menu.

Remember, If anything goes wrong with the labs, there is always an escape: go to labs=0 feature. https://mail.google.com/mail/?labs=0.

How to Add Widget:
Once the lab is set up, you should be able to see the green beaker logo near the top right corner.

Go to the Labs menu, at the bottom part of it, there is "add gadget by URL" feature.

Enable that feature. go to the gadget tab under settings

Enter this URL:

http://hosting.gmodules.com/ig/gadgets/file/117807519319565782501/hamro_circle.xml

You should be able to see the Gadget on the left panel below the chat box in Gmail.

NOTE:
If you are an igoogle user, it should be a piece of cake to be added in your igoogle page.
Just go to the gadget page...

http://www.gmodules.com/ig/creator?url=http://hosting.gmodules.com/ig/gadgets/file/117807519319565782501/hamro_circle.xml&up_show_date=1&up_show_summ=0&up_num_entries=13&synd=open&w=320&h=220&title=Nepali+Blog+Updates&border=%23ffffff|3px%2C1px+solid+%23999999

and click on the "+" sign at the left bottom corner.

Currently I have 3 versions of Widget for testing and back up purposes.

Thanks for the support.

--

nabinkm.com

ब्लगर भेलाको प्रस्तावना ९ भनिएको थियो:नेपाल र नेपाली भाषा अन्य भाषाहरू जस्तो अझै पनि गुगलको प्राथमिकता भित्र पर्न सकेको छैन । यसबारे सबैले केही गर्ने। यस बारेमा नेपाली ब्लगहरु द्वारा ब्लग लेख्ने र बहस/जानकारीका रुपमा दौंतरीमा राख्ने। त्यसै अनुरुप यो लेख निबन जी ले लेख्नु भएको हो। नबिन जी लाइ धेरै धेरै धन्यबाद।

हरपल

आयुष चौधरी “सम्मोहन”
रझेना ५ कृष्णनगर बाँके
हाल रेडियो जन आवाज नेपालगंज

जीवनमा हरपल गति हुन्छ
मायामा किन हो क्षति हुन्छ ।।

समय अविराम चल्छ हजुर
के थाहा यो यात्रा कति हुन्छ ।।

नभन म त तिमै हु सानु
नियति बुझ्नेलाई अति हुन्छ ।।

चिसो मृत्यु सामु घुडा किन टेक्ने
बाँच्नुछ जीवन जति हुन्छ ।।

And the Stupidity award winner is .......

( Real but utter stupidity of worst criminals)

Here is the glorious winner:

1. When his 38 calibre revolver failed to fire at his intended victim during a hold-up in Long Beach , California would-be robber James Elliot did something that can only inspire wonder. He peered down the barrel and tried the trigger again. This time it worked.

And now, the honourable mentions:

2. The chef at a hotel in Switzerland lost a finger in a meat cutting machine and after a little shopping around, submitted a claim to his insurance company. The company expecting negligence sent out one of its men to have a look for himself. He tried the machine and he also lost a finger. The chef's claim was approved.

3. A man who shovelled snow for an hour to clear a space for his car during a blizzard in Chicago returned with his vehicle to find a woman had taken the space. Understandably, he shot her.

4. After stopping for drinks at an illegal bar, a Zimbabwean bus driver found that the 20 mental patients he was supposed to be transporting from Harare to Bulawayo had escaped. Not wanting to admit his incompetence, the driver went to a nearby bus stop and offered everyone waiting there a free ride. He then delivered the passengers to the mental hospital, telling the staff that the patients were very excitable and prone to bizarre fantasies. The deception wasn't discovered for 3 days.

5. An American teenager was in the hospital recovering from serious head wounds received from an oncoming train. When asked how he received the injuries, the lad told police that he was simply trying to see how close he could get his head to a moving train before he was hit.

6. A man walked into a Louisiana Circle-K, put a $20 bill on the counter, and asked for change. When the clerk opened the cash drawer, the man pulled a gun and asked for all the cash in the register, which the clerk promptly provided. The man took the cash from the clerk and fled, leaving the $20 bill on the counter. The total amount of cash he got from the drawer.... $15. [If someone points a gun at you and gives you money, is a crime committed?]

7. Seems an Arkansas guy wanted some beer pretty badly. He decided that he'd just throw a cinder block through a liquor store window, grab some booze, and run. So he lifted the cinder block and heaved it over his head at the window. The cinder block bounced back and hit the would-be thief on the head, knocking him unconscious. The liquor store window was made of Plexiglas. The whole event was caught on videotape.

8. As a female shopper exited a New York convenience store, a man grabbed her purse and ran. The clerk called 911 immediately, and the woman was able to give them a detailed description of the snatcher. Within minutes, the police apprehended the snatcher. They put him in the car and drove back to the store. The thief was then taken out of the car and told to stand there for a positive ID. To which he replied, "Yes, officer, that's her. That's the lady I stole the purse from."

9. The Ann Arbor News crime column reported that a man walked into a Burger King in Ypsilanti , Michigan at 5 A.M., flashed a gun, and demanded cash. The clerk turned him down because he said he couldn't open the cash register without a food order. When the man ordered onion rings, the clerk said they weren't available for breakfast. The man, frustrated, walked away. [*A 5-STAR STUPIDITY AWARD WINNER]

10. When a man attempted to siphon gasoline from a motor home parked on a Seattle Street, he got much more than he bargained for. Police arrived at the scene to find a very sick man curled up next to a motor home near spilled sewage. A police spokesman said that the man admitted to trying to steal gasoline, but he plugged his siphon hose into the motor home's sewage tank by mistake. The owner of the vehicle declined to press charges saying that it was the best laugh he'd ever had.

दोस्रो नेपाली ब्लगर भेला - अत्यन्त भिन्न अनुभव(टेक्स्ट सहित)

दोस्रो नेपाली ब्लगर भेला;अत्यन्त भिन्न अनुभव,यो नेपाली ब्लगबारे ब्रिहत कोणबाटै अनुभव गर्ने भेला थियो। कसरी र के गर्ने भन्ने पहिलो ब्लगर भेला पछीको यो दोस्रो भेला कसरी सहि दिशा तिर लाने भन्ने अन्यौलका साथ शुरु भएको दोस्रो नेपाली ब्लगर भेलाले धेरै खुसीहरु ल्यायो। ब्लग लेखन आफ्नै सन्तुष्टीका लागी हो तर आफ्नो लेखन ब्लग जगतमा कता छ,कता जानु पर्ने हो या के गर्नु पर्ने हो, ब्लगरहरु जम्मा हुंदा ब्लगर बिच बिचित्रको एउटा दियो जल्दो रहेछ। ब्लगर भेलामा त्यही दियोले साना किन नहुन तर महत्वपूर्ण स्वरुपहरु देखायो। ब्लग लेखन एउटा स्वऐच्छिक कार्य हो,जुन कुनै तलब या ज्याला रहित हुन्छ। अर्थात ब्लगरबाट ब्यक्त हुने शब्द इमान्दारी पूर्बक निक्कलने वाक्याअंश हुन्छन जुन अहिलेको नेपालमा पाउन निकै दुर्लब छ। यस्तो पेशालाइ म संधै आदर पूर्बक सम्मान गर्छु। यस्तो पबित्र पेशामा नेपाल या समुन्द्र पारीबाट आफ्नो भाषा,संस्क्रिती सम्झेर सकेको योगदान गर्नुहुने ब्लगरहरु बिच संबाद गर्दा कस्तो होला मलाइ संधै घच्घचाइरह्यो। तसर्थ नेपाली ब्लगर भेलाको स्वरुप तयार हुन गयो। हुन त एकै ठाउंमा एकै समयमा ब्लगर सामेल गर्न कठिन नै थियो ,यो कार्य झन कठिन हुन्छ जब कतै नेपाली ब्लग समाल्दा कुनै कुनाबाट अबरोध आउने गर्छन। तर पबित्र उर्जा सुस्त होला या बहन दिशामा परिबर्तन आउला तर कहिले रोकिने छैन। दोस्रो नेपाली ब्लगर भेलाले यही देखायो ।

