आचार्य प्रभा
नयाँ इतिहास जन्म दिनेहरु हो
सारा संसारलाई चकित गरी
नयाँ जन्म लिएकाछौ ,
त्यसैले ---जन्मेको सारलाई
सार्थक गर्न तिमीहरुले
नयाँ पालुवाको श्रीजना
गर्नुपर्छ /
नयाँ बिहानिको ढोका
उघार्नु पर्छ
जुन बिहानिको प्रतिक्षामा
सारा मन ,मस्तिष्कहरु
अध्यारोमा काला रातहरु
भोगिरहेका थिए /
अब ---तिमिहरु संसारकै
पाले अनी रक्षक भएर
जन्मेकाछौ
त्यसैले उत्साहित बन
अध्यारो कोठामा उज्यालो छर्न
अनी ---दर्हिलो रक्षक बन्न
अनी मात्र ,
तिम्रो आगमनले प्रतिक्षित मनहरु
प्रफ्फुल्लित हुनेछन /
देखाइ देउ नयाँ इतिहासको
पानाहरुमा स्वर्ण अक्षरहरुले
इतिहास भनेको रङ,जाती,भेद ,
धनी,गरीब को संघर्ष मात्र होइन
समानता र सहजता को पनि
लेखिनु पर्छ /
संसारभरी शान्ती र सद्भभावनाको
दियो बल्नु पर्छ भनेर/
(अमेरिका )
(समर्पित जो ,जो नयाँ इतिहास कोर्न आगमन गरिरहेका छन उनिहरुमा )
रचना ११ -०४ -००८-( ८ बजे साँझ मंगलवार )
November 7, 2008
इतिहासको जन्म
चाणक्य बाट
पुरुशोत्तम सुबेदी
सामर्थ्यवान साहसि ब्यक्तिको लागि जुन कुनै कार्य पनि कठिन हुँदैन । त्यस प्ररकार का मानिसहरुले चाहेअनुसार का राम्रा काम हरु गर्न सक्छन । ब्यवसाय गर्ने मानिसको लागि कुनै ठाउँ पनि टाढा हुँदैन । बिद्वान मानिस लाई बिदेस पनि टाढा लाग्दैन । आफ्नो बिदुताको कारणले सबै ठाउमा मित्र र अनुयायी बन्दछन । जो ब्यक्ती नम्र भएर बोल्छ व्यवहार पनि त्यस्तै छ - उसलाई कोही पनि पराइ लाग्दैन । जसले शत्रु लाई पनि आफ्नो बसमा ल्याउन सफल हुन्छ ।
जसले पुल, ईनार - कुवा -बाटा घाटा मन्दिर -मठ -स्कुल -अथवा सार्वजनीक कुरामा ध्यान दिन्छ, काम गर्छ -त्यही समाज सेवी हो। आफ्नो लागि मात्र दौड धुप गर्ने त्यो अवसर बादी र स्वार्थी हो । देस र समाज लाइ निकास तर्फ डोर्याउन समाज सेविले मात्र दिन सक्छन । अवसर बादिले होइन, सामाजिक कार्यमा जसले अभिरुची राख्छ त्यही ब्यक्ती नै राजनीतिज्ञ ठहर्छ । राजनितिको नाम बाट आफ्नो स्वार्थ पुरा गर्ने जुन मतलवी मान्छे हुन्छ त्यो चान्डाल सरह हो । त्यो समाज सेवी हुनै सक्दैन । स्मरण रहोस नास्तिक हरु नै सामाजिक कार्य बिरुद्ध लाग्ने गर्छन् र अपराधी हरु नै सस्कृती बिरोधि हुन ।
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest
कबिता- सपना
बिजय कुमार श्रेष्ठ
(हाल ईराक)
हजारौं सपनाहरुको मेल
हाम्रो आर्दश
मैले उनेको सपना
बगैचाहरुमा छरेको सपना
त्यसै टुकि्रंदैन आमा
यस सपनासंग गाथा छ
तिमै्र आंशु रगत र पसिना छ
तिम्रै लाम्टो चुसेर ठड्याएको सपना
तिम्रो आशा र भरोसाकेन्द्र
यो सपना महान क्रान्ति सपना हो
रगतको सपना निलो शान्तिसंग सौदा गर्दैन
क्रान्तिकारी आर्दश ठुले बडेसंग सम्झौता गर्दैन
हो आमा सपनाले कहिलेकािहं कोल्टे फेर्छ
सिधा र सपाट सपना
अहं यो त कल्पना मात्र हो
यो त घुम्ती मोड हुंदै लक्ष्यमा पुग्छ
ज्युंदै छ सपना
यो चित्कारहरुको सपना
यो भरियाहरुको सपना
चौतारीभित्र बस्दा
न्याउलिहरुले दिएको सपना
हो आमा
हाम्रो बचनबद्धता खुकुलो छैन
कति त सपना मर्यो भनेर आत्तिन्छन अनि मातिन्छन
यो सुन्दर सपनाबिरोधी
कुनै भोजमा मस्त होलान
मात्र रुप फेरिएको हो
सपना कहां फेरिन्छ र
मुल्य मान्यता कहां टुकि्रन्छ र
चाउरी अनुहारले दिएको आशिक
