सबै मित्रहरुलाइ चित्त बुझ्छ भने :

हामी आपसी मित्रताको यती ठुलो दुनियाँमा छौ अहिले कि, अब हाम्रो यो यात्रा कहिलै नटुट्ने र नरोकिने गरि आगाडि बढेको बढ्यै छ । यो भन्दा बढ्ता भाइचाराको अर्को कुन नमुना हुन सक्दछ? कुरो के पर्यो भने, कृपया, हुन त खुल्लामन्चले राजनिति भित्र्यायो नभनौ । तर हामि अझै बलियो हुनु जरुरि छ । जुन बलियोपनाले एकता दर्शाओस् । आफ्नै पिढिबाट हामि कसैको चौतारि अनि मित्रताको दौतरिको सहराले यति लामो र प्रघाण समिप्यमा हुनु झनै खुसिको कुरो त हुदै हो । त्यसैले सन्सार भर छरिएर रहेका हामि नेपालि ब्लग्गरहरु एकचोटि गठित हुनुपर्यो भन्ने मेरो आशय हो । यसमा कति साथिहरुलाइ चित्त बुझ्ला या नबुझ्ला अनि भोलि गर्नु पर्ने के र कति भन्ने सबाल उठ्ला । मित्रहरुको भाबना बुझ्नको लागि दौतरि तिर यो शिर्शक् नराखि ब्लगमा राखेको । समय मिलेमा सुझाब गर्न नभुल्नुहोला ।

माथिको शीर्षक फरवरी २४, २००९ मा खुल्लामन्च मा प्रकाशित थियो । समयानुकूल लागेर मैले संघठित हुन {राजनीति गर्न होइन} , दौतरी एड्मिन्लाई सोधेर यहाँ राखेको छू । गाली होइन, कृपया उचित लागे आपसी सल्लाहले ब्लगर हरु मात्रै होइन सबै मिलौ - "दौतरी" मार्फ़त । धन्यबाद !

सल्लाह्को लागी मित्रहरुलाई धन्यबाद !
http://khullamanch.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html