यो भुमिका भन्दा पर यथार्थमा जांदा भेला कस्तो भयो, तपाइहरु पक्कै सोचीराख्नु भएको होला। भेलालाइ जस्ताको तस्तै ल्याउंदा या भेलाको माहोल जस्ताको तस्तै पून प्रस्तुत गर्न संभव त कांहा होला तर म सक्दो प्रयास गर्नेछु। हुन त भेलाको टेक्स्ट पूरै पढ्नु भए भेलाको सबै अबगत हुन्छ तर सरसरती भन्दा करिब ३० जना ब्लगहरूको भनाइ संक्षेपमा यस्तो रह्यो। प्रबाधीक कारणले केही ब्लगहरु च्याटरुममा प्रबेश गर्न नसक्नुभएकोमा भेलाको आयोजकको तर्फबाट क्षमा याचना गर्न चाहान्छु।
ब्लगर भेलाको सभापतित्व ब्लगर दिलीप आचार्यले गर्नुभएको थियो भने भेलामा स्वागत मनत्वय अन्जली तिमील्सिनाले दिनुभएको थियो। भेलामा राष्ट्रिय गान नबिन जी ले प्रस्तुत गर्नुभएको थियो। सबै ब्लगरले आफ्नो परिचया संगै भेलामा के कुराको सल्लाह हुनु पर्ने र नेपाली ब्लग जगतलाइ कसरी लाने भनेर राय दिनुभएको थियो। भेलामा करिब करिब २५ जनाको प्रत्यक्ष सहाभागिता थियो भने केही मित्रहरू दर्शक भएर बस्नुभएको थियो। भेलाको च्याट क्यापासिटी २५ जनाको भएकोले धेरै ब्लगरहरु भेलामा सामेलहुन पाउनु भएन। च्याटको सदस्यता प्रिमीयरसिपमा लगेर १०० जना अट्ने बनाए पनि प्रिमीयरसिपको अनुमती भेला सकिएको १ घन्टापछी मात्र प्राप्त भएको थियो। केही ब्लगरहरुको अन्य काम पर्दा आउन पाउनु भएन भने केही ब्लगरलाइ नेपालको लोडसेडिगंले रोक लगाएको थियो। भेला अघी र पछी भने थुप्रै ब्लगर आएर आफ्नो राय राख्नुभएको थियो। समस्तमा राय यस किसीमका परेका थिए। साथै प्राय ब्लगरहरु यि कुरामा सहमत पनि हुनुहुन्थ्यो।
प्रस्तावना १ :सम्पूर्ण ब्लगर साथी हरुले यदि अरू कुनै ब्लगमा प्रकाशित लेख रचना आफ्नो ब्लगमा पुन प्रकाशन गर्न इक्षा लागेमा पूर्ण रुपमा स्रोत खुलाएर वा लेखकको पूर्ण सहमतिमा मात्र प्रकाशित गर्ने ।
प्रस्तावना २:नेपाली तथा अन्य भाषी ब्लगर साथीहरुले नेपाली भाषाको सुद्दासुद्दी मा ध्यान दिने ।
प्रस्तावना ३:गुगल ग्रुप सन्देश सञ्जालमा आफ्नो ब्लग को विज्ञापन को लागी मात्र सन्देश सम्प्रेषण नगर्ने ।
प्रस्तावना ४:ब्लग हरुलाई शोध खोज को पृष्ठभूमिको रुपमा विकास गर्दै लैजाने । कुनै पनि शोध खोज कार्यमा निर्धक्क साथ कसैले नेपाली ब्लग लाइ रिफरेन्स राख्न सकून् ।
प्रस्तावना ५:संसार भर छरिएर बस्नु भएका सम्पूर्ण नेपाली ब्लगर साथीहरूको हक हित मा एउटै आवाज उठाउने ।
प्रस्तावना ६ :आइन्दा देखी, आधुनिक अडियो भिडियो कन्फ्रेन्सिङ टुलहरु जो सजिलै र निःशुल्क उपलब्ध छन ,प्रयोग गरेर यो भेलालाई सुचारु राख्ने।
प्रस्तावना ७:जातीय नारा लाई सकभर दुरुत्साहित गर्ने । हाम्रो जात एउटै छ, त्यो हो नेपाली । प्रस्तावना ८: ब्लगर सर्कल सबैका समस्याहरू निराकण तर्फ सोच वा खोज मुलक बनाउने।
प्रस्तावना ९:नेपाल र नेपाली भाषा अन्य भाषाहरू जस्तो अझै पनि गुगलको प्राथमिकता भित्र पर्न सकेको छैन । यसबारे सबैले केही गर्ने।
प्रस्तावना १०:प्रायः केही नव प्रवेशी ब्लगरहरु प्राविधिक रुपमा पछाडि परेका छन्। । तसर्थ उनिहरुलाई प्रोत्साहित गर्न नेपाली भाषामा ब्लग टिप्सहरु ज्ञाता ब्लगरहरुबाट तयार पार्ने।
प्रस्तावना ११:सबैले नेपाली ब्लग ग्याजेटको बढावा गर्ने। ब्लग ग्याजेट को लागी http://www.nabinkm.com/search/label/gadget
प्रस्तावना १२:ब्लग संबादमा एउटै बिषयमा मात्र कुरा गर्ने। असम्भवित बिषयलाइ दुरुस्ताहीत गर्ने।
प्रस्तावना १३: Hamro circle ब्लग directory लाई अझ छरितो बनाउने पहल गर्न नबिनजी लगायत साथीहरुलाई अनुरोध ।
प्रस्तावना १४: दौँतरीमा कमसेकम १५ दिनमा १ पटक कुनै पनि नेपाली ब्लगरले सबै ब्लगरका साझा मुद्दा वा साझा सबालको बारेमा कुनै पोष्ट लेख्ने र सोमा सबैले कमेण्टको माध्यमबाट बिचार विमर्श गर्ने ।यसै अनुरुप आउने हप्ता देखी १५ दिनमा एक पटक यिनै बिषयमा नेपाली ब्लगरको बिचार दौंतरीमा राखिने छ। त्यसमा भएके बहस अनुरुप ति बिषयका निचोडमा पुगिने छ। दौंतरी ब्लग चौतारी भएर सबै ब्लगलाइ समेट्दै अगाडी बढ्न कटिबद्द छ।

दोस्रो ब्लगर भेलाको टेक्स्ट जस्ताको तस्तै पढ्न यांहा जानुहोला। च्याट पेजमा भेला सुरु हुनुभन्दा केही अघी देखीका वार्तालाप समावेस छ। सो भन्दा पछाडीको कुराकानीहरु हे्र्न पेजको माथी दायाँ पट्टी रहेको >Next दवाउदै अगाडी बढ्नु होला।

नेपाली ब्लगर भेला-२ (समापन) (च्याट बक्स भित्र)

दोस्रो अन्तराष्ट्रिय नेपाली ब्लगर भेला - Fullscreen

ब्लगर भेलाको दिनमा दौँतरीमा तलको जस्तै ‘च्याट बक्स’ राखिने छ र यसैको माध्यमद्वारा भेलामा
  बिचारहरु आदान-प्रदान हुनेछन । गत भेलामा सहभागी नहुनु भएका ब्लगर साथीहरुलाई सूचित गर्न र अभ्यस्त बनाउन अबका केही दिन यो बक्स परिक्षणको रुपमा यही रहने छ । ब्लगर भेलामा
सहभागी हुन चाहने मित्रहरुले कृपया भेला अगाडि नै तल बक्सको अन्ततिर रहेको ‘Sign Up’ मा क्लिक गरेर आफ्नो युजर नेम दर्ता गराउन हुन अनुरोध गरिन्छ ।
हाल परिक्षणको रुपमा यो बक्सलाई सबैको लागी खुला राखिएको छ तर सम्भावित ‘स्प्यामर’ लाई हटाउन भेलाको दिनमा भने ‘रजिष्टर्ड सद्स्य’ लाई मात्रै प्रवेष दिन पनि सकिने भएकोले सबै ब्लगर साथिहरुमा हामी यो दर्ता प्रक्रिया सम्पन्न गरेर रहनुहुन अनुरोध समेत गर्दछौं । दर्ता प्रकृया एकदमै सरल र एक मिनेट भन्दा कम समयमा सम्पन्न हुने भएको र दर्ता पश्चात Account Settings >>Picture मा गई आ-आफ्नो फोटो पनि अपलोड गर्दा एक – आपसमा परिचीत हुन पनि सजिलो हुने हुनाले सो पनि गर्नुहुन अनुरोध छ ।
अन्य केही सल्लाह सुझाव भएमा यहि च्याटबक्समा लेख्‍न सक्नुहुन्छ । नयाँ युजर नेम दर्ता यहीँ बाट पनि गर्न सक्नुहुन्छ ।
धन्यवाद !

Eons!

By sadiksha Acharya

Eons It's been years,
Centuries,
Since I've felt this old.

My bones have dried
And they shake every time I move.
My muscles have become nonexistent,
And my eyes have lost their sight.

It's been millenniums
sinceI took back my throne,
And yet my subjects haven't gotten used to me.

It's been decades
Since I got back what's mine,
And just months since I wrote my history.

Fate tells of such a destiny,
Of a calm life
And happy days.

Fate tells of such a destiny,
The same destiny,
So tedious,
With no wars,
No differences,
No uniqueness .

There are no histories,
No accomplishments.
It's been millenniums
Since I took my throne,
As the ruler.
It's been eons,
My bones have grown weak,
And my citadels lie in ruins.

http://creationof-a-dream.blogspot.com/

नेपाली दोस्रो ब्लगर भेला ( जेनवरी ३० -माघ १६)

अपडेट:भेला आउन अब केही दिन मात्र बांकी हुंदा ब्लगर साथीहरुले पूरा तयारी गर्नुहोला। भेलामा सहभागी हुने भए तलको कमेन्ट बक्समा जनाउ दिनुहोला,त्यसले गर्दा सबैलाइ जानकारी पुग्दछ। भेलामा आउन आफ्ना चिनेका ब्लगरलाइ पनि खबर गर्नुहोला। तपाइ पाठक भए पनि भेलाको परिबेक्षण गर्न सक्नुहुनेछ।