टुहुराहरुको सपना
यो त संधै फुलिरहन्छ
हो आमा मैले गमलाहरुमा सजाइरहेकी छु
मलजल पनि त गरिरहेकी छु
यो सपना निभ्दैन
हुरी बताससंग म लडिरहेकी छु
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest
November 4, 2008
बराक ओबामा संयुक्त राज्य अमेरीकाको राष्ट्रपतीमा बिजयी
ओबामा * 338
मेक केन * 163
(*जितेको या अग्रता हासिल गरेको)
538 जम्मा इलेक्टोर भोटमा राष्ट्रपती बन्न 270 इलेक्टोर भोट ल्याउनु पर्नेहुन्छ ।
- बराक ओबामा संयुक्त राज्य अमेरीकाको राष्ट्रपती ४४औं हुने पक्का तथा उनका प्रतीपक्षी जन मेककेनले उनलाइ फोनबाट वधाइ ज्ञापन ।
- बर्तमान राष्ट्रपती जर्ज बुसद्वारा बराक ओबामालाइ बधाइ तथा वाइट हाउसमा स्वागत।
- बराक ओबामाद्वारा सिकागोमा बिजयी भाषण
विश्वकै शक्तीसाली राष्ट्र अमेरीकामा चुनाबी गर्मी उत्कर्रसतमा पुगेको छ। नेपालमा हुंदा आफू यता, त्यसै भोट हाल्न पाइएन, आफू नेपाली नागरीक भएकोले याहा पनि भोट हाल्न पाइएन तर चुनाबी प्रक्रीया भने निकै नजिक बाट हेरें। चुनाबको पहिलो परिणाममा ओबामाले खाता खोलेका छन। New Hampshireको सानो गाउं Dixville Notch मा २१ भोटर छन जसमा १५ भोट ओबामाले पाए बने ६ भोट मेक केन ले पाए। त्यहा अघिल्लो पटक जर्ज बुसले जितेका थिए। पोलबाट ओबामाले जित्छन भने पनि भोट बाट अब ओबामाले जित्ने छनक देखिएको थियो।
पोलले २००४मा जन क्यारीले जित्छन भनेको थियो तर जित जर्ज बुसले। त्यसैले यस पटक सबै समाचार एजेन्सीले बढो साबधानी पुर्बक पोल बटुलेका थिए। चुनाबको नतिजा जे आए पनि इतिहास रचीने भएको छ। ओबामाले जिते सबै भन्दा कान्छो तथा प्रथम काला राष्ट्रपती बन्ने छन भने मेक केनले जिते प्रथम पटक जित्ने सबै भन्दा बुढा राष्ट्रपती बन्ने छन भने सेरा पेलीन पहिलो महिला उपराष्ट्रपती बन्नेछिन। चुनाबी मतगणना हेर्नेहो भने ओबामाले राष्रपतीको छाता ओड्ने पक्का छ।
United States को केही ऐतिहासकि तथ्य
- सन 1789 मा पहिलो राष्ट्रपती निर्वाचन ( सबै निर्बिरोध निर्बाचित)
- सन 1865 मा काला जातीले भोटहाल्ने अधिकार पाएका
- सन 1920 मा महिलाले भोटहाल्ने अधिकार पाएका
- भोट हाल्ने उमेर 18 बर्ष या माथी
- राष्ट्रपती उमेदवार हुने उमेर 35 बर्ष या माथी
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest
Halloween and Ryan
By Himal_Paari
"Why do you guys celebrate Halloween?" I asked this question to Ryan while he was driving his car and I was at the passenger seat right next to him. He looked at my face for a second and started looking at the road while he was driving. Halloween.........let me think why do we celebrate it........he mumbled for a while trying to remember as if he knew the answer and then replied back to me, I seriously do not know why we celebrate Halloween. It was Thursday before last Thursday that I asked this question to him while I was taking ride with him after work to take a Solid Works class. He is a very fun guy who likes to talk. He was saying me that he and his girlfriend were preparing costume to wear on the night of Halloween to participate in dance competitions organized by local bars at Rice Lake.
