January 30, 2008

सुमोको खान्की

खाना खांदा यसो टिभीको रिमोट थच्दै थिए, नेशनल जोग्राफीले सुमो रेस्लींग देखाइ रहेको रहेछ। सुमो खेल्ने खेलाडी कत्रा भने कपडा पनि सिलाएको होइन कि कछाड जस्तो बेरेको कपडा लगाउदा रहेछन। के खाने रहेछन र हो त्यती ठुला अचम्म लाग्यो। खान त एक थाल भात मैले नि खान्छु तर सुमो जत्रो ठुलो भए त कपडा नि पाइन मुस्किल हुने रहेछ।


Wrestling खेल फिल्म जस्तै हो। काठको platform मा तल माइक राखेर खेलाइन्छ जस्ले सानो आबाजलाइ पनि भयंकर आबाजमा परिणत गर्दछ। Wrestler हरु लड्दा एक जनाले हाने जस्तो गर्दछ र अर्कोले हातसंगै जिउ चलाएर कुटाइ खाएजस्तो गर्दछ। अनि पहिले नै तयार पारिएका दर्शकलाइ अभद्र ब्यबहार गरेर दर्शकलाइ उत्तेजीत गरिन्छ। यस्तै यस्तै नाटक हुन्छन wrestling मा। तर सुमो रेसलिगं भने हजारौ बर्ष पुरानो साच्चैको कुस्ती खेल हो। यसको नियम साधारण छ, कि आफ्नो प्रतीद्बन्दीलाइ पछार्नु पर्छ कि घेरा बाहिर पुराउनु पर्छ। तर यस्ता अजंघका मानिस कसरी तयार भए त? ल हेर्नुहोस केही सुमो खेलाडीको खाना?
सुमो च्याम्पियन Rikishi Takamisugi ले 65 बटुका stew खान्छन जस्मा १३ केजी त मासु मात्रै हुन्छ।
अर्का अत्यधीक तौलका Konishiki ले १० बटुका stew, ८ बटुको भात, १३० सुशी र २५ वटा बार्बिक्कयु मासु खान सक्थै।
यत्रो खान्की रहेछ यिनीहरुको, अनि त्यत्रो खाएको कता जाओस त? यो खान्की करिब २०,००० हजार क्यालोरी बराबर हुन्छ जुन एक बयस्क मान्छेले खाने भन्दा १० गुणा बढि हुन्छ भने यिनीहरुको सरदर आयु साधारण मान्छेको भन्दा १० बर्ष कम हुन्छ।
सुमोको खानपानको तरिका (Sumo Wrestlers: This is How You Get Fat)
http://www.diet-blog.com/archives/2005/03/21/sumo_wrestlers_this_is_how_you_get_fat.php
सुमोको परम्परा (Sumo tradition)
http://www.japanfortheuninvited.com/articles/sumo.html


स्वस्थानी अध्याय:९

Swasthani 9 - Twango
अध्याय:९
फाइल डाउनलोड गर्न यो लिन्कमा जानुहोला, यो लिन्क ३दिन सम्ममात्रै काम गर्नेछ
http://www8.sendthisfile.com/d.jsp?t=YY1zbAymGCFdNvEu6EFsip6m
कृपया सुनिसकेपछी कमेन्ट लेख्नुहोला, कस्तो सुनियो भन्ने थाहा हुनेछ।
- सानदाई

January 29, 2008

स्वस्थानी अध्याय: ८

Swasthani 8 - Twango
अध्याय:८
फाइल डाउनलोड गर्न यो लिन्कमा जानुहोला, यो लिन्क ३दिन सम्ममात्रै काम गर्नेछ
http://www4.sendthisfile.com/d.jsp?t=R4RjgmOSrr7xTGcuUzfYVgR7
कृपया सुनिसकेपछी कमेन्ट लेख्नुहोला, कस्तो सुनियो भन्ने थाहा हुनेछ।
- सानदाई

भारतद्वारा नेपाललाई गाडी सहयोग् कि बकरेले खसीलाई घांस् खुवाएको?