भोली बाट दौंतरीमा दौंतरी पेजभरी च्याट बक्स राखेर परिक्षण गरिनेछ भने अहिले पनि परिक्षण भनेर च्याट बक्स राखिएको छ। भेलामा टाइप गरेर आफ्नो कुरा राखिने तथा समय छोटो र सहभागी धेरै हुने भएकाले आफ्ना कुरा टाइप गरेर तयार राख्नुहोला। सहभागीको नामक्रम जस्तै आफ्नो बोल्ने पालो आउने छ। आफ्नो पालोमा आफ्नो नाम, ठेगाना तथा ब्लग र भेलामा के कुरामा केन्द्रित हुने पर्ने,नेपाली ब्लगरले के गर्न सक्ने जस्ता कुरा छोटो समयमा राख्नुहोला। सबैको पालो सकिए पछी छानिएका बिषयमा छलफल हुनेछ। बोल्ने पालो नामक्रम अनुसार हुनेछ। जस्तै. 1) Nepalean 2) Prajwol 3) Aakar etc.
----------------------------------------------------------------
करिब ६ महिना पहिले अगष्ट १, २००९ मा ब्लगर भेला भएको थियो। पहिलो भएको ले कतिपय प्रबाधीक तथा बिषयगत कुरामा उत्क्रिष्ठ हुन सकिएन तर भेलामा निकै नौलो अनुभव बटुल्ने अबसर मिलेको थियो। त्यो नेपाली ब्लगरका लागी एक प्रकारको भुल्नै नसकिने क्षण हो। पहिलो भए पनि उक्त भेलाबाट हामीले धेरै सिक्न पाएका थियौं। त्यस पछी ब्लगर ग्रुपमा ब्लग गतीबधी पनि निकै बढेको थियो भने ब्लगर बिच भलाकुसारीमा राम्रै बिकास भएको थियो। ब्लगर बिच हुने सदभाव तथा सहयोग आदान प्रदान अतुलानिय नै रह्यो। साथै धेरै ब्लगर बिच चिनचान भयो। यसबारे थप कुरा ब्लग भेलामा सामेल हुने ब्लगर मित्रले पक्कै भन्नुहुनेछ। भेला पछि भएको गनथन यांहा गएर हेर्नुहोला।

त्यती नै बेला निरन्तर ब्लग भेला गर्ने निर्णय पनि भएको थियो । त्यसै अनुरुप जेनवरी ३०, २०१० (माघ १६, २०६६) नेपाली समय बिहान ९ बजे Saturday ( यु यस सेन्ट्रल टाइम जेनवरी २९ सांझ ९ :१५ Friday) मा पहिले कै जसरी दौंतरीमा (www.dautari.org) भेला हुन अनुरोध गर्दछु। भेलाको दिन दौंतरीमा च्याट गर्न मिल्ने ले-आउट पुरै पाना भरी राख्ने ब्यबस्था गर्दछौं।

तपाइ आउने नआउने सुचना पनि यही ब्लगको प्रतिक्रिया बाकसमा दिनुहोला जस्ले गर्दा सबैलाइ एकैसाथ जानकारी पुग्दछ। भेलाका एजेण्डा ब्लगर ग्रुपको इमेलमा या यही ब्लगमा लेख्नु होला। साथै पूरानो भेला हेर्न यांहा जानुहोला।

ह्याप्पी ब्लगिगं
नेपालियन

=भेला गतिबिधी
भेलाको गितीबिधी दौंतरीमा टेक्स्ट सहित राखिने छ
=भेलाको एजेण्डा
नेपाली ब्लगरका समस्या, नेपाली ब्लगरले गर्न सक्ने योगदान,ब्लगलाइ प्रबाधीक सहयोग आदी

=भेलाको तालिका
छिटै आउने छ

भेलामा पाल्नुहुने ब्लगर साथीहरु:
१) नेपालियन: http://www.dautari.org/
२) प्रज्वल: http://www.kamaladi.com/
३) आकार: http://www.aakarpost.com/
४) सपना संसार: http://www.sapanasansar.com/
५) अशेष पौडेल: http://www.gufgaf.com/
६) नबिन KM: http://www.nabinkm.com/
७) गोकुल बिबश:http://www.khullamanch.blogspot.com/
८) दिपक अधिकारी:http://www.deepakadk.blogspot.com/
९) एकलव्य:http://www.dautari.org/
१०) केपी ढुंगाना :http://www.hamroblog.com/
११)अन्जली तिमल्सिना: http://www.tanjali.blogspot.com/
१२)अर्चना श्रेष्ठ: http://archanashrestha.blogspot.com/
१३)दिपेन्द्र कूमार झा: http://www.deependrajha.com/
१४) उज्जवल आचार्य - http://www.nepalivoices.com/
१५) ध्रुब पन्थी- http://dhrubapanthi.blogspot.com/
१६) शब्द तरगं-http://wordswave.blogspot.com/
१७) विनोद कुमार रिजाल http://sagarmathadarpan.blogspot.com/
१८)विष्णु प्याकुरेल:http://patriotnepali.blogspot.com/
१९) महेश खनाल:maheshsagar.blogspot.com
२०)दुर्जेय:http://doorjeya.blogspot.com/
२१) लभनेपाल:http://www.luvnepal.com/
२२) सूर्य/सिकारु:http://www.sikaru.blogspot.com/
२३)विवेक: http://merasirjanharu.blogspot.com/
२४)कैलाश: http://kailashkokuti.blogspot.com/
25) Naya laure:

देशखाने कथा ¿

प्राय: सप्ताहअन्तमा नेपालियनजी नेपाली गाउँ खाने कथा लिएर आउने गर्नु हुन्छ । हामीहरु सबैजना सकेसम्म उत्तर मिलाएर गाउँ जित्ने, नसके उत्तर मिलाउने मात्रै भएपनि प्रयास गर्छौं। तर यसपाला भने मैले गाउँ खाने हैन कि देश खाने कथा लिएर आएको छु । देश बनाउँछौं भन्दै देशै खानेहरुको हालिमुली धेरै बढेको र जताततै देश खाने वा खान खोज्नेहरु भएकाले यो देशखाने कथाको उत्तर सायद सहज पनि छन होला । त्यस्तै एउटै स्वभावका वा एउटै उद्देश्य लिएर देश स्वाहा: गर्न लागिपरेकाहरु धेरैजना भएकाले एउटै कथाको दुई वा दुई भन्दा बढी जबाफ पनि मिल्न जालान।

जे होस तलका देशखाने कथाका उत्तर खोज्नुहोला, दुई वा सो भन्दा बढीले उत्तर मिलाएमा नेपाल बाहेकक कुनै पनि देश दामासाहीले बाँढेर लिनुहोला ।

देशखाने कथाहरु यस प्रकारका छन:

१) पहिले थालको भात हुत्यायो,
    अहिले खान नपाएर बौलायो । (को हो ?)

२) ८० वर्षको जवान हुँ म ।
    प्रजातन्त्रको कमान हुँ म ।
    काम शुन्य, नाम ठूलो,
    थन्कने बेलाको ग्राउण्डेड विमान हुँ म । (को हो ?)

३) कुकुर हल्लीयो, पुच्छर हल्लिएन । (के हो ?)

४) सिमाक्षेत्रमा मेरो निवास ।
    पाउँछु सधैं मालिकको स्यावास ।
    देशको प्रधानमन्त्री भन्दा,
    विदेशको मुख्यमन्त्री बन्ने छ आश  । (को हो ?)

५) मालिकको कुकुर, मालिक लाइ नै “हाउ हाउ” ( के हो ?)

६) हरुवा गोरुको जितुवा धाक । (को हो ?)

७) राजनैतिक नेता, भविष्यवक्ता । (को हो ?)

ॐ बिक्रम बिस्ट नाइटले कोलोराडो ततायो

रक्की माउन्टेन फ्रेन्डस अफ नेपालको आयोजनामा जनवरी २३ शनिबारका दिन पप संम्राट ॐ बिक्रम बिष्ट नाइट भब्यताका साथ सुसम्पन्न भएको छ । rnfm कि कल्चर सेक्रेटरीले दिल कुमारी भुषालले दर्शकहरुको स्वागत गरेपछि उदघोषणको लागि नेपालको बहुचर्चित संचार कर्मी रमा सिंहलाई जिम्मा दिनु भएको थियो । सुबु सिंह (रमा सिंहकी सुपुत्री )ले 'चोली राम्रो मक्खमली ढाकाको 'बोलमा आफ्नो निर्त्य प्रस्तुत गरे पछि दर्शकहरुको प्रतिक्षा समाप्त भएको थियो। स्थानिय कलाकार बिजय देब अधिकारिले 'तिम्रो इच्छामा म हाँसिदिन्छु 'भन्ने बोलको गीत पछि ॐ बिक्रम बिष्टले मन्चलाई सम्हाल्नु भएको थियो । आफ्नो समकालिन
साथी स्व. अरुण थापालाई सम्झिदै 'करोडौ मुटुहरुको ढुकढुकी नेपाली'भन्ने गीत गाउदा बिदेशका नेपाली मनहरुले भाब बिहल हुँदै तालीका साथ स्वागत गरेका थिए। रमा सिहको मोहक र मिठास युक्त बाणीबाट ॐ बिक्रम बिष्ट साँझ अझ तातेको थियो । उहाँले दर्शकहरुलाई ॐ बिक्रम बिष्टको बारेमा धेरै जानकारी गराइ मन जित्नु भएको थियो । 'याद गर ति दिनहरु 'मेरो याद अझै आउछ भने ' गार्हो पर्‍यो मलाई जिउन 'बितेको जिबन मेरो शिशिर जस्तो ' गीतका सौगात पस्की सुआरम्भ भएको यो कार्यकमलाई स्थानिय कलाकारहरु बिजय अधिकारी ,अनुरक्त श्रेष्ठ ,जोनाथन राइट ,अनुपम राइ,सैलेश श्रेष्ठ र टोनी परेजले वाध्यबादनमा ससक्त रुपमा साथ दिएका थिए ।
१० बर्षको उमेर देखि ईन्द्रचोकको डबलिबाट गाउदै स्याबासी बटुल्दै आउनु भएका बिष्टले २०२४ सालमा पहिलो चोटि गायन कलाबाट अवार्ड पाए पनि प्रिन्सिपलले स्कूलमा रखिदिएको र दिनदिनै स्कूल जाँदा अवार्ड हेरेर चित बुझाउन गरेको ,२०२८ मा दीपक जंगम सगै खुल्ला राष्ट्रिय गीत प्रतियोगिता भाग लिई भ्वाइस टेस्ट बिना नै रेडियोमा गाउँन पाएको अबसर आदिको जानकारी रमा सिंहले दिनु भएको थियो।
'आउ आउ आबाज देउ 'म सम्झन्थे मलाई मात्र हो कि पिरती बिझाको ' न भनी देउ मेरो ओठको लाली ,सुन चाँदी भन्दा महँगो 'आदी कर्ण प्रिया गीतमा दर्शकहरु गीत सँगै झुमेका थिए । साहारा कार्की र प्रज्ञा लामाको रोचक र आकर्षक निर्त्यले पनि मन जितेको थियो ।
आधुनिक ,लोक ,भजन आदी मात्र बुझेका नेपाली स्रोताले शुरुमा उहाको पप गीतलाई सहजै नस्विकारे पनि अन्तत अहिले वहाँको पप र अत्याधुनिक गीतको कदर भएको खुलासा रमा सिंहले गर्नु भएको थियो। उहाँले पप गीत मात्र नभएर जिन पाइन्ट ,डिङगो बूट पनि पहिलो पल्ट उपयोग गरेको र अझै पनि उहाँलाई टोलतिर डिङगो बुढो भनेर भन्ने गरेको रोचक प्रसंग सुन्दा हल बेलाबेलामा हाँसोले गुन्जमान हुने गरेको थियो।

