मुर्झाइ सके फुलहरु बगैचामा माली छैन
बनझारले डसिसक्यो कुनै बोट खाली छैन
पातो खोपिएका चोर रैछन साँधु बनी आए
अनुहारमा लेख्या भे पो,छान्न पनि जाली छैन
बारुद रोपी शान्तिको सुबास आउथ्यो र कहाँ
ढलाए माटो मुखमा माँड लाउने बाली छैन
धोत्रायो कि धमिराले कि त मुसा पसे जगमा
भात्किएछ घरै अब त,ओत लाग्ने पाली छैन
झुन्ड झुन्ड चन्ड मुन्ड असुरै कै राज भो अझै
अत्याचारी बध गर्ने कलियुगमा काली छैन
सिनो भएछ विश्वाश सदभाब बेवारीस भै
गनाएको यो बिक्रिती निकास हुने नाली छैन
May 6, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.gif)
1 Comments:
सपनीमा ब्युझीए कि दिमाग कमजोर बनिगयो
आफ्नो देश कता पर्छ आफैलाइ थाहा छैन
ज्वरो पस्यो मुटुमा या कमजोरी पो भएछुकी
जता गए पनि आफ्नो दर्हो पाइला कतै छैन
आफै धेरै टाढीएकी मेरो द्रिष्टी गुमीसक्यो
सगरमाथा माथी हिउ कतै पनि देख्या छैन
नया देश नया भेष मैले केही बुझिनकी
नागरिता भए पनि राष्ट्रियता छदैछैन
वाका जी गजल भयो कि फजल भयो तर तपाइकै गजलको सहमतीमा मैले पनि केही कोरें। तपाइको गजल कति राम्रो लाग्यो बुझिहाल्नु भयो होला।
Post a Comment
>>> कमेन्टको लागि धन्यवाद !