हालै भारतद्वारा नेपालमा शान्ति प्रक्रियामा सहयोग पुर्याउने उद्धेश्य बताएर १२०० जीप र १४०० थान् जति संचार उपकरण दान दिईएछ। भारतीय राजदूतको हातबाट हाम्रा ग्रीहमन्त्रीले सगौरब सांचो बुझेको तस्विर पनि देख्न पाईयो। यसो हेर्दा छिमेकी राष्ट्रले यत्रो ठूलो सहयोग गर्दा खुशी लाग्नु पर्ने हो, तर मलाई भने काट्नलाई ठिक्क पारिएको खसीलाई बगरेले मुसार्दै घांस खुवाईरहेको द्रिश्यको झझल्को आयो। हामी पनि दशैंको लागि भनेर किनेर ल्याएको खसीलाई खुबै स्याहार्-सुसार् गर्छौं नि। पोषिलो दानपानी खुवाउंछौं ताकी खसी मोटो होस् अनि धेरै मासु खान पाईयोस् भनेर। त्यो खसी प्रति माया लागेर हो र। हो ठीक् यहि हो भारतद्वारा नेपाललाई दिएको देखावटी सहयोगको सक्कली रुप। वास्तवमा नेपालको समस्या अर्कै छ र गर्नु पर्ने सहयोग् अर्कै छ तर त्यो बिषयमा भने भारत भन्छ-नेपाल् आफै सक्षम् छ त्यो समस्या समाधान गर्न रे। आफ्नै जनसंख्या बिष्फोटको अवस्थामा पुग्न लागेको एउटा गरीब देशमा लाखौंको संख्यामा भूटानी शरणार्थीहरुलाई ट्रक्मा हालेर ल्याईदिएको छ र भारत यो समस्यामा आंखा चिम्लेर बस्छ। उनीहरुलाई आउन चाहि दिने, तर फर्किन चांही दिदैन। भारतले चाहे यो समस्याको समधान् मिनेटमा हुन्छ तर उ भन्छ, भुटान्-नेपाल आफै यो समस्या समाधान गर्न सक्षम् छ भनेर। तराइ मधेशमा आगो बलिरहेको छ र आगो लगाउनेहरु सबै भारतमा सरंक्षित् छ भनिन्छ। मलाई तराईको एउटा साथीले भने अनुसार बीरगन्ज स्थित भारतीय वाणिज्यदूताबासले मधेशी लडाकाहरुलाई हतियार र पैसा बांडिरहेको छ। भारतसंगको खुल्ला सिमाना र आवतजावत गर्न पाउने सुबिधालाई प्रयोग् गर्दै मधेशी नेताहरु पटनामा बैठक गर्छन् र त्यसमा भारतीय बिदेशमन्त्रालयका साउथ ब्लक् हेन्रे प्रितिशरणहरुको पनि उपस्थिति हुन्छ।
भारतमा मधेशी नेताहरुले सरंक्षण पाएको कुरो स्वीकार् नगर्ने तर संयुक्त राष्ट्र संघका मार्टीनले गोइतहरुलाई भेटेर आउंदा आपत्ती हुने? भारतले चाहे मधेशको समस्या तुरुन्तै समाधान् हुन्छ भनेर हाम्रा प्रमले भनेका बाट नै यो कुरा प्रष्ट हुन्छ, मधेशको मुद्धामा भारतले पर्दा पछाडीबाट खेल् खेलिरहेको छ। यसरी नेपालमा अशान्ती मच्चाउनेहरुलाई पछाडीबाट सहयोग् गर्ने अनि फेरि अर्को तिर "नेपालमा शान्ती स्थापनार्थ" भनेर गाडी दिने? र नेपालले जाना जान किन यस्तो सहयोग् लिन्छ? सहयोग गर्ने भए हामीलाई भुटनी शरणार्थीको मुद्धामा सहयोग गर , मधेशमा शान्ती स्थापर्नार्थ सहयोग गर, जबरजस्ती मिचेका हाम्रा सुस्ता, महेशपुर, टनकपुर, कालापानी जस्ता भूभागहरु फर्काएर सहयोग गर भनेर किन भन्न सक्दैनन्?
वास्तवमा नेपाल भारतको जुन् युगौं पुरानो परम्परागत संबन्ध छ र जसको हाम्रा नेताहरु सधैं भजन झैं गाउंछन्, त्यसले नेपाललाई फाईदा भन्दा बेफाइदा नै भैरहेको देखिन्छ। रोजगारका लागि भारत नेपाली युवाहरुको लागि एउटा भूमी बनेको छ तर भारतीयहरुको नजरमा नेपाल कहिले पनि एउटा स्वाधीन, स्वतंत्र राष्ट्र भएन। नेपालको सरकार ढाल्न जहिले पनि उनीहरुको हात रहन्छ। चाहे त्यो राणा शासन् ढाल्न होस् चाहे त्यो पंचायत ढाल्न होस, चाहे गिरिजालाई ढालेर देउवालाई माथि ल्याउन होस्, उनीहरुले भूमीका खेलेकै हुन्छ।
नेपालमा उनीहरु कदापी स्थायीत्व देख्न सक्दैनन्। जब नेपाल सरकार माओबादीसंग वार्ता गर्दै थियो, भारतीयहरु उनीहरुलाई "आतंकबादी" घोषणा गर्छन र अड्काइरहेको हतियार, हेलिकप्टर् सहयोग फुक्का गरिदिन्छन् र भारतमा माओबादीहरु पनि गिरफ्तार् हुन थाल्छन्। जब वार्ता भंग हुन्छ, तिनै माओबादीहरु भारतमा खुल्ला कार्यक्रम् गर्दै हिंडिरहेका हुन्छन्। र अहिले पनि सोही घटनाक्रम् दोहरी रहेको छ र भारतको यो नीति नेपाललाई सिक्किममा रुपातन्तरण नगरेसम्म जारी रहने छ।