१९९३ देखि कोलोराडोको मनमा बस्तै आएका बिजय अधिकारिले हरेक त्यो पल र सम्झना मेरो लागि भन्ने गीतबाट दर्शकको मन जितेका थिए भए rmfn कि अधक्ष्य निलम श्रेष्ठले उहांलाई साथ दिनु भएको थियो । निलम श्रेष्ठको मधुर गला र मुस्कानको कलाले अझ रौनक थपेको थियो । बारीस्ठ साहित्यकार दौलत बिक्रम बिष्टका सुपुत्र बिष्टको जिबन संगी फ्लोराको ४ बर्ष अघी निघन भएको घटना सुन्दा दर्शक खिन्न भएका देखिन्थे । उमेर बढदो भए पनि पुरा जोशमा तन्नेरी भाब बोकेको गीतले दर्शकलाई नचाएको थियो । 'मौनतामा अल्झी रहेको ' को हो त्यो जस्ले मलाई'बाह्रबिसे बजारमा चुरा लाउने 'एघार बार तेर झ्याल बाट हेर 'जस्ता गीतले दर्शकलाई नचाएको थियो भने रेलिमाई रेलिमाई भन्ने निलम श्रेष्ठ सँगैको डोएट गीतले पुरा हललाई तताएको थियो । दर्शकको वान्स मोर मा अतिम भनिए पनि मौनतामा अल्झी रहेको गीत सँगै झुम्दै ,नाच्दै कार्यक्रमको बिट मारिएको थियो। रकी माउन्टेन फ्रेन्डस अफ नेपालले समाज सेबी डा. बिष्णु श्रेष्ठ र रोहिणी शर्मा द्वारा ॐ बिक्रम बिष्ट ,रमा सिंह लगायत साहभगि सबै कलाकारलाई प्रसंसा पत्र बाट सम्मानित गरेको थियो ।

गुनासो

किन फेरेका होलान त्यो राष्ट्रिय गान,
लेखिएकै थियो त्यहाँ, 'प्रचण्ड' भनेर
प्रतापी त उनी हुँदै हुन्
राजा हटेपछि,
भूपति पनि उनी नै भए
क-कस्का जग्गा बाँड्न गए
गरीब सुकुम्बासीको असीम मायाले
जंगल त आफ्नै , फाँड्न गए
खाली

तामाङहरुले युएईमा मनाए सोनाम ल्होसार

गत शुक्रवार युएईको दुवई स्थित अष्टोरिया होटलमा तामाङ्ग समाज यूएईले वृहत सास्कृतिक कार्यक्रम सहित २८४६ औं सोनाम ल्होसार मनायो । पूर्व न्याय तथा कानुन मन्त्री भिमबहादुर तामाङ्गको प्रमूख आथित्यमा सम्पन्न कार्यक्रमको सभापतित्व तामाङ्ग समाजका अध्यक्ष छत्र लामाले गरेका थिए ।

कार्यक्रममा नेपाली राजदूत महामहिम अर्जुनबहादुर थापाको विषेश आथित्य रहेको थियो भने अन्य अथितिहरुमा नेपाली राजदूतवास अबुधावीका उपनियोग प्रमुख दिपक भट्राई, श्रम सहचारी पार्वती अर्याल, द्धितिय सचिव लोकबहादुर पौडेल क्षत्री, तृतिय सचिव जितेन्द्र लाभ लगायत एनआरएन आईसीसीका कोषाध्यक्ष रामेश्वर शाह, एनआएन आईसीसीका पूर्व मध्यपूर्वक सँयोजक चन्द्रप्रकाश सापकोटा, आईसीसी प्रतिनीधी पिएस लिम्बु, एनसीसी युएईका अध्यक्ष चुणामणी ढकाल लगायत यूएईमा रहेका विभिन्न संघ संस्थाका प्रमूख तथा प्रतिनिधी लगायत साहित्यकार र पत्रकारका साथै विभिन्न क्षेत्रबाट तामाङ समूदाय तथा गैर तामाङहरुको वृहत उपस्थिति रहेको थियो ।

प्रमुख अथिति तथा विषेश अथितिबाट दीप प्रज्वलन गरी कार्यक्रमको उद्धघाटन गरिएको थियो भने विभिन्न अथिति तथा उपस्थित तामाङहरुले १०८ दिप प्रज्वलन गरेका थिए ।

साँस्कृतिक कार्यक्रमको पहिलो प्रस्तुति यूएईका विभिन्न सास्कृतिक कार्यक्रममा आफ्नो वेग्लै प्रस्तुती पस्कने यूवा युवतीका ढुकढुकी बनेका रंगीन लामो कपाल अनि शिरमा तामाङ जातीले लगाउने टोपी हातमा डम्फु साथै पहिरन पनि तामाङ्गकै जव ज्ञान लामा स्टेजमा आए दर्शकहरुले तालीले उनलाई स्वागत गरे । प्याफुल्ला प्याफुल्ला भन्दै उनले पहिलो प्रस्तुती तामाङ्ग भाषाकै गित प्रस्तुत गरे । उनको दोश्रो गित जाउँ जाने भए हिड मैच्याङ्ग बन्नलाई आमाकी बुहारी वोलको गितमा दर्शकहरु मज्जाले नाचे । दोश्रो गित सकिन नपाउदै उनले रिमिक्स गित गाउन थाले त्यो पारी वन पाखामा कोको …॥ फुलेको बोलको भाकाको गित गाउँदा दुई जोडी स्टेजमा नाच्न थाले । हलको छेउ छाउमा उभिएका दर्शकहरु पनि नाच्दै उनलाई हौसला दिई रहे ।

मनु लामाको लुकी लुकी आखाँ तिमी नजुधाउ त्यसरी रिमिक्स गितमा रिमिक्स नृत्यले सबैलाई लठ् पारेको थियो । उनको स्टेज रिमिक्स डान्सले चिस्सिएको हललाई तताएको थियो । दर्शकहरुले उनको नृत्यलाई वाह वाहा गरिरहेका थिए ।

पहेलो सर्ट, कालो पाईन्ट कालो टोपी लगाएका ३ जोसिला यूवाले लामा तथा अन्य साथीहरु हातमा रातो पहेलो कालो रिवन बान्दै मोर्डन फेशनमा रिमिक्स गित- रातो रिवन रातो रिवन चुल्ठोमा बाधी दिउला………। वोलको गित सुरु हुन नपाउदै दर्शकहरु आफु बसेको कुसर्ी हटाई नाच्ने स्थान बनाउन थाले । संगै बसेका तामाङ ठिटीहरुलाई उठाई संगै नचाउन थाले । विडम्वना ३ युवाले रातो रिवन कुनै यूवतीको शिरमा बाँध्न त पाएनन् किनकी उनिहरुलाई कुनै यूवतीले साथ दिएकी थिएनन् तर पनि उनिहरुको नृत्य अनि आकर्षक थियो । तर, स्टेज भन्दा बाहिर रहेका दर्शकहरुले भने यूवतीहरुलाई नचाएर रातो रिवन बाधी दिएका थिए ।

नेपालबाट आमन्त्रीत गायिका योगिता मोक्ताङ्गले च्याङ्गवा हो च्याङ्गवा………। बोलको तामाङ भाषाको गित गाउदा गैर तामाङहरु पनि उनको लयमा स्वर थप्दै साथ दिएका थिए भने उनको दोश्रो गित हेर हेर च्याङ्गवाले हामीलाई मरिहत्ते गरेको ……॥ भन्ने बोलको गित गाउँदा दर्शकहरु पनि उनलाई मरिहत्ते गर्दै वान्समोर गरेका थिए ।

सम्झना वाईवाले चौतारीमा ढुङ्गे चिठ्ठी लेखी छोड्ने च्याङ्गवालाई सोध्दै नृत्य गर्दै थिईन् चौतारीमा ढुङ्गे चिठ्ठी कस्ले लेख्यो मलाई बोलको गितमा । उनलाई दर्शकहरुले हामीले लेखेको हो भन्दै साथ दिएका थिए ।