This question suddenly came out of my mouth as if I wanted to know how much a typical American guy knows about the reason behind celebrating his festival.
It was last Thursday when I was again taking ride with him after work for the class. He said me, "I asked to a group of people in lunch-room today the question you asked me". "What question?" I turned towards him with a little surprise. "The question about Halloween, and you know what, nobody knew why we celebrate Halloween." I saw a big smile on his face as if he has just conquered an Everest and he was saying me, "see, I am not the only guy who does not know it."
"Me and my girlfriend won the Halloween costume contest last Friday in the bar", Ryan shouted from his cubicle this morning. I looked towards his cubicle with big smile on my face with an exclamatory remarks, ........"r..e..a..l..l..y?" Yes! he nodded his head with a pride in his face. Jack peeked from his cubicle with his usual laughing style and asked Ryan, "Did ....you...? What did you win?" We won sixty-bucks and finished it within ten minutes buying drink for ourselves and for friends, Ryan replied. I remember that Ryan was telling me that he won the costume-contest last year too. Congratulations Ryan, you won it this year too. Even though you do not know the reason behind celebrating the Halloween, you are following your tradition. Congratulations Ryan for following your tradition and for winning the contest!!
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest
November 2, 2008
क्रान्तिक्षेत्र नेपाल
शेखर ढुङ्गेल
कोतपर्व, भण्डारखाल पर्व मकैपर्व, पर्वैपर्व अर्थात् क्रान्ति नै क्रान्ति र रगतको छिट्टैछिट्टाले पोतिएको नेपालको इतिहासमा अझै क्रान्तिको त्रासदीपूर्ण आवाजको गन्ध आइरहेको छ । कुनै बेला तत्कालीन राजा वीरेन्द्रले शान्तिक्षेत्र नेपालको प्रस्तावको जामा पहिर्याउन खोज्दा ‘निरंकुशता भित्रको मुर्दा-शान्ति’ भनी व्याख्या गर्दै नेपाली कांग्रेसले भारतलाई सो प्रस्ताब अस्वीकार गर्न अनुरोध गर्यो, बहुदलीय व्यवस्थापश्चात् सो प्रस्ताब रद्धीको टोकरीमा फ्याँकिदियो ।
क्रान्तिकारी संस्कार भएको राजनीतिक संस्कार नभएको नेपाली कांग्रेसको नेतृत्वको कारण माओवादीलाई चोख्याएर सत्तामा मात्र पुर्याएन शान्ति तथा पुनर्निर्माण नामको मन्त्रालय नै स्थापना गर्यो । जुन आफैंमा उपबुजु्रक र खोक्रो अभिनय थियो । यस मन्त्रालयको स्थापनाले नै नेपाल क्रान्ति र ध्वस्ततातिर गैराखेको देश हो भन्ने प्रमाणित गर्दछ ।
केही महिना अगिसम्म मात्र माओवादीलाई डोर्याएर सत्तामा पुर्याएँ भनी स्याबासी लिने कांग्रेसका नेता स्वयं अर्को नयाँ क्रान्ति भन्न थालेका छन् । आफूलाई क्रान्ति-पुरुष भनाउन चाहनेहरु फेरि जुर्मुराउन थालेका छन् के क्रान्तिपछि क्रान्ति अनि फेरि क्रन्ति नै हामी नेपालीको नियति हो?