January 28, 2008

धमिलोमा एकता

प्रजातन्त्र आएपछि जनताले सुख पाउलान भनेको झन दु:ख पाए। समय यस्तो बनाए कि यो भन्दा त राणा शासन ठिक थियो कि जस्तो लाग्न थाल्यो। राणा शासन भएको भए त यसरी लेख्न पनि सकिन्नथ्यो होला तर प्रजातन्त्रको दुरुपयोग भएर जनता आजीत छन। प्रजातन्त्र धमिलाउने काम यिनै पार्टीहरुले गरेका हुन। सत्ता राजाले हडपे पछि फेरी जुरमुराए र लोकतन्त्र ल्याए। आफ्नो कुर्चीको निम्ती लडे या जनताको निम्ती लडे तर देश चलाउने जनताले नै हो।
तर केही मुर्ख बिद्वान र घामड नेताहरुले लोकतन्त्र धमिलाउन काम गरेका छन। जनजाती, गणराज्य यस्तै यस्तै पित्तलको चमक लगाएर सुन भनेर बेच्न खोज्दैछन। एक दुइ जनाले किन्लान बोकाको टाउकोमा बाख्राको मासु तर सबै खुर्पाको बिंड भने कदापी हुदैनन। नेता मात्रै किन अहिले कुनै नया कुरा घूसाएर ठुलो बनिहालीन्छ कि भन्ने भ्रम धेरैलाइ परिरहेको छ कती यस्तै यस्तै buzz word प्रयोग आफुलाइ genius साबीत गर्न खोज्दैछन। यस्ता अहमकारी यता उता, इन्टरनेटको जालोमा जता ततै पाइन्छन। तर यो समय यिनीहरुकै हो। जनजाती तथा केही क्षेत्र पछाडी परेको हंदा यिनिहरुलाइ यो समय कमाइ खाने भाडो भएको छ। सडक बाल बालीकालाइ देखाएर डलर पचाए झै यि जन जातीलाइ देखाएर स्वार्थ पुर्ती गर्दैछन। यस्तै यस्तै फटाहारुले जालो बुनिरहेकोमा फेरी पार्टीहरु संबिधान सभा गराएर छाड्ने भनेर बिभिन्न ब्यबधानको बाबजुत लागी परेका छन। तराइ एम्बुस सरह हूंदा तराइमै भेला गराएका छन। बेला बेलामा नेताहरुको अकरमण्यताले नेपाली जनताले दू:ख पाइरहेका छन तर देशै धमिलिएको बेलामा यसरी एकता देखाउनु पक्कै पनि सरहानिय कुरा हो। आशा गरौ यिनीहरुको एकताले देशलाइ गतिले दिशामा डोराउनेछ।


स्वस्थानी अध्याय: ७

Swasthani 7 - Twango
अध्याय: ७
फाइल डाउनलोड गर्न यो लिन्कमा जानुहोला, यो लिन्क ३दिन सम्ममात्रै काम गर्नेछ
http://www3.sendthisfile.com/d.jsp?t=X9glwmT3LO0ITYEmajXDMGeX
कृपया सुनिसकेपछी कमेन्ट लेख्नुहोला, कस्तो सुनियो भन्ने थाहा हुनेछ।
- सानदाई