यूवाहरुको ढुक ढुकीमा बस्न सफल अविनाश घिसिङ जव दर्शकको हुलबाट माईक समात्दै स्टेजमा आईपुगे दर्शकहरुको तालीले हल गुजयमान भयो । उनको पहिलो प्रस्तुतीमा शशिकला मोक्तान र योगिता मोक्तानले साथ दिएकी थिईन् । छोटो समयमा चर्चामा आउन सफल उनका आफ्नै तामाङ भाषाका गित तथा अन्य गितहरु गाउदा दर्शकहरु उनको गित सुन्नमा भन्दा पनि नाच्नमा ब्यस्थ देखिन्थे । उनको हुरे हुरे हुरे …………।वोलको भर्खरै बजारमा आएको गित गाएर आफु पनि नाचे र दर्शकहरुलाई बेस्सरी उफारे । उनको उक्त गित दर्शकहरुले वान्स मोर भनीरहे ।

शशिकला मोक्तानले तामाङ भाषाका गित तथा झ्याउरे भाकाको नाचु नाचु लाग्यो मलाई बोलको गित आफुले गाईन् र दर्शकहरुलाई खुबै मज्जाले नचाईन् पनि ।

अर्का गायक चन्द्र कुमार दोङले तामाङ भाषा तथा उनका चर्चित गितहरु गाई दर्शकहरुलाई कुर्सी छोड्न बाध्य बनाएका थिए उनको डोल्मा तिम्रो रेशमी कपाल ……॥ बोलको गित तथा तामाङ भाषाको वाला वाल च्याङवा…………॥ बोलको गित दर्शकहरुले अति मनपराए र दर्शकहरुबाट वान्समोर भनी रहदा उनले सुखै पाएनन् र फेरी त्यही बोलको गित गाउन थाले ।

शन्दीप विकले कालो टोपी भादगाउले मेरो शिरमा ढल्केको……॥ बोलको गितमा दौरा सुर्वाल र शिरमा कालो टोपी लगाउदै नृत्य गरे उनलाई दर्शक बनी बसेकी अरुणा अधिकारीले स्टेजमानै गई नाच्नमा साथ दिईन् ।

विन्दमाया विन्दमाया …………। बोलको तामाङ भाषाको गित योगिता मोक्तानले गाउँदा दर्शकहरु उनीलाई घेरेर नाचेका थिए । विन्दमाया विन्दमाया अन्तिममा गाउनुको रहस्य खोल्दै भनिन् १३ बर्षको उमेरमा तामाङ भाषाको यहि गितमा राष्ट्यि नाचघरमा प्रथम भएको बताईन् । तामाङहरुमात्र नभएर गैर तामाङले पनि उनलाई साथ दिएका थिए । रातको १० बज्दा पनि दर्शकहरु ह्लबाट बाहिर निस्कने सुरसार गरेका थिएनन् । कार्यक्रमको अन्त्यमा अविनाश घिसीङको अति प्रख्यात गित हुरे हुरे हुरे हुरे गितमा दर्शकहरु स्टेजमा नै गई नाचेका थिए ।

सो कार्यक्रममा तामाङ समाज यूएईले पुर्वमन्त्री भिमबहादुर तामाङ तथा ३ पटक सम्म भारात्तोलन प्रतियोगितामा गोल्ड मेडल प्राप्त गर्न सफल आबुधावी पुलिसमा कार्यरत वीरमान तामाङलाई प्रशँसा पत्र सहित सम्मान गरेको थियो भने सगरमाथा टेलिभिजनका प्रवन्ध निर्देशक निर्मल गुरुङ्गले यूएईमा रहेका विभिन्न जातिय संघ संस्थाका प्रतिनिधीहरुलाई नेपाली झण्डा तथा नेपाली ढाका टोपी पहिराई सम्मान गरेको थियो । सगरमाथा टेलिभिजनका प्रवन्ध निर्देशक निर्मल गुरुङ्गले ल्होसारकै अवसर पारेर हरेक सनिवार तामाङ्ग भाषामा पनि समाचार प्रसारण गर्ने घोषणा गरेका थिए । कार्यक्रम साचालन रविन थिङ तथा महेश मोत्तानले गरेका थिए भने कार्यक्रममा उपस्थित सबैलाई महासचिव राम मोक्तानले स्वागत गरेका थिए । कार्यक्रमको सम्योजक महेश मोक्तान थिए ।

गतहप्ता मात्र गुरुङ्गहरुको यही हलमा ल्होसार कार्यक्रम भएको हुँदा तामाङहरुको ल्होसारमा केही असर पर्दछकी भनेर तामाङहरु खिन्न थिए तर उक्त हलमा बस्ने स्थानमात्र नभरिएर दर्शकहरु उभिएर एक अर्कालाई धक्का मार्दै कार्यक्रमको मज्जा लिएका थिए । कतिपय दर्शकहरु उक्त कार्यक्रम हेर्नबाट बिाचत पनि भए कारण होटलको सेक्युरिटीले हलको क्षमता भन्दा बढी दर्शक भएको भनेर हल बाहिरबाटनै फिर्ता गराई दिएको थियो ।

पहिलो पटक नेपाली टेलिभिजन सगरमाथाबाट लाईभ प्रसारण हुने भनिएर प्रचार प्रसार गरिएता पनि विभिन्न टेक्निकल गढबढीको कारण कार्यक्रम प्रसारण हुन नसकेको आयोजकले बताएको थियो भने सगरमाथा टेलीभिजनबाट सिनियर क्यामेराम्यान सिनियर रिपोर्टर टेक्निकल ईन्जिनियरको उपस्थिति रहेको थियो । लाईभ प्रसारण हुन नसकेता पनि रेकर्ड प्रसारण हुने सगरमाथा टेलिभिजनका प्रवन्ध निर्देशकले जानकारी गराएका थिए ।

कार्यक्रम दुई चरणमा साचालन गरिएको थियो । पहिलो चरणको कार्यक्रम अथितिहरुलाई आसनग्रहण तथा शुभकामना मन्तब्य राखिएको थियो भने दोश्रो चरणको कार्यक्रम विसुद्ध सास्कृतिक कार्यक्रम थियो ।

एनआरएनए पूर्व मध्यपूर्व सँयोजक चन्द्र प्रसाद सापकोटा, राजनितिज्ञ बहादुर सिह तामाङ भूपु वैदेशिक रोजगार संघका अध्यक्ष तथा सगमाथा टेलिभिजनका प्रवन्ध निर्देशक निर्मल गुरुङ्ग, प्रमुख अथिति पुर्व न्याय तथा कानुन मन्त्री भिमबहादुर तामाङ, विषेश अथिति राजदूत महामहिम अर्जुन बहादुर थापाले ल्होसारको अवसरमा सम्पूर्ण तामाङ समूदायलाई शूभकामना ब्यक्त गरेका थिए ।

सधै झै यस पटक पनि कार्यक्रम साढे तिन बजे बाट सुरु हुने भनिएता पनि कार्यक्रम दुई घण्टा ढिलो गरी सुरु भएको थियो । अत्याधिक दर्शकहरुको चापले गर्दा कार्यक्रम आयोजकलाई कार्यक्रम ब्यवस्थित गर्न धम्य धम्य भएको थियो । कार्यक्रमको सुरुमै स्वागत गित प्रस्नुत गर्न लाग्दा करिव १० मिनेट कलाकारहरु हातमा फूल लिई स्टेजमा उभिरहेका थिए तर पनि गित बजेको थिएन टेक्नीकल समस्याले गर्दा । अर्को कार्यक्रम सुरु गर्न दर्शकहरुले अनुरोध गर्दा पनि आयोजक उक्त स्वागत गितलाई नै प्रस्तुत गर्न लागि परेका थिए ।

सभापतिको आसनग्रहण गर्न लाग्दा सभापतिले प्रमुख अथिति पूर्व कानुन तथा न्याय मन्त्री भिम बहादुर तामाङको बारेमा भनिरहदा भिम बहादुर तामाङका आँखा रसाएका थिए भने दर्शकदिर्घाबाट भाषण धेरै भयो भयो भन्दा पनि कार्यक्रमका सभापतिले भाषण छोट्याउने सुरै गरेका थिएनन् । दर्शकहरुले भाषण सुन्न भन्दा पनि सास्कृतिक कार्यक्रम हेर्न आएको भन्दै सिठ्ी बजाउदै थिए ।

अन्तत: कामरेडले मालिकसंग ( प्रभूसंग) वार्ता गर्नु भो !