गणतन्त्र संविधानसभापछि सबै समस्याहरु ठीक हुन्छन् भनेर नथाक्ने गिरिजाप्रसाद कोइरालाहरुमा फेरि नयाँ क्रान्तिको आवश्यकता किन पर्यो आफूबाहेक अरुलाई सत्तामा देख्न नसक्ने नेपाली कांग्रेस प्रवृत्ति नेपालको लागि अभिशाप सावित भयो । शान्ति नेपालको लागि खोक्रो आडम्बर र सत्तामा पुग्ने झुठो खेती मात्रै सावित भयो । अमुक व्यक्ति वा दल सत्तामा हुँदा शान्ति-सुव्यवस्था देख्ने र सत्ताबाहिर पुग्ने वित्तिकै जताततै भुईंचालो आएको देख्ने प्रवृत्ति कतिको घातक हुँदोरहेछ भन्ने कुरो नेपालको संसदीय व्यवस्था दुई-दुई पटक असफल भएबाट स्पष्ट भएको छ । नेपालमा क्रान्ति होइन प्रवृत्तिमा परिवर्तन हुनु जरुरी छ । क्रान्ति नै क्रान्तिको बिगुल फुक्ने अनौठो रोगले दलका नेतालाई गाँजेको देखिन्छ । हो व्यक्ति स्वतन्त्रता मानवाधिकार प्रजातन्त्र वाक् एवं प्रकाशन स्वतन्त्रताको लागि लड्नु पर्दछ । २००७, २०३६ ,२०४६, २०५२ माओवादी जनयुद्ध प्रारम्भ २०६२, २०६३ लगभग ६० कै इतिहास बनिसक्यो क्रान्ति नै क्रान्तिको । बेलायत फ्रान्स जर्मनी रुस चीन र भारतमा पनि क्रान्ति भए देशले एउटा निश्चित राजनीतिक बाटो लियो र आर्थिक विकासतर्फ लम्किएर सफलताको शिखरमा पुगे । तर नेपाल सधैं अस्थिरताको दलदलमा फस्यो ।
नेपालका दल र तिनका नेता यस्ता असहिष्णु असमझदार अविवेकी देखिए कि ती सबै सधैं आफूलाई घट्ट र जनतालाई गहुँ सम्झी पिसिनै राखेका छन् त्यसैमा गौरब गरिराखेका छन् । इमान्दारिता र नैतिकता लाग्दछ तिनका दुष्मन हुन् त्यसैले त्यो दुई कुरा हाम्रा नेताहरु आत्मसात् गर्नै सक्तैनन् । यदि आत्मसात् गर्दा हुन् त न २०१७ न २०५२ न त २०५९ को घटना जन्मिन्थ्यो । लाग्छ जनता नेताका दास हुन् नेता जे गर्दछन् त्यो अकाट्य हुनुपर्दछ भन्ने जङ्गे प्रवृत्ति आफूलाई क्रान्तिकारी भन्न रुचाउने सबै पार्टीमा कायम देखिन्छ । प्रत्येक क्रान्तिपछि बनेको सरकार घमण्ड र अदूरदर्शिता नातावाद कृपावादको भुमरीमा फसेका छन् । उनीहरुले आफ्नो चिन्तन असफल भएको सत्यतालाई स्वीकारी परिमार्जित हुने सोच र व्यबहार लागु गर्न सकेनन् । २०४८ सालपछि बनेको नेपाली कांग्रेसको सरकार व्यक्तिको हठ र महत्वाकांक्षाको कारण जनताको बलिदानी आन्दोलनको अवमूल्यन गर्न पुग्यो