हामीलाई विकास चाहिन्छ तर के गर्ने ?

 

हाम्रा गाउँहरू हिमाल भन्दा टाढा छन् र बादलभन्दा माथि छन् । त्यहाँ पुग्न दिनौ लाग्छ। 

हामी ती ठाउँहरूमा सडक जोड्न चाहन्छौं। हिमालयबाट आउने खोलामाथि पुल राख्न चाहन्छौं ।

हामी हाम्रो गाउँलाई माया गर्छौं, हामी हाम्रो गाउँ पुग्न सहज होस् भन्ने  चाहन्छौं। तर कसरी?

पहाडहरू धेरै ठूला छन्। तिनीहरू अस्थिर छन्। हामीले बनाएका सडक पहाडको  तुलनामा धेरै साना छन्, पहाड अलिकति एता उता भए पनि सडक भत्किन्छ । एउटै ढुङ्गाले सडकमा दौडिरहेको सवारीलाई नष्ट गर्न सक्छ। पुल निर्माण गर्न महिनौं वा वर्ष लाग्छ तर उही पुललाई नदीले एक मिनेटमा बगाउन सकिन्छ। 

यसै त एती गाह्रो छ कि यो दुई विशाल देशहरू बीचमा  छ। भूगोल पनि हाम्रोमा कठिन  छ।

हामीलाई गाउँ जोड्न आवश्यक छ, हामीलाई सडक चाहिन्छ, हामीलाई धेरै पूर्वाधार चाहिन्छ तर हामी सचेत हुन आवश्यक छ हाम्रो विकास हाम्रो भूगोल अनुसार हुनुपर्छ। यदि हामी प्रकोपबाट प्रभावित हुन्छौं भने, हामीले सजिलो र छिटो तरिकाले समस्याको समाधान ल्याउनु पर्छ।  

बा

-  विशाल बिहानी

कतै दुःख्छ दुःख्दैन पाउलाई के सोध्नु,
संघर्षले बनेका ‘बा’का घाउलाई के सोध्नु ।

खै कुन शब्दले सम्बोधन गरौँ बा हजुरको
सधैँ काँडामाथि हिँड्ने बाउलाई के सोध्नु ।

कति बगे होलान् पसिना बाको शरीरबाट
पसिनाले नै बनेका नदी तलाउलाई के सोध्नु ।

बाले कति संघर्ष गर्नु भो जिन्दगीभर ?
देखिन्छ साक्षी राखेर यो गाउँलाई के सोध्नु ।

यहाँ आज जति बनेको छु, जे बनेको छु म,
बाको संघर्षले नै बनेको नाउलाई के सोध्नु ।

दासढुंगा घटनाको रहस्य

 दासढुंगा घटनाको रहस्य  बारे के.पी. ओली :

यो नेपाल हो

- रमेश राज भट्टराई 

यो नेपाल हो
यहाँ भ्रष्टाचारको विरुद्धमा बोल्न हुँदैन

लाखौँ रुपैयाँ खर्च गर्‍यो क्याम्पस जानलाई
तेही नि हाम्रो औकात हुँदैन जागिर खानलाई
आफ्नै मान्छे भए देखि जागिर पाइदो रहेछ
यो देशमा त राम्रो होइन हाम्रो चाइदो रहेछ

भैगो अब यस्ता कुरा खोल्नै हुँदैन
यो नेपाल हो
यहाँ भ्रष्टाचारको विरुद्धमा बोल्नै हुँदैन

घुसकै कुरा अगाडि आउँछ जुन क्षेत्रमा पनि
जति धेरै पढे पाने के काम भयो तनि
युवाहरू पढे लेखे विदेशी तिरै गए
विदेश किन पस्नु पर्थ्यो देशमै अवसर भए

नेपालमा कती प्रदेश?

नेपालमा कती प्रदेश बनाउने? धेरै प्रदेश बनाए बिदेश जस्ती हुन्छ कि? प्रश्न माथी अर्को प्रश्न। अनि एउटा कार्टुन पनि।

इरानमा अमेरिकी हमला बजारमा हल्लै हल्ला

  अमेरिकी सेनाले आइतबार तीन इरानी परमाणु स्थलहरूमा आक्रमण गर्यो, र विश्वभरबाट प्रतिक्रियाहरू इजरायलले राष्ट्रपति डोनाल्ड ट्रम्पको निर्णयको प्रशंसा गर्नेदेखि, संयुक्त राष्ट्रसंघले तनाव कम गर्न आह्वान गर्नेसम्म र इरान र केही अन्य राष्ट्रहरूले आक्रमणको निन्दा गर्न तछाड मछाड छ। पोलिटिक्समा एउटै मान्छे राक्ष्यास र भगवान । एस्तो छ बजारको हल्ला :

इजरायली प्रधानमन्त्री बेन्जामिन नेतान्याहु:

"बधाई छ, राष्ट्रपति ट्रम्प। इरानको परमाणु सुविधाहरूलाई संयुक्त राज्यको अद्भुत र धर्मी शक्तिको साथ निशाना बनाउने तपाईंको साहसी निर्णयले इतिहास परिवर्तन गर्नेछ... इतिहासले लेख्नेछ कि राष्ट्रपति ट्रम्पले विश्वको सबैभन्दा खतरनाक शासनलाई विश्वको सबैभन्दा खतरनाक हतियार प्राप्त गर्नबाट रोक्न कार्य गर्नुभयो।"

इरानी विदेश मन्त्री अब्बास अरकची:

"संयुक्त राष्ट्र सुरक्षा परिषदको स्थायी सदस्य संयुक्त राज्यले संयुक्त राष्ट्र चार्टर, अन्तर्राष्ट्रिय कानून र (परमाणु अप्रसार सन्धि) को गम्भीर उल्लंघन गर्दै इरानको शान्तिपूर्ण परमाणु स्थापनाहरूमा आक्रमण गरेको छ। आज बिहानका घटनाहरू अपमानजनक छन् र यसको सधैंको लागि परिणाम हुनेछ। संयुक्त राष्ट्रका प्रत्येक सदस्यले यो अत्यन्त खतरनाक, कानूनविहीन र आपराधिक व्यवहारबाट चिन्तित हुनुपर्छ। संयुक्त राष्ट्र चार्टर र आत्मरक्षामा वैधानिक प्रतिक्रियाको अनुमति दिने यसको प्रावधानअनुसार, इरानले आफ्नो सार्वभौमसत्ता, हित र जनताको रक्षा गर्न सबै विकल्पहरू सुरक्षित राख्छ।"

मरियम राजावी, पेरिसमा इरानको राष्ट्रिय प्रतिरोध परिषदकी प्रमुख:

"अब (इरानी सर्वोच्च नेता अली) खामेनीले जानुपर्छ। इरानी जनताले युद्धको अन्त्यलाई स्वागत गर्छन् र शान्ति र स्वतन्त्रता खोज्छन्।"

"खामेनी एक गैर-देशभक्त परियोजनाको लागि जिम्मेवार छन्, जसले अनगिन्ती जीवनको क्षतिबाहेक इरानी जनतालाई कम्तीमा २ ट्रिलियन डलरको लागत पुर्‍याएको छ - र अब, यो सबै धुवाँमा उडेको छ।"