केही हप्ता अघि माओवादी सडक आन्दोलन उत्कर्षमा पुगेका बखत, कामरेड प्रचण्डले वानेश्वरबाट छिमेकी मुलुक भारतलाई बेसरी ललकार्नु भो ' खोई कहाँ छौ मालिक हो ? शक्ति छ भने ह्याउ जुटाएर आओ हामीसंग कुरा गर्न ! ' भनेर । यो ललकारलाई भारतले लुतुक्क स्वीकारेर हो कि किन हो आफ्ना बिदेश मन्त्रीलाई वार्ता गर्न नेपाल नै भेजदिएछ । अब कामरेड प्रचण्डलाई वार्ताको सौभाग्य त मिल्ने नै भो यो कुराले , तर अब माओवादीलाई सरकारको साँचो हस्तान्तरण गरिदेलान त यी एस एम कृष्णा नामका भारतिय विदेश मन्त्रीले ? प्रश्न ज्यूँका त्यूँ रहन सक्छ ।

यसो त कामरेड प्रचण्ड बडो विरोधाभाषपूर्ण प्रवृत्ति बोकेको नेता हुनुहुन्छ । वहाँ क्षण मै मान्छेको पीडा र दु:ख देखेर बलिन्द्रधारा घ्वाँक कि घ्वाँक रुन बेर लाउनुहुन्न , अनि उता क्रान्तिकारिताको कुरा आउने बित्तिकै दशौँ लाखको रगत बगाएर भए पनि आँफूले चाहे जस्तो राज्य व्यवस्था कायम गरिछाड्ने फर्मान कार्यकर्ताहरू संग वाचा गर्न भुल्नु हुन्न । एकातिर समावेशी गणतन्त्रको नारा लिएर क्रान्ति पनि गर्नु भएकै हो भने अर्कोतिर बिरोधी विचार बोकेकालाई दुर्दान्त तरिकाले मार्ने र सफाया गर्ने मध्ययुगीन बर्बर तालिबानी तरिकाको हिंसात्मक कृत्यको नेतृत्व गरेर मुलुकलाई रगतपच्छे पार्नु भएकै हो । आवेग र आक्रोशमा एकथरि कुरा गर्ने अनि भोलिपल्ट अरूले कुरा बंग्याएको रेडीमेड प्रतिकृया दिएर क्रान्तिलाई नया उचाइमा पुर्‍याउने वहाँको कारिगरीको बखान गरी साध्य छैन भनेर नेपाली मिडियाले वहाँलाई समालोचना वा आलोचनाको सीमा भन्दा धेरै माथि स्थापित गरिसकेका छन् । वहाँ आधुनिक युगका एउटा विचित्र विम्ब हुनुहुन्छ । तैपनि वर्तमान नेपाली राजनीतिको दरश्यपटलमा , हिंसा र त्रासले आर्जित गणितका कारण सबैभन्दा ठूलो राजनैति पार्टीको अध्यक्ष भएका नाताले पनि कामरेड प्रचण्डलाई कुनै मानेमा पचाडि राख्नै मिल्दैन सकिन्न भलै वहाँ नेता हो कि हास्यव्यंग्य मञ्चका अभिनेता हो भन्ने कुराको भेउ पाउन नै गाह्र‍ो पर्ने अप्ठ्यारो विद्यमान रहेको किन नहोस्।

हो , कामरेले मातेको मान्छेले झैँ सडकमा ' हे कहाँ छस्, मेरा अगाडि देखा पर्' भनेर दिएको आदेशलाई खुरूक्क स्वीकार गरेर 'नेपालका विषयमा हामी सबै कुरा गर्न र सुन्न तयार छौँ' भन्ने मिडिया प्रचारबाजीको चर्चासंगै भारतीय विदेशमन्त्रीले नेपाल भ्रमण गर्न पहिलोपल्ट यता पाइला टेकिसकेका छन र , सबैले यो मौकाको उचित सदुपयोग गर्न सके हाम्रो देशको राजनैतिक स्वास्थ्यलाई राम्रो हुन्थ्यो कि । अब , कालापानी र सुस्तामा भारतीय पुलिससंग पौँठाजोरी खेल्दै सडक आन्दोलनको रामरमितामा रमाएर प्रचारवाजीको तमाशामा राजनीतिको दूनो सोझाउनभन्दा , विषयको गम्भीरतमा नेपाली राजनैतिक वृत्तभित्रका सबैपक्षको एकमत बनाएर भारतसंग गर्नु र भन्नु पर्ने कुराको फेहरिस्त तयार पारेर भीड्दा राम्रो हुन्न र ? माओवादीले घोषणा गरेको राष्ट्रिय स्वाधिनताको मुद्धा बोकेको आन्दोलन शुरु भैरहँदा , जसका बिरूद्ध आन्दोलन गरिएको हो उसैको एउटा अब्बल प्रतिनिधि नेपाल प्रवेश गरेका छन् र माओवादीलाई कालो झण्डा , झण्डाभित्र बेरेको ढुङ्गा र के के अरू चिज उपहारमा दिनु छ त्यसको असीम सौभाग्य पनि अहिले राम्ररी जुटेको छ । अथवा, ढुङ्गा मुढा स्वदेशीलाई मात्र हो बिदेशीलाई राम्रै खातिरदारि गर्ने चलन छ , बाहिर चर्का कुरा गरे पनि भित्र हाम्रो कुरा छँदैछ भन्ने हो पनि आफ्नो मेशो मिलाउने यो सौभाग्यलाई कामरेडले खेर जान दिनु हुने छैन होला भन्ने मेरो कामना छ ! लौ कामरेड प्रभूका 'चित्रगुप्त'संग हुने वा भएको वार्तामा तपाईँको मनोकांक्षा पुरा होवस् ! ( कार्टुन बिना अनुमति नागरिक डट कमबाट साभार )

कालो झण्डामा नै हो त नागरिक सर्वोच्चता?

सत्ताबाट हात धोए देखि औडाहा भएर नागरिक सर्वोच्चताको विषयमा देशमा उढण्ड मच्चाउदै आएको नेपाल कम्युनिष्ट पार्टि एकिकृत माओवादि आफनो अडानलाई खहरे खोला जस्तो कहिले उर्लिने गर्दछ त कहिले हिउँदमा पानि सुकेर सुख्खा भए जस्तो गरि बस्ने गर्दछ । नागरिक सर्वोच्चता भनेको आफनो पार्र्टि र्समर्थकको लागी मात्र हो भने झै गरि अरुको बारेमा ओभानो बनेर बस्ने र बेला बेलामा आफनो अडान पनि फेरि कहिले के कहिले के भनेर सडक तताउन नछाड्ने बानि बसि सकेको जस्तो भान हुन थाल्यो । आफनो कार्यकर्तालाई कसैबाट अभद्र व्याहार हुन गयो भने सदन
  सडक सबैबाट नागरिक सर्वोच्चताको नाममा धम्की पूर्ण आन्दोलन गर्न पछि परेका छैनन् । आखिर के हो त नागरिक सर्वोच्चता भनेको एकल पार्टिको बैचारिक भावनालाई अङ्गालेर हिड्नेलाई मात्र हो त नागरिक सर्वोच्चताको कसिमा साभार हुन सक्ने । एकल पार्टिको नारा मात्र बोकेर हिड्ने

यूएईका तमूहरु छम छम्ती नाचे २५९४ औं तो ल्होसार कार्यक्रममा

गत शुक्रवार जनवरी ८ २०१० का दिन दुवईको अष्टोरिया होटलमा विभिन्न गुरुङ्ग भाषाका गित तथा परम्परागत नृत्य साथै अन्य नेपाली गितहरु गाउँदै नाच्दै र अन्य उपस्थित दर्शकहरुलाई पनी छम छम्ती नचाउदै गुरुङ्ग तमूहरुले यस बर्षको तो ल्होसार मनाए ।
उपस्थित सम्पूर्ण तमू तथा गैर तमूलाई गुरुङ्गभाषाको गितबाट पूर्ण तमू विमलाराज तमू दिपक तमू तथा अन्य कलाकारहरुले स्वागत गितद्धारा स्वागत गरेका थिए ।
सास्कृतिक कार्यक्रमको पहिलो प्रस्तुति कलाकार सम्झना वाईवाले भन्थे चोरी चोरी भन्ने गितको बोलमा आफू नाच्दै दर्शकहरुलाई पनी नचाईन् भने मिलन तमूले मलाई छोरी दिने कोई छ भन्ने कमेडी गितमा नृत्य गर्दा हल दर्शकहरुको हासोले गुाजीएको थियो । उनको हास्य प्रहसन अतिनै उत्कृष्ट थियो । पृथ्वी तमूले स्वर्गिय युक्त गुरुङ्गको गुरुङ्ग भाषाको गित मादल सारङ्गीको तालमा गाएका थिए । राजु तमू बावुराम तमू मेखमाया तथा मिलन तमूले थले छावा भन्ने गुरुङ्ग भाषाको गितको बोलमा गुरुङ्गकै भेष भुषामा नृत्य गरेका थिए । यूएईकी ख्यातिप्राप्त नृत्याङ्गना भावना ढकालले सामूहिक सालैजो भाका कौडा भाका तथा एकल नृत्य प्रस्तुत गरेकी थिईन् । गगन तमू आफैले भर्खरै बजारमा ल्याएको भिसीडी तथा क्यासेटको यो मन होला हरा र भरा मिनीवसमा जाउँ सँगै पोखरा भन्ने पन्चे बाजाको तालमा विमलासँग लोक दोहोरी गाउँदा दर्शकहरुले चिसिएको वातावारणलाई तताएका थिए । पूर्ण गूरुङ्ग दिपक गुरुङ्ग र अन्य कलाकारहरुले गुरुङ्गहरुको अति महत्वपूर्ण घाटु नाचले दर्शकहरुलाई मनोराजन दिलाएका थिए यो नाच औसीबाट सुरु भएर बैषाख पूर्णिमामा समाप्त हुने तमू समाजका अध्यक्ष राज तमूले बताए । नौनी नौनी भन्ने रिमिक्स गितमा पूजा लामा ले नृत्य गर्दा दर्शकहरु नाच भन्दा पनि उनको पछाडी पट्टी देखिएको पुतली आकारको टाटुलाई देखेर वाहा वाह गरिरहेका थिए भने उनको नृत्यमा दर्शकहरु पनि उफ्री उपि्रु नाचेका थिए । स्याम तमू रिचा थापा तथा दिपक तमूको अर्को हास्य प्रहसनले दर्शकहरुलाई सन्देशका साथ साथै भरपूर्ण मनोराजन दिलाएको थियो उक्त हास्य प्रस्तुतीमा दर्शकहरु दिल खोलेर हासेका थिए । पि्रतम तमू तथा सुनीता तमूस्योले वनमा फुल्यो फुल भन्ने गितको भाकामा जोडी नृत्य प्रस्तुत गरेका थिए भने रेखा घिमिरेले नविसे्र तिमीलाई भन्ने गित गाएकी थिईन् । विकास तमूले लोक पप गित गाउँदा दर्शकहरु आफु बसेको कुसर्ि छोड्न बाध्य भएका थिए । यो नानीको शिरैमा फुल रैछ बामरी भन्ने भाकाको गुरुङ्गहरुको अर्को अति प्रचलित कौडा नाचमा दिपक पूर्ण रिचा तथा अन्य तमूकलाकारहरुले डम्फुको तालमा नृत्य प्रस्तुत गरेका थिए ।
कार्यक्रमको अन्त्यमा गगन तमू र मेखमायाँ तमूको साथमा दोहोरी चल्दा दर्शक तथा अथितिहरु स्टेजमानै गएर नाचेका थिए । मैपरे स्याङ्गजाको दुवईको ल्होसार कार्यक्रममा भेट भाको भन्ने भाकाको दोहोरी गितमा सबै दर्शकहरुले नाचेर साथ दिएका थिए ।
गुरुङ्ग भेष भुषा पहिरनको १० जनाको बिचमा प्रतिस्प्रधा गराईएको थियो । जसमा ५ जना महिला र ५ जना पुरुष आफ्नो प्रतिस्प्रधिमा उभिएका थिए । उनिहरुले गुरुङ्ग समूदायले पहिरने विभिन्न भेष भुषाहरु पहिरीएका थिए । उक्त पहिरनको निर्णायक मण्डलमा स्याम तमू तथा हस्त तमु थिए । पुरुष तर्फ तिलक तमू प्रथम भए भने महिला तर्फ ज्योति तमूस्यो प्रथम भईन् ।
उक्त तोल्होसार कार्यक्रम तमू समाज यूएईका अध्यक्ष राजू तमूको सभापतित्व तथा नेपाली राजदूतावास अबूधावीका महामहिम राजदूत अर्जुन बहादुर थापाको प्रमुख आथित्वमा सम्पन्न भएको थियो भने दूतावासका श्रम सहचारिका पार्वती अर्याल द्धितिय सचिव लोक बहादुर क्षेत्री पौडेल तृतिय सचिव जितेन्द्र लाव साथै एनआरएन आईसी सीका कोषाध्यक्ष रामेश्वर शाह नेपाली समाजका अध्यक्ष यम प्रसाद तमू एनआरएन एन सी सीका अधयक्ष सि।एम ढकाल साथै यूएईमा स्थापना भएका अन्य नेपाली संघसंस्थाहरुको प्रमुख तथा उप प्रमुखहरुको उपस्थिति रहेको थियो ।
प्रमुख अथिति तथा सभापतिद्धारा दिप प्रज्वोलन गरी कार्यक्रमको उद्धघाटन गरिएको थियो भने कार्यक्रममा गंजमान तमू तथा तेज तमूले बार्षिक प्रतिवेदन प्रस्तुत गरेका थिए । गाई बर्गबाट बाघ बर्गमा प्रवेश गरेका १२ जना तमूहरुलाई वरिष्ठ सल्लाहकार यम प्रसाद तमूले खादा पहिराई वाघ वर्गमा प्रवेश गरेकोमा स्वागत गरेका थिए । यूएईमा रहेका तथा नेपालमा रहेका तमूहरुको शुख शान्ती तथा शुद्धिको लागि १०८ बत्ती उपस्थित प्रमुख अथिती तथा अन्य अथितिहरुले प्रज्वलन गरेका थिए ।
तमूहरुले उक्त ल्होसार कार्यक्रमलाई बार्षिकीको रुपममा पनि मनाउदै आएको हुनाले उक्त कार्यक्रममा २०१० र २०११ को लागि नयाँ कार्य समितिको पुन राजु तमूकै अध्यक्षतामा नयाँ कार्य समितिको घोषणा पनि गरिएको थियो । नयाँ कार्य समितिमा क्रमश उपाध्यक्ष तेज प्रसाद तमू गंजमान तमू प्रेम तमू महासचिव डि।आर तमू सचिव तुल बहादुर तमू कोषाध्यक्ष यम ब तमू सहकोषाध्क्ष हरी तमूरहेका छन् भने यसै कार्य समितिबाट तमू समाज यूएई क्षेत्रिय नभएर केन्द्रिय हुने पनि घोषणा गरेका थिए । भोजराज तमू दुवई गुाजमान तमू अबुधावी राज तमू अलएन साथै दिल तमू उद्धार रुपा तमूश्यो महिला विभाग सास्कृतिक विभागमा स्याम तमू साथै वरिष्ठ सल्लाहकारमा यम प्रसाद तमूलाई चयन गरिएको थियो ।
उक्त कार्यक्रममा गगन तमुद्धारा आफ्नै लय संगित शब्द शंकलनमा भर्खरै बजारमा आएको दोश्रो लोक भिसीडी तथा क्यासेटको प्रमुख अथिति तथा सभापतिले विमोचन गरेका थिए ।
ल्होसार कार्यक्रममा जनजाती महासँघका अध्यक्ष भूवन राईले उपस्थित दर्शकहरुको भिड देखेर आफु अति हसर्ित भएको साथै अन्य संघ संस्थालाई गतिलो झड्का दिएको बताए । कार्यक्रम सफल हुन कार्यक्रम स्थरिय हुनु पर्दो रहेछ भन्दै गुरुङ्ग तथा अन्य जनजातीहरुको भेष भूषा उनिहरुको मात्र सम्पत्ति नभएर सिङ्गो नेपालको राष्ट्यि सम्पत्ति भएको बताए । उनले भने अब लेखिने संविधानमा जनजाती समाजमा पिछडिएको बर्गलाईसमेत समानरुपले लैजानेखालको ब्यवस्था गरियोस भन्दै नयाँ कार्यसमितिलाई शुभ कामना दिएका थिए । नेपाल पत्रकार महासँघ सम्र्पक शाखा यूएईका अध्यक्ष जाकिर हुसेनले आफुले दर्शकहरु अन्त्यसम्म पनि अति शान्त र खचाखच भएर रहेको पहिलो पटक देखेको बताउदै नयाँ कार्य समितिलाई शुभ कामना दिएका थिए ।
प्रमुख अथिति महामहिम अर्जुन बहादुर थापाले ल्होसारको अवसरमा देश विदेशमा रहेका सम्पूर्ण तमूहरुमा सुख शान्ति छाओस भन्दै शुभकामना ब्यक्त गरे । उनले पुर्व वक्ता भुवन राईको भनाईलाई कोण गर्दै साच्चैनै तमूहरुको भेष भुषा कला संस्कृति उनिहरुको मात्र नभएर सिङ्गो नेपालको पहिचान भएको बताए । उनले शुभकमना मन्तब्य दिने क्रममा राजदूतावासले अब यूएईमा रहेका सम्पूर्ण नेपालीहरुको हक हितको लागि प्रत्येक शुक्रवार नेपाली राजदूतावासद्धारा घुम्ती सेवा साचालन गर्ने बताए । साथै उक्त घुम्ती सेवा बाट यूएईमा रहेका नेपालीहरुको पासपोर्ट नविकरण देखी लिएर अन्य आवश्यक पर्ने डकुमेन्टहरुको सेवा उपलब्ध गराउने बताए । उनले भने कतार तथा साउदी अरबमा लेवरको तलब बढाउने भनिएको र यहाँ पनि लेवरलाई ६ सय दिह्राम्स भन्दा माथी बनाउने सोच बनाएको र अहिलेको यहाँको अवस्थालाई हेरी यहाँ रहेका सामाजिक संघ संस्थाका ब्यक्तीहरुसँग छलफल गरी यसकॊ निर्णय गर्ने बताए ।
पहिलो चरणको कार्यक्रम समाजका महासचिव डि।आर गुरुङ्गले साचालन गरेका थिए भने दोश्रो चरणको सास्कृति कार्यक्रम टेक तमू र ज्योति तमूस्योले साचालन गरेका थिए ।
तमू समाजले आयोजना गरेको विभिन्न सास्कृतिक कार्यक्रममा सहयोग गरेवापत कलाकार भावना ढकाल र दिपक गुरुङ्गलाई तमू समाजले सम्मान गरेको थियो ।
कार्यक्रम दिनको ३ बजे सूरु हुने भनी प्रचार प्रसार गरिएता पनि २ घण्टा ढिलो ५ बजेदेखी सुरु भएको थियो । कार्यक्रमको पहिलो चरणमा करिव साढे १ घण्टा अथितिहरुलाई आसन ग्रहण र अन्य समाजको गतिविधीमा बितेको थियो । कार्यक्रममा प्राय जसो यूएईमा छरिएर रहेका तमूहरुको बाक्लो उपस्थिति रहेको थियो भने सुरु देखी अन्त्य सम्म कार्यक्रम अति शान्त वातावरणमा सम्पन्न भएको थियो । विचि विचमा साउण्ड सिस्टम र डिजे संगको कोओर्डिनेशनको अभावले केही समय कार्यक्रमलाई प्रभाव पारेको थियो ।

गाऊँखाने कथा - ३४ (Nepali Gau Khane Katha)

सँधै जसो सप्ताहान्तमा नेपाली लोक चलनमा चर्चित गाउँखाने कथा लिएर हाँजिर हुने केही समय सम्म हराउन पूगें। पून गाउं खाने कथा ल्याएको छु, रमाइलो गर्नुहोला।

पुड्के बाहुन भान्छा जान्छ, पींधबाट चन्दन तान्छ, के हो ?

यो गाउँखाने कथाको उत्तर पत्ता लगाएर गाऊँ माग्नुहोला। उत्तर जान्न गाह्रो परे अनुमान लगाएर भए पनि रमाईलो लिनुहोला। नेपाली भाषा र सामाजिक जीवनको मौलिकपन झल्काउने अन्य रमाईला सामग्री भए , प्रस्तुत गर्नुहोला।



अपडेट: गाउं खाने कथा ३४ को सही उत्तर हो कसौंडी। उत्तर मिलाउन प्रयास गर्ने सबै दौंतरीहरुलाई धेरै धेरै धन्यबाद।

नया वर्ष मुलुक र मुलुकवासीका लागि सुखदायी बनोस् ।

राजनीतिका कुरा गर्दा पक्ष -विपक्ष बनेर आग्रहहरू उपस्थित हुने गर्छन् । कहीँ समर्थन र कहीँ बिरोधहरूको श्वर हात लाग्छ हरेक हरफ र तर्कहरूको लेखनीसंगै । वाद , विचार र आग्रहको प्रस्तुतिसंगै सहमति र असहमतिको प्रस्फुरण स्वभाविक छ । हामी मनुष्यहरु स्वभावत: चाहन्छौँ आफ्नो आग्रह सर्वस्वीकार्य बनोस् तर त्यो सम्भाव्य छैन विचार बहुलताको प्राकृतिक संसारको बनावटभित्र ।विचार र दर्शनको यही अपरिमेय विविधतामा मानवताको अद्यावधिक विकास सम्बव भएको हो । पृथक वाद, विचार र जीवनदृष्टिका लागि स्थान र सम्मान दिएर बाँच्नुमा सभ्यता र लोकतान्त्रिक आचरणको सार निहित छ । तर , हामी लोकतन्त्र एवं विचार बहुलताको यो सभ्य चिन्तनको यति बिघ्न प्रशंसक हुँदाहुँदै पनि व्यवहारत यही कुरालाई आत्मसात गर्न नसक्दा थुप्रै बेथितिको जञ्जालमा अभिसप्त बाँच्न वाध्य बनेका छौँ ।

हाम्रो मुलुक विद्यमान छ विश्व इतिहासको त्यो अपरिचित अनिश्चयको संघारमा । बाँकि संसार प्रतिशतमा आर्थिक वृद्दिदर आँकलन गरेर मानवता र मानव विकासको स्तर मापन गरिरहँदा हामी गास , बास र कपासका कमण्डलु भित्र राजनीतिक स्वार्थका मुद्रा गनेर आफ्नो थैलीको मोटोपन मापनमा रमाइरहेका छौँ । विचित्र छ हाम्रो स्व-उन्नयनको परिभाषा ! आँफूलाई उम्दा साबित गर्नु अनि अरूलाई गरिने निषेधमा मात्र हाम्रो राजनीति र जीवन व्यवहारका गणितहरू सकृय रहनाले , हामी सदावहार घाटामा छौँ । हाम्रो बिचलन, बिघटन र विनिर्माणका श्रृंखलाहरूको अन्त्य हुन हो कि भन्ने हाम्रो अपेक्षा समयको व्यतिति संगै अर्को बिकराल संस्करण बनेर पुनर्जीवित बनेको छ र हामीलाई अर्को दु:स्वप्न बनेर खेदिरहेको देखिन्छ ।

नेपालको बारेमा सोच्दा ,विचार गर्दा अनि चर्चामा सहभागी हुँदा ग्लानि महशुश हुने स्थिति बनेको छ । हामी एशियामा युद्ध प्रताडित अफगानिस्तानभन्दा मात्र माथि छौँ , जीवनस्तर र विकासको मापदण्डमा । हाम्रो मुलुकको पहिचान अदक्ष कामदारलाई मलेशिया र खाडीका मुलुकमा पठाउने श्रमिकहरू र तिनै श्रमिकहरूको रगत र पसिनाले आर्जित रेमिटेन्समा अस्तित्वरत मुलुकको रूपमा रहिसक्यो । हाम्रो परिचय सांस्कृतिक क्रान्तिकालीन चीन र तत्कालीन कम्बोडियाका बर्बर मानवहत्याका इतिहासका पानाहरूसंग दाँजिने बनिसक्यो । यिनै दूर्नाम परिचयको छाप बोकेर हामी , संसारभर भड्किरहेका छौँ । यो आत्मग्लानिपूर्ण परिचयलाई बोकेर , सदावहार क्रान्ति, आन्दोलन, बन्द, हड्ताल, हिंसात्मक रोमाञ्चकतालाई सडकदेखि सरकारसम्म मञ्चन गरेर तमासा बनाउँदै हाम्रो जात्रा विश्व सामू प्रदर्शन गर्नुमा हामि लागिरहेछौँ । सर्वाङ्ग नाङ्गो मान्छे सडकमा दौडिँदा , तमाशेहरूले हेरेर ताली पड्काउँदा , हामी हाम्रो वीरोचित कृत्यमा मखलेल खुशी छौँ । जब हामी हाम्रो नाङ्गोपनमा अरूले लिएको मनोरञ्जनलाई उपलब्धी ठानेर रमाइरहेछौँ भने , हाम्रो वर्तमान कति निरिह छ बुझ्न सकिन्छ ।

के हुन्थ्यो होला हामीले पनि अरूलाई बाँच्न दिएर हामी बाँच्न पाउने अवसरको खोजी गर्ने प्रयास गरेमा ? के हुन्थ्यो होला बाँच र बचाऊको मन्त्रलाई पुज्य ठानेर मानवाताको उद्बोधनमा रमाउन हामीले जानेको भए ? के हुन्थ्यो होला हाम्रो मानसमा केवल अर्कोलाई दोष लगाएर अरूलाई गरिने घृणामा आफ्नो सफलताको राज खोज्ने प्रवृत्ति नभैदिएको भए ? किन हामी आफ्नै कर्तूतको आरोप अरूलाई लगाएर , हामी त्यहि गर्न उद्यत छौँ ?

आडम्बर अनि दुष्ट्याईँले पनि लाज मान्नु पर्ने हो । राम्रोको लागि झगडा र द्वेष , घृणा र प्रतिशोध नहनु पर्ने हो । सबैले चाहेको राम्रो नै हो भने त झन त्यहाँ मनमुटाव रहनु पर्ने परिस्थिति नै नहुनु पर्ने हो । तर किन यो सब भैरहेछ अनि हाम्रा सुन्दर र सुशान्त कल्पनाको पलपल हत्या हुँदैछ ?

कामनाहरूको पनि कुनै अर्थ छैन । मुलुकका लागि सोचेका छौँ भन्नेहरूको संख्या धेरै भएर हो कि , आज मुलुक यिनै सोच्नेहरूका कारण आक्रान्त बनेको ? अब व्यक्तिले , अरूलाई हानी नगरी आँफ्नै लागि सोच्ने हो कि ? भीडबाट व्यक्ति वा झुण्डकलागि स्वार्थको खेति खोज्न छाडेर , इमान्दार वैयक्तिक उपलव्धिका लागि हाम्रो समष्टिले अग्रता पाउँथ्यो कि ? तर कामना नगरी पनि सुखै छैन , सबै कमसल र नराम्रा कुराहरू अतित बनून र नया वर्ष मुलुक र मुलुकवासीका लागि सुखदायी बनोस् ।

नौलो यात्रा २०१०

यात्रा प्राय नोलौ नै हुन्छ। क्यालेन्डरका पानाहरु फेरीने क्रममा क्यालेन्डर नै फेरिने नया बर्षको यात्रा भने दिशा ठम्माउनै मुस्किल पर्ने पनि हुन सक्छ। वास्ता नगरे कागलाइ बेल पाके जस्तै हुन्छ वास्ता गरे नया बर्षमा युग नै जन्माउन सकिन्छ। हामी ब्लगमा प्राय अरुकै कुरा गर्र्छौं। भनौं न अरुको समाचार पढेर रमाइलो गर्छौं, अनि भन्छौं यस्ले यो गर्यो उस्ले उ गर्यो। यो चाहीं राम्रो भयो यो चांही खराब भयो। आफ्नो राम्रो र नराम्रो पक्ष केलाउंदै आफ्ना सुन्दर सपना साकार पार्ने बाटो पछ्छाउन नया बर्ष एउटा राम्रो अबसर हुनसक्छ। हुन त यात्रा छोटै या अनन्त सम्मै होला तर लक्ष सुनौलो लिए यात्रा अती नै छोटो होस या लामो त्यसमा खुब मिठास हुन्छ। भन्छन सफलताको सिमा त आकाश हो। तर सफलता सानै किन नहोस, अथक प्रयासबाट मिलेको त्यो सफलतामा ठुलो खुसी हुन्छ। झन यो होडबाजीको दुनियमा त सफल हुनु पनि एउटा ठुलै बिजय मान्नुपर्दछ। नौलो यात्रा कठिन होस या सरल, जित होस या हार प्रयास भने पक्कै गर्नुहोस र यस नया बर्षमा आफ्न सपनाहरु पछ्चाउंदै नया जिबन कोर्नुहोस।
अन्तमा सुनौलो लक्ष लिइ नया बर्ष २०१० को नौलो यात्रामा निस्कने स्वदेश या बिदेशमा रहेका मित्रहरु प्रती श्पर्स समूहको गित सम्पर्ण गर्न चाहान्छू।