राजनीतिक अस्थिरताको बिउ रोपियो । फलस्वरुप माओवादी जनयुद्ध विविध रणनीति पार गर्दै स्वयं कांग्रेसको अस्तित्वमाथि चुनौती बनेर उभिएको अवस्था छ । देशको राजनीतिक भविष्य आस्वस्त बन्नुको साटो झनै सशंकित बन्दै गएको छ । क्षेत्रीयता जातीयता संघीयताको लडाईं संविधान निर्माणजस्तो संवेदनशील अवस्था अनि देश र दलहरुको दिशाहीनताजस्तो खतरनाक परिस्थितिले कुनै न कुनै प्रकारको नयाँ राजनीतिक ध्रुवीकरण एवं क्रान्तिलाई नकार्न नसक्ने देखिन्छ । अबको क्रान्ति मौजुदा असफल दल र नेतृत्वको सामथ्र्यले नभ्याउने पनि निश्चित छ । दशैं-तिहारपछि सुरु भएको राजनीतिक घटनाक्रम र दलहरुको ध्रुवीकरणले नयाँ राजनीतिक शक्तिको जन्म हुने सम्भावना देखिएको छ । तत्कालीन सातदलको एकता र सहमतिको विकल्प नभएको अवस्थामा आआफ्नै तर्क र कुतर्कले दलीय एकता तोडिइसकिएको छ । आन्दोलनको मर्मलाई एकपटक फेरि अबमूल्यन गरिएको छ । नेपाललाई कहिले सुनको टुक्रा त कहिले सिङ्गापुर कहिले स्वीजरल्याण्ड त कहिले के बनाउने भन्ने सपना बाँडी क्रान्ति गर्ने मानसिकता जनता पिस्ने अनि सत्तामा पुग्ने वित्तिकै परिवार र दलीय स्वार्थको संकीर्णताभन्दा माथि उठ्न नसक्ने नेपाली राजनीतिक नेतृत्वको कारण देश असफलतातिर भासिदै गएको छ ।
जनताको महान क्रान्तिको नाममा माओवादीले चाहेको र उसको मागमा सहमति जनाई सबै दल गणतन्त्रात्मक संविधान बनाउने भनी भत्ता बुझ्दै संविधानसभा भवन धाइराखेको अवस्थामा फेरि नयाँ क्रान्तिको उद्घोष भएको छ । यो सरकारको पतनसँगै झनै खतरनाक अस्तव्यस्तता देशले व्यहोर्नु पर्ने संकेत देखिएका छन् । माओवादी सत्ताच्युत भै झलनाथ वा गिरिजाले अवस्थामा सुधार एवं सुशासन दिनसक्ने अवस्था पनि छैन । तत्कालको क्रान्तिले एउटा डरलाग्दो चक्रब्युहमा देश फस्ने छ संविधान बन्ने छैन अनि फेरि आजसम्मको सबै क्रान्ति मूल्यहीन बन्न पुग्नेछ । क्रान्तिमात्र बिकल्प होइन । सहमति समझदारी सहयात्रा दूरदर्शिता एवं सद्भाव स्याथी विकल्प हुनसक्छ । प्रतिपक्षमा बसेर कति पिस्ने नेपाली जनतालाई सत्तापक्ष र प्रतिपक्ष दुबैले सुझबुझ एवं सहमतिको यात्रा तय गर्नु आजको अनिवार्यता हो ।
Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to FacebookShare to